Kuğunun Son Sözü

ΩGizemli ÇocukΩ

Multimedya:Sera

"Uyan Sera uyan, gözlerini aç ve pencereden dışarıya bak bebeğim."

Annem uzun zaman sonra ilk defa beni bu denli heycanlı bir şekilde uyandırıyordu.Genelde beni Derya teyze uyandırırdı.Beni neyin beklediğini merak ediyordum.Üzerimdeki yorganı kaldırıp yataktan yavaşça doğruldum.Üzerime sabahlığımı alıp terliklerimi giyerek hızlıca pencereye yöneldim.

Gökten yere doğru beyaz beyaz taneler düşüyordu.İzmir'e kar yağıyordu adeta.Bu bir çok insan için doğal birşey olsa da İzmirliler için heyecan verici bir olaydı.İzmir'in kışı kuru bir soğukla geçerdi her zaman.Bir İzmir insanı için kar özlemdir,hasrettir.

Büyüleyici bir manzarayla karşı karşıyaydım.Şaşkındım, çocukluğumdan sonra ilk defa kar görüyordum.Mutlu olmuştum anneme dönüp gülümsedim.

"Dışarı çıkmak istiyorum anne,karda durmak, ellerimi açıp kar tanelerine dokunmak istiyorum.Çıkabilir miyim ?Lütfen izin ver anne, lütfen çıkıp karda oynamama izin ver."

Küçük bir kız çocuğunun,aylardır kumbarasında para biriktirmiş, hedeflediği parayı toplayabilmiş ve heycanla almayı beklediği oyuncağını almaya gitmek için annesine yalvaran bir ses tonu vardı sesimde.Masum bakışlarla "evet" kelimesinin ağzından dökülmesini bekliyordum.

"Hayır Sera dışarı çıkamazsın hasta olursan seninle ilgilenmem gerekir.Senin hastalığın yüzünden kendi işlerimi aksatamam!"

Annem hep böyledir yine şaşırtmadı beni.Her zaman kendini düşünür.Hatta kariyerinin hasar görmesinden korktuğu için beni dünyaya getirmek istemeyecek kadar bencil biri.
Sahi nasıl oldu da kusursuz fiziğinin bozulmasından korkmayıp beni dünyaya getirmeye karar verdi anlamış değilim.Bence kazayla olmuş olmalıyım.Beni aldırmak da istemiştir eminim.Ya da düşürmek için hamileyken babamla seks yaparken karnına yüklenmesi için dua bile etmiş olabilir .Fakat yine de güçlü bir bebekmişim demekki sonuçta hamileyken beni umursamayıp her gece alkol almadan uyumamış,ağzı burnundayken yine de gündemden düşmemek için sürekli etrafta koşusturmalarına rağmen karnında büyümeye devam etmişim.
Benim doğduğum gece fazla alkol alıp arabasında çok fazla hız yaparak kaza yaptığını bu nedenle erken doğum yaparak beni dünyaya getirdiğini de biliyorum.Çünkü ben ünlü manken Sinem Beyoğlu'nun kızıyım.Ünlü olmuş ama anne olamamış bir kadının büyüttüğü kızım.

"Olur anne o halde çatı katına çıkıp pencereden izlerim karın yağışını."

Üzerime hırka giydikten sonra merdivenlerden çatı katına çıktım.Pencereye oturdum.Her kış duayla beklediğim karın yağışını tebessümle izlemeye başladım.Çocuklar ailesiyle birlikte dışarıya çıkıp karla oynuyorlardı.O kadar mutlu gözüküyorlardı ki.Ben on sekiz yaşımda olmama rağmen bu yaşıma kadar hiç mutlu olamadığımı hissettim.Çoğu genç kızın şu olsa çok mutlu olurdum dediği herşeye sahiptim.Şöförü olan arabam vardı,istediğim üniversite de istediğim bölümde okuyordum.Ama bunlar beni mutlu etmiyordu her istediğimi alabilmem beni güçlü hissettirmiyordu.Derslerimde zeki ve tertipli olmam beni kusursuz göstermiyordu.Manken bir annenin kızı olamamdan dolayı anlayacak olmalısınız güzel bir kızım ama bu beni çekici göstermiyordu.Bende eksik birşeyler vardı.

"Sera kahvaltı hazır yavrum annenden önce masaya oturmalısın, lütfen hazırlanıp aşağıya inermisin."

"Olur Derya teyze hemen iniyorum."

Aşağıya inip kahvaltı sofrasına oturdum.Dersim öğleden sonra olduğu için rahat haraket ediyordum.Kahvaltıya başlamak için annemi bekliyordum.Hazırlanmış bir şekilde merdivenlerden aşağıya indi.