قصه حياتى ع السريع كده xD

أول كام سطر

هاى تانى ^^ .. ياريت تكونوا جاهزين تسمعونى :)
مش جاهزين ؟!! .. طيب هبتدى احكى وانتوا حريين xD
اللى هحكيه ده كله كان قبل ما اعرف حاجه اسمها كوريا او اسمع عنها حتى D:
يلا بينا~~

انا يا جماعه عايشه فى اسره مكونه من 5 افراد ( اب - ام - اخت - اخ - وانا طبعاً xD )
اسره عاديه جداً مستوى اجتماعى متوسط انا اصغر واحده زى ما انتو شايفين ف كنت متدلعه حبيتن xD اممممم .. لا كتييير بصراحه هههههههه

المهم حياتى وانا صغيره مكنتش مثاليه ولا كنت حاسه انى عايشه رغم ان بابا مكنش مخلينا محتاجين حاجه انما كنت بحس دايماً ان فى حاجه ناقصه عارفين احساس الفراغ اللى بنحش بيه فى فتره معينه من حياتنا ده اهو هو ده وده كان محسسنى بالوحده بطريقه ما يعنى ..

من صغرى لحد ما وصلت المرحله المتوسطه فى تعليمى حياتى كانت حاجه واول ما بدات المرحله الثانويه وهى بقت حاجه تانيه خاااااالص~

هبدأ أحكيلكم من تانى سنه من ثانوى ..

كنا فى شهر 1-2010 تقريبا .. بابا قرر اننا ننقل لبيت تانى .. فعلاً نقلنا من بيتنا القديم ل بيت جديد .. كانت كل حاجه بالنسبالى غرييه و جديده مع انها نفس البلد ونفس المكان يعنى مبعدناش كتير بس قلبى حاسس بحاجه غريبه وانا احساسى ما شاء الله عالى شويه متفهموش بقا حاسه سادسه .. تاسعه الله اعلم المهم ..

استقرينا فى البيت الجديد واستقريت انا نفسيا عشان كانت فتره دراسه والمكان جديد ف كانت هتكون عقبه بالنسبالى xD

ف مره كنت بذاكر وحبيت اقوم اخد بريك من المذاكره ف قمت اتمشي فى الشقه شويه .. من ساعه ما نقلنا البيت ده وانا كنت بسمع صوت حد بيغنى وهو طالع وحد بيغنى وهو نازل بس معرفش مين الشخص ده ومكنش عندى فضول اعرفه الصراحه بس الحقيقه هو كان صوته حلو اوووى ههههههههه

عدت الايام وعرفت أخيراً مين اللى بيغنى .. هتسألونى عرفت ازااى اقولكم ازاااى ..
انا كنت اتعرفت على بنوته من خلال ماده من المواد كنت باخد فيها درس خصوصى وفى مره وانا وهى راجعين البيت عرفت ان بيتها قريب منى

هى : ايه ده انتى ساكنه هنا؟!
انا : اهاا فى البيت ده!
هى : انا اعرف حد ساكن هنا اسمه ***** هو قدنا فى السن برده
انا : اهااا .. هو الشخص ده بيعرف يغنى ؟! xD
هى : اهاا عرفتى ازاى ؟! وبتضحك
انا : لا عادى هو بيغنى وهو طالع وهو نازل بس هههههههه
هى : اهاا هو بيحب يغنى جداً
انا : ليه حق صوته حلو اووووى xD
هى : ههههههههههه
انا : xD

كنت خلاص وصلت البيت سلمت عليها وهى مشت وانا طلعت بيتنا وعدى اليوم وانتهى ..

بعدها بكام يوم كنت متفقه معاها اننا نروح الدرس ده مع بعض وفعلاً جاتلى عشان نروح سوا ولكن لما نزلتلها مكانتش لوحدها ..

انا : هاى عامله ايه *وببص على اللى واقف جنبها حد معرفوش*
هى : انا كويسه .. اهو ده بقا المطرب اللى مصدعك ههههههه *بتشاور عليه*
انا : انا قلت كده !!! حرااام عليكى .. *بصيتله وهزيت راسى كنوع من التحيه يعنى مش بعرف اتعامل مع حد معرفوش حتى لو كان ملك جمال* xD
انا : طيب يلا بينا بقا هنتأحر كده ولا ايه
هى : اها يلا بينا .. سلام
هو : ااه سلام *بيبصلى*

وصلنا الدرس وبدأ وانتهى وكل حاجه ماشيه عادى بملل شديد ..
وصلت البيت غيرت واكلت ونمت حلمت احلام مش مفهومه ومزعجه ولما قمت كنا بعد نص الليل ..
كنت حاسه انى عطشانه ف روحت اشرب ..
انا : انا عطشانه ليه كده :/

*بشرب والجو فى هدوء شديد لان كله كان نايم*

انا : ايه ده؟! .. دلوقتى ؟! .. انتى مالك اصلا *بكلم نفسي عادى جداً xD* وقفت شويه وبعد كده دخلت اكمل نووم ..

مش مجنونه والله بس وقتها المطرب ده كان بيغنى برده ف استغربت من الوقت اللى بيغنى فيه ..الهدوء مخيف وهو بيغنى تقريبا صوته كان عالى جداً وكنت سمعاه بوضوح سمعته ودخلت اكمل نوم

صحيت تانى يوم كان يوم اجازه بالنسبالى ف حبيت اعمل حاجه تكسر الروتين ده .. مفيش خروج مفيش سهر مفيش كلام مع صحباتك كاننا فى سجن بدون قيود
هتقولولى كسرت الروتين ازااى ؟!

هقولكم بس بكره عشان عايزه انام دلوقتى وانتو كمان ناموا شايفاكوا ياللى صاحيين xD

اراكم غداً