-1-BAŞLANGIÇ

39 6 0
                                    

Medyayı Ravza olarak düşünün. Ama kız o değil...

Peki ben bu uçurumda ne yapıyordum? Tabiki de intihar etmek istiyordum belki zamanı değil se? Korkmuyorum yanlış anlamayın! Oturduğum yerden ayağı kalktım uzunca bir nefes aldım. Kurtuluyordum işte bu son gidicem. Güzel anımın bile olmadığı bu hayattan gidiyorum işte. Hemde sessiz, kimsenin haberi olmadan başlangıcım olmadan sona gidiyorum ve biliyor musunuz kimse umrumda değil. Tam bırakıyordum ki kendimi belime sıkı sarmalanmış ve beni geriye iten biri, ne olduğunu anlayamadan üstümde buldum o kişiyi. Yine olmamıştı biri yine engelledi beni lanet olsun ben ölmek istiyordum neden kurtarıyorsunuz beni? Sol yanağımda bir ıslaklık fark ettim ağlıyor muydum ben? Küçükken verdiğim sözü çiğnemişmiydim yani? Hem de ölemediğim için!

"Hey sen ağlıyor musun?"

"Sanane lan."

"Bişey demedim farz et ama benle bu denli konuşma."

"İstediğim gibi konuşurum. Neyse, beni neden kurtardın asi genç?"

"Peki neden intihar etmek istedin sinsi şeytan?"

"Hayatım seni ilgilendirmez."

"Ahh siz kızlar bir erkek için mi yaptın yani aileni bile umursamadan şımarık bir kızsın belli ki."

"Erkek mi? Hahah güldürme beni hiç aşık olmadım ben. Ayrıca ailem yok benim tamamı! Şımarık bir kız değilim ama isterdim şımarık olmayı çok isterdim. Ön yargılarından arın bence ve şimdi bir zahmet git de ben yarım kalan işimi halledeyim.." Nereye kadar böyle duracaktım ben nereye kadar? Nefes almak bile zorken neden Allahım neden? Biliyorum benden daha kötü şeyler vardır ama ben bunları hak etmedim lan hak etmedim!

"Sen iyimisin?"

"Değilim! Hiç iyi değilim..."

"Neden iyi değilsin?"

"Herkesi kaybettikten sonra nasıl iyi olabilirim. Benim hikayemin sonu bu zateb. Ölmek!"

"Biliyor musun? Her hikayenin başlangıcı vardır. Her hikayeninde sondan bir başlangıcı vardır. Senin hikayen sondan başlıyor işte..."

"Kimsin sen?"

"Şu siktiğimin hayatında kim olduğumun önemi var mı?"

"Beni kurtardın ve evet var sırf beni kurtardın diye."

"Ölmek zorunda değilsin tamam mı?"

"Zorundayım. Her bok beni öldürürken kurtulmak zorundayım."

"Bunu yapmak zorunda değilsin, binlerce insan daha kötü durumda ölüm ile hayat uğruna savaş yapıyolar kendi içlerinde!"

"Seni dinlemek zorunda değilim tamamı! Bir daha görüşmemek üzere bayy" zoraki bir gülümseme ile arkamı döndüm yürümeye başladım. İlerdeki motorumu görünce yanına gidip kaskımı taktım. Motoru çalıştırmışken

"Adını söylemeden mi gideceksin?"

"Bir daha karşılaşacağımızı sanmıyorum ve adımın bir önemi yokm hem karşılaşsak bile seni takacağımı sanmıyorum."

"Neden takmayacaksın peki. Hatta kim bilir karşılaşırız elbet."

"Erkekler benim için oyuncak anladın mı? Kimseye güvenim yok benim."

"Adını halen söylemedin. Benim adım Asrın."

"Benim ki de Ravza. Rahatladın mı? Şimdi defol başımdan gidicem!"

"Görüşürüz Ravza."

"Mümkünse bir daha görüşmeyelim."

Motorumu çalıştırıp gaza yüklendim. İleri yavaş yavaş sürüp caddeye çıktım. Caddeden sonra gaza yüklendım ve hızlı gidiyordum. Çok zevkli inanın sanki uçuyormuşsunuz gibi. Hiraz huzur bile vaad ediyor. Kendimi tanıtma kısmım ise Ravza Ulusoy 19 yaşındayım. Ailemi kaybettikten sonra yetimhanede büyüyüp orda ailemden yediğim işkenceler vardı elbet ama ailemin yaptıkları yanında az kalırdı. Dayak yiyerek kavga etmeyi öğrendim ardından yarışlara katılıp para kazanmayı. Çok ironi, ailemi özlüyordum üvey kızları olsam bile. Evet araştırdım, sokakta bulmuşlar sadece bakmak istemişler ardından dayaklar felan 9 yaşından sonra kaybettim ve şuan lise sondayım. Hikayemin farklı olması benim suçum değil. Ama hep düşünmeden edemiyorum. Ben soğuk betonlarda acı ile kıvranırken sokaktaki çocuklar soğuktan ölüyorlardı. Ve sırf onlara yardım etmek sonucu lisemi bitirip yardım vakfı açmaktı. Ciddiyim çocukları hiç sevmem ama inlara yardım etmek istiyorum. Kötü şeylere bulaşmış olsam dahi. Sonunda eve geldiğimde motoru park edip tekel bayiye girdim. Cips, çikolata,bira,rakı,viski ve 7 paket sigara alıp kasaya ödedim. Böyle takılmayı seviyordum. Eve geldiğimde kendime bişeyler hazırladım ve içeri girdim. Uyusturucu poşetimi alıp oturdum. Viski dolu olan bardağımla 4 hap alıp viskiyle birlikte mideye indirdim sonra kahkaha attım sanırım deliydim. Merdivenden adeta yuvarlanmak ister gibi inen Buse'ye baktım. Çok uykucu bir kızdı benim ise tek güvendiğim insandı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 17, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

UNUTULMAYAN GEÇMİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin