Phine's PoV
"Miss Vera, you have a visitors. Ms. Eziel Demiess Yeol and Ms. Clarisse Lienna Jung"- manang Beng
Tinignan ko lang si Manang Beng at nag gesture akong papasukin sila sa mansyon ko.
Pagkabukas ng pinto ng kwarto ko. Bumungad sakin ang mga pinaka-bruha kong kaibigan. Well silang dalawa lang naman ang tunay kong kaibigan sa mundo.
Pinag kakatiwalaan ko sila. Dahil din sakanila kaya ako bumalik. They became my strenght nung mga panahong di-nown ako ng taong inakala ko. Hindi ako lolokohin.
Kahit nasa Paris ako. Hindi nawala yong communication. And like me. Totally rich kid tong mga to
:-) as I expected. Niyakap nila ako ng sobraaaang higpit.
Nag giggle pa yong dalawa. Haha namiss ko tong dalawang to. Nag sisigaw pa sila. Tuwang tuwa lang haha :'D
"A-aakk" pag pupumiglas ko hindi ako makahinga. Tsk
"Ay! Sorry Best! We miss lang kasi! You know what! You so Gorgeous! Hihihi so where na yong mga pasalubong namin?" Nakapout na sabi ni Clarisse. Baliw talaga to eh.
"Hey. Ilang weeks na ko dito ngayon ka lang napadalaw sakin. Tapos mag hahanap ka ng pasalubong?!" Kunwaring nag tatampo ako. Eh nakakatampo naman talaga. Huhu ang tagal ko na dito ngayon lang sila nag pakita.
Iba-iba kasi ang pinapasukan naming school. Si Eziel, sa Korea sya nag aaral as Cosmetologist. Si Clarisse, sa Flairy Academy sa korea din, Information Technology ang course nya.
Ewan ko nga sa dalawang yan. Nag kikita-kita naman kami kapag naisipan namin. We are going to hike everywhere. Meron nga yong nag bonfire kami sa gitna ng nag yeyelong ilog sa Korea. Haha nakakabaliw kasama tong dalawang to. Trust me.
"Eh, kasi naman. Nag pakabait pa kami bago ka puntahan. Alam mo na? Stick ang parents namin. Hihi"- eziel.
"At kelan nyo naman ginawa yang pag papakabait na yan? Tingin ko nga kahit mawalan ng araw tong mundo, hindi kayo magiging mabait" natatawang saad ko sakanila.
"Eii. Grabe ka naman baby! Why your always make us asar-asar lage? Huhu"- clarisse. Parang bata talaga. Hihi
Opps. Tinignan ko sila ng bigla silang natigilan sa pag ta-tantrums.
Oh
My
Hindi maganda to.
"Oy! Anong binabalak nyo ha! Tanggalin nyo nga yang ngiting yan! Wag nyo ko idamay jan ha!" Sigaw ko dun sa dalawa. Pero parang wala naman silang narinig. Nakuu.
nakita ko si Clarrise na tumayo at kinuha ang isang unan. Ganun din ang ginawa ni Eziel.
"Kyaaaaaaaaaa!" - sabay sigaw nilang dalawa
"Aaaahhhhh! Kayo ha! Ako ba talaga ang hinahamon nyong dalawa!" Tinanggal ko ang heels ko at kumuha rin ng unan.
Boogsh. Tugshh Poook paaak
--
"Ahahahahahaahahhah" napahiga kaming tatlo sa kama at pinatong ang mga paa namin sa ding-ding. Bale parang nakaupo kami na nakabaligtad. Haha ewan. Imagine nyo nalang na nakapatong yong paa nyo tapos naka higa kayo.
"Wahh. Phine, namiss ka namin. You know what. We have a surprice for you baby!" - masiglang saad ni Clarisse sakin.
Si Eziel naman naka ngiti lang. Tignan ko sila ng may pag tataka.
Niyakap nila ako. Nasa gitna kasi nila ako eh.
"We are going to stay with you na. With your Mansion. With you everyday everynight. We are going to be classmates. With the same major. You know? bestfriends forever. We promised to each other na walang mang-iiwan right.
Kaso nga yong mga magulang namin. What they want is what they get. Kailangan namin silang sundin kaya naiwan ka namin dito."- Clarisse
"Kaya we decided na dito na kami. By your side. I know matapang ka. Pero alam kong mahina ka inside. Hindi namin hahayaan ni Clarisse na ikaw lang ang lalaban mag-isa noh."-Eziel
Tinignan ko lang silang dalawa. Oh my. Naiiyak na ko.
"Is... is that true?' Pangungusap ko sakanila.
"baka binibiro nyo lang naman ako? Asus. Hahaha. Tatawa na ko ha?" Biro ko sakanila.
Natahimik naman ako. Kasi nakita kong seryoso sila. At paluha na.
"Wahh! Why are you both crying?"- nag aalalang tanong ko.
"Uwaaa! Huhuhuhu " yaan. Naiyak na si eziel.
"Sorry phine. Sorry kung wala kami nung kailangan mo kami. Sorry kung naiwan ka namin mag-isa dito. Sorry kung pinahirapan ka nila. Sorry. We're not going to leave you anymore. We talk to our parents already. And they agree on our decission. Huhuhu" tuloy-tuloy na sabi ni clarisse.
Napatawa nalang ako.
"Yaahh! Why are you crying?!" Sigaw sakin ni Clarisse.
"Nothing. I'm just happy that both of you will stay with me. I am so happy. Thank you best" i gave them a warm and a tight hug.
"Nakapag-transfer na kami sa school mo. So ayos na. Sa monday na kami papasok. " -eziel.
Nag tawanan nalang kami. Nagkwentuhan lang kami ng saglit at tumayo na. Inayos naman na nila yong gamit nila sa kani-kanilang kwarto.
Malawak tong mansyon ko. Mag kakatabi lang yong kwarto namin. Sakin yong sa pinakagitna. Tapos mag katapat yong kwarto nilang dalawa.
BTW. Saturday na pala ngayon. Mag didinner na kami ng mga bestfriends ko.
Hihi. I think. Dahil sa nandito narin naman sila. Makakatulong sila sa laro ko.
Alam nila ang tungkol sa Plano ko. Kasi way back to Paris, France. Hindi kami nawawalan ng communication. Alam ng bawat isa ang sekreto ng isa. Hihi ganyan kami.
Kapatid na ang turing ko sa dalawang yan. I love them.
-----
Hihi true life bestfriend ko po yang dalawang yan. Mahal ko po sila. Clarisse Soriano and Eziel Eim Esteban. :)
Medyo boring po ba? Ginawa ko po ito. Para po mai-introduce ko po ang mga makakatulong ko for my great revenge.
Salamat po. Keep on Reading. Voting and Comment po.
-veraPhine
أنت تقرأ
Love comes
عاطفيةHindi naman talaga mahirap umibig. Ang problema nga lang sa mga taong nag mamahal. Hindi nila alam maging 'cool'. Sa madaling salita, Hindi sila ganoon kakuntento kung ano LANG ang makakaya ng mga taong mahal nila para sakanila.
