Love comes

C1- betrayed

Author's note:

I made this story to share my thoughts, my imaginations, my feelings, the character and the plot are made by my imagination, so this story is only produced by the authors IMAGINATION and not to offend those people or person who do not know how to understand the flow of the story.

If  you have any violent reactions you're free to consult me, you're free to email me, message me or even contact me.  I love the flow of my story. And I don't care if you don't like it. Its not my problem anymore.

I'm free to share everything in my head.

Wala akong tinatapakang tao.
Wala akong pinapahiya.
Kasi sa umpisa palang utak ko na yong ginamit ko dito.
Kung Hindi kayo willing mag basa nito, then ignore it. Don't read it anymore. Remove it from your reading list. Basta ako. Isusulat ko to at tatapusin ko tong nasimulan ko. This is my first story. Pangalan at gawa ko ito.

At salamat sa mga hindi bibitaw dito sa storyang ito. Sana subay-bayan nyo parin ito. Kasi ito ang kauna-unahang story ko tapos sa facebook may mga taong hindi na makaintindi.

Suportahan nyo po ako hanggang sa huli.

Ang story ng pag-ibig, pag hihiganti, pag kamuhi, at pag papatawad.

Ang story nina Vin, Phine at Sol.

This characters are based on true life. Yes, I know them. But the Plot, the events, the attitudes and doings of the characters are based only on my imagination.

Support me.

---------------------------------------

-------------

Umiiyak nanaman ako. Lintik na mga luha yan oh! Kelan ba kayo titigil... lagi na lang bang ganito.

:'(

Nandito nanaman ako sa lugar kung saan madalas kong ibuhos lahat ng nararamdaman ko. Yong lugar na malayo sa mga taong nag papasakit ng puso ko.

"Hindi ko alam kung ano bang problema! Ang kapal talaga ng mukha nya! Ahh! I hate him! I hate him!"

Dahil sa sobrang inis ko, nabato ko nalang yong batong napulot ko dito sa tabi ko.

Pinunasan ko yong luhang tumutulo kanina sa pisngi ko.

"Ang sakit pero bakit ka ganyan, bakit hindi mo man lang iniisip yong mga mararamdaman ko. Yong nararamdaman ko."

Ok para na kong tanga dito. Kinakausap ko tong damo.

Nandito ako ngayon sa burol, sa ilalim ng puno, medyo malayo to sa bahay namin pero ayos lang. Dito ko talaga gustong pumunta sa mga oras na pakiramdam ko wala akong kakampi.

Yong... Yong taong mahal ko... Yong taong akala ko, totoo yong nararamdaman para sakin.. yong taong nag papasaya sakin... niloko lang ako.. para lang sa isang TUOD NA MUKHANG PALAKA... Kaya wag kayong umasang makaka-move on ako agad.

OK PA SANA KUNG MEDYO KAGANDAHAN. KASO EIIW.

Hey, by the way Im the BITCH here. Kung anong akin. A.K.I.N lang. Pag lalaruan muna kita at hindi ko hahayaang mawala yong taong mahal ko.

Malakas ako. Lalo na pag umandar yong pag kamaldita ko.

Make sure na handa ka.
Lahat nag babago.

Flashback...

"Phine! Di ka pa ba uuwi?" Tanong ni Gail sakin. Actually uwian na namin. Second year College na ko.