Waneer ik weer wakker word bevind ik me in een ander locatie. Ik kijk om me heen.
Ik ben in de auto.
Wat doe ik hier nou?
Ik raak mijn voorhoofd.
Bloed?
Ik kijk naar buiten.
Glazenstukken overal.
Ik kijk rechts.
Jin.
Hij zit onder het bloed.
Ik neem zijn pols.
Geen hartslag.
Leeft hij nog?
Ik wil huilen.
Ik hoor stemmen.
Stemmen die mijn naam roepen.
Ik zoek hulp.
'Wordt waker!' Roept die stem oppeens.
Het was een droom.
Nu word ik echt wakker.
'Je begon te gillen in je droom. Gaat het?!' Vraagt Jin ongerust.
Ik zeg niks.
Ik kijk naar Jin.
'Je leeft?!'
'Wat?'
Ik zit vol tranen. Ik sla mijn armen om hen heen.
Ik druk hem wat harder tegen me. Ik doe mijn ogen dicht.
'Droom of geen droom.
Laat me nooit in de steek.'
'Nooit zal ik je in de steek laten .'
Wanneer ik wat gekalmeerder ben verteldt hij waarom we in het ziekenhuis zijn.
'Je moet wat meer eten anders val je weer flauw.'
'Zal ik doen.'
.......
Wanneer we de volgende dag naar school gaan zie ik een nieuw meisje in ons klas.
Hij lijkt me wel aardig.
'Hallo ik ben lisa.'
'Aangenaam kennis te maken. Ik ben Ella en dit is Jin.'
Ze bekijkt Jin van top tot teen.
'Best wel knap. Heb je een vriendin?'
Ik kijk naar Jin. Hij kijkt naar mij en dan weer naar Lisa.
Ik begin wat jaloers te worden.
'Nee hoor.' Zegt Jin.
'Hmm...'
flirt ze nu met Jin?
Ik stik van jaloezie. Dat mag niet. Ik mag niet van hem houden. Niet jaloers zijn denk ik.
Jin glimlacht en kijkt naar mij.
'Maar ik hou wel van iemand...'
Ik begin wat roodjes te worden.
Ik en Jin gaan nu naar de kantine.
'En, wat vindt je van lisa?'
'Mooi.'
Ik bekijk hem met grote ogen.
'Maar niet zo mooi als jou'. Glimlacht hij.
'Zal wel.'
'Ben je jaloers?' Vraagt hij.
'Waarom zou ik?' Zeg ik boos.
'Het ziet er wel uit dat je jaloers bent.'
Hij komt nu wat dichterbij..
Ik weet er geen antwoord op dus zeg ik zoals altijd:'We zijn vrienden. Waarom zal ik dan jaloers worden?'
'Je hebt gevoelens voor mij geeft het toch gewoon toe.'
Zijn gezicht staat nu minder dan 4cm verwijderd van de mijne.
Ik ga achteruit.
Ik blijf stil.
Ik wil ja zeggen...
Maar ik kan het gewoon niet.
Waarom moet hij zo knap zijn? Ik wil al mijn gevoelens uiten. Maar ik kan het niet.
Ik durf het niet.
Ik probeer nu wat te zeggen maar het enige wat uit mijn mond komt is ' eh ik, eh...'
Maar daar hoor ik de bel weer.
'Gered door de bel'. Denk ik dan.
we hebben nu biologie.
Ik zit in de 3e rij en Jin zit helemaal van voor.
Het lesuur was echter niet boeiend.
Ik kijk wat rond. Mijn ogen blijven staan bij Jin.
Ik staar naar hem.
Hij staart naar mij.
Ik doe snel alsof ik naar ergens kijk.
Maar het is te laat. Hij heeft het al gemerkt.
Ugh.
Ik voel me raar.
Ik voel me als een stalker.
Ik wil dat hij alleen van mij is.
Ik ben jaloers.
-6weken later-
Ik zie dromen.
Dromen over Jin.
Ik wil dat het stopt.
Ik wil alleen vrienden zijn.
Ik ga nu wat minder met hem om en meer met Jessica zodat mijn gevoelens niet uit de hand lopen. Ik praat al bijna 2 maanden niet tegen hem.
Maar nu begin ik elke dag keer op keer dromen te zien over hem.
Ik kan het niet meer verdragen!
Ik wil mijn gevoelens buiten gooien. Mijn gevoelens zijn nu buiten limiet.
Ik hou het niet meer vol...
Jin komt naar mij toe met Ethan en Jessica.
'Hey.' Zeggen Ethan en Jessica.
'Hey...' Zegt Jin.
Ik zeg niks. Ik kan niks zeggen.
Niet naast Ethan en Jessica.
Dus pak ik Jin van zijn hand vast en sleur hem mee naar buiten.
'Wat is er Ella?'
Ik kijk niet naar zijn ogen. Anders word ik weer te zenuwachtig..
Ik zeg met een stille toon:
'Ze hebben me verteld dat
1 minuut 60 seconden duurt.
Ze hebben me verteld dat 1 uur 60 minuten duurt.
Maar ze hebben me niet verteld dat 1 minuut zonder jou een eeuwigheid duurt...'
Hij blijft stil naar mij staren.
Hij weet vast niet waarover ik het heb...
Dit is een grootste beslissing. Als ik het zeg gaat mijn leven veranderen maar ik kan het niet meer volhouden.
Ik wil het niet meer volhouden...
Ik kom wat dichterbij, sta op mijn tippen zodat ik in zijn lengte ben en fluister in zijn oor:
'Ik heb gevoelens voor jou.'
