Ansızın bir gün herhangi bir yerde bir koku gelir burnuma
Seneler önce hissettiğim o müthiş duyguyu anımsarım
O an dinlemem düşünmem konuşmam
Sadece o duyguya kapılır giderim
Onun beni kolumdan tutup seneler evvelki o mekana götürmesini izlerim düşümde
Sonra ufak tefek değerli parçalar görünür gözüme
Bu çocukluğumda her sabah okula giderken annemin saçıma taktığı o beyaz boncuklu toka yada kış günü sobanın gürültüsünde huzur bulduğum evimde minik ayaklarımı göğsüme çekip buğulu penceremden izlediğim kar taneleri olabilir
Uzun uzun içime çekerim o kokuyu
Sonra bir dinginlik çöker hissiz bedenime ve çokça huzur..
Bu ufacık duygunun nasıl bir mucize olduğunu düşünürüm
Yüzümdeki eşsiz tebessümle belki birkaç hafta belkide seneler sonra yine böyle bir hissi anımsamak özlemiyle hayatımı kaldığı yerden yaşamaya devam ederim..
"İşte böyle. Tüm hayatını böyle nadide hislere adayan bir genç kızın kaleminden dökülenlere şahit olacaksınız bu kitapta. Her şeyini iç dünyasında yaşayan bu yüzden hayata hep bir adım geride kalan bir kız oldum hep. Şiire bir gün aniden aklıma takılan bir satırla başladım. Başlarda kelimelerle iç içe olmak beni eğlendirirken birde baktım ki sustuğum ne varsa hepsi dökülüyor kalemimden. Kitabın ismide burdan geliyor. Benim için hislerim ne kadar değerliyse şiirlerimde bir o kadar özel. Hiçbir zaman hislerimi açık eden bir insan olmadım. Ilk defa bu kadar cesur davranıyorm bu konuda. Yazdıklarım artık şiir defterime ve telefonumdaki notlara hapsolsun istemedim. Umarım beğenirsiniz. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sükutun Sesi
PoetryYine sensiz geçen bir vaktin kıyısındayım. Deniz köpük köpük olmuş öfkesinden. Dalgalar, acımasızca vuruyor yokluğunu yosun tutmuş yüreğime. Güneş kızıla çalıyor. Etraf sakin.. Kuşlar bile yalnızlık yanlısı bugün.
