Yalnızlığın deminden sesleniyorum sana ,
Dumanlı odamdan ,
Hiç sönmeyen sigaramın ateşinden.
Duymadığını biliyorum.
Bilebildiğim onca şey arasında bir ilk olsa gerek ,
Gelmeyeceğinide biliyorum.
Olsun ben yinede kahve suyunu iki fincanlık koyuyorum ateşe ,
İki fincan çıkartıp kadehlerin arasından
Bol şekerli iki kahve harmanlıyorum.
Sensizliğe ara verip karşılıklı yudumluyoruz kahvelerimizi sessizliğinle.
Gözlerini kırpıyor sonra duvarlar.
Bir uğultu çökerken sokaklara ,
Ayaklanıyor benliğim.
Sarılıyorum yalnızlığıma ,
Yakıyor dilimi bir yudum sensizliğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahi Kızıl
Poezie" Kıçı kırık bir şiir döküldü dudaklarından " ******* Kan ve şiir ********
