Şiir beyaz, adam beyaz.
Kar beyaz.
Kadın kızıl, esmer yâhut kahve.
Sahi kahve demişken, adam şekersiz.
Tadı yok belli büsbütün.
Metal soğuk, yeşil beyaz
Toprak tütün.
Yaprağını sarartamayacak kadar gururlu çam.
Ve yıkılmayacak kadar dik çınar.
Karanlık.
Tüm sokaklar zifiri beyaz,
Dize dize dökülüyor gökten.
Beyit beyit kazıyor adam.
Acımıyor Tanrı !
Al diyor,
Alıyor dörtten büyüğün biri.
Kağıt savaş açıyor, kalem isyan ediyor.
Kağıt siyah, adam siyah.
Kalem beyaz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahi Kızıl
Poetry" Kıçı kırık bir şiir döküldü dudaklarından " ******* Kan ve şiir ********
