Vakantie vol Verrassingen

♥ 2 ♥

'Ja ja, ik zal de deur iedere keer netjes op slot doen en we zullen gezond eten en op tijd naar bed gaan en onze tanden poetsen en zo. Dag pap, dag mam!' Naomi geeft haar moeder een duwtje richting de auto. 'We redden ons wel. Ik ben al dertien!'

Haar moeder bekijkt haar ongerust. 'Weet je zeker dat...'

'Já!' brult Naomi. 'En Elena's ouders zijn er toch voor achter de hand? Gaan jullie nu maar, anders missen jullie straks de trein.'

'Marga, we moeten nu echt gaan,' dringt meneer Visser aan.

'Oké. Doe voorzichtig, lieverd.' Ze geeft Naomi een laatste knuffel. 'En jij ook.' Ze trekt Toby naar zich toe voor een onwillige omhelzing.

'Mám, moet dat?'

'Niet zo lelijk doen tegen je oude moeder,' berispt ze hem liefdevol. 'Nou, graag uit de buurt blijven van gemeentehuizen en zo. En graag ook uit de buurt van de politie.'

Naomi gniffelt, terwijl Toby een rood hoofd krijgt.

'Veel plezier,' bromt hij.

Ze stappen beiden in en de auto zet zich in beweging. Ze zijn de straat nog niet uit of we rennen al de trap op naar boven, naar Naomi's kamer. Daar is het zoals gewoonlijk een gezellige chaos. Haar bureau is bezaaid met papieren en er slingert overal was. Op de grond naast haar bed ligt een tweepersoonsmatras.

'Ik mocht het matras van pap en mam hier neerleggen voor een weekje,' legt ze uit. 'Dan kunnen we daar samen op slapen!'

Enthousiast spring ik op het matras en laat me de lucht in veren. 'Dit had ik vorige maand echt niet verwacht! Eigenlijk dacht ik dat mijn ouders dat nooit goed zouden vinden.'

'Nou ja, je hebt dan ook een waslijst aan regels meegekregen,' grinnikt Naomi. 'Wat was het ook alweer; iedere avond voor het slapengaan bellen?'

'Nee. Appen als we 's avonds weer binnen zijn, zodat ze weten dat we veilig thuis zijn en niet ergens in een greppel met een boze trucker,' zeg ik zuur. 'Maar daar kan ik wel mee leven.' Ik zucht. 'Een beetje jammer dat ze ook per sé het telefoonnummer van Toby wilden hebben. Geen idee wat ze daarmee van plan zijn. Ik hoop maar dat ze ons niet laten bespioneren door hem.'

Naomi geeft me een duw. 'Dus. Wat gaan we doen vandaag?'

'Naar het zwembad!' brul ik.

Naomi kijkt me droog aan. 'Oké... Ik denk dat ik wel een idee heb wat jij op de planning hebt.'

Ik laat me languit op het matras vallen en zucht zwijmelend. In mijn hoofd speelt zich een filmpje af waarin ik als een soort supermodel in mijn bikini het zwembad betreedt. Mees staat op een startblok, klaar om het water in te duiken. Hij draagt een strakke, zwarte zwemshort tot op de knie en zijn blonde haar is nog droog. Wat zou ik daar graag eens met mijn handen doorheen gaan...

Als ik elegant in een ligstoel plaatsneem en mijn schetsboek erbij pak, valt hij spontaan in het water. En dan...

'Zou Wesley er ook zijn?' onderbreekt Naomi mijn dagdroom.

Wesley is de beste vriend van Mees en hij zwemt ook graag. Niet zo goed als Mees, maar ze trainen vaak samen. 'Vast wel.'

'Mooi. Dan doe ik mijn nieuwe bikini aan. Kijk! Gisteren van mijn moeder gekregen.' Naomi trekt een groene bikini tevoorschijn, die prachtig kleurt bij haar rossige haar.

'Ik heb nog steeds dezelfde als vorig jaar,' zeg ik jaloers. Mijn bikini is een triangelbikini. Dat vond ik vorig jaar echt geweldig, maar na een paar keer zwemmen ontdekte ik dat die kleine driehoekjes stof die je borsten horen te bedekken nog wel eens opzij willen schuiven als je in het water springt of van de glijbaan gaat. Niet zo handig dus als je indruk wilt maken op een knappe jongen.

'Kom, omkleden!' Naomi geeft het goede voorbeeld en knoopt haar korte broek los.

Ik trek ook mijn bikini aan. Die van mij is zwart en her en der wordt de stof al wat valer. Een ander nadeel van deze bikini is dat je hem overal moet strikken. Dat betekent dat vervelende gasten ook nog wel eens proberen om hem los te trekken.

'Wil jij die twee op mijn rug nog even een dubbele knoop geven?'

Naomi helpt me en niet veel later hebben we onze kleding er weer overheen aangetrokken.

'Nou, zullen we dan maar?' stel ik voor.

'Wil je zó die kant opgaan?'

Ik kijk haar vragend aan. 'Wat bedoel je? Het heeft niet zoveel zin om uren te besteden aan een mooi kapsel of make-up, want dat wordt toch verpest zodra we het water in gaan.'

Naomi glimlacht. 'Maar nagellak niet!' Ze trekt een laatje open en haalt daar verschillende flesjes nagellak uit. 'Welke kleur wil jij? Ik neem deze groene, want die past mooi bij mijn bikini.'

Twijfelend bestudeer ik de flesjes en kies uiteindelijk voor een koningsblauwe kleur, omdat ik dat mooi vind staan bij mijn blonde haar. We lakken zowel onze vinger- als onze teennagels.

'Neem jij nog een boek of een tijdschrift mee?' informeert Naomi, terwijl ze een handdoek in een tas propt.

Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik heb wat potloden en mijn schetsboek meegenomen. Wie weet krijg ik de kans om nog een paar actietekeningen te maken.'

Ik zeg het nu heel stoer, maar stiekem vraag ik me af of ik dat wel zal durven. Voor hetzelfde geld komt Mees even bij me kijken en wil hij zien wat ik heb getekend. Volgens mij zou ik door de vloer heen branden van schaamte als hij zou zien hoe ik zijn druipende torso op het schetspapier had vereeuwigd.

'Moet Toby vandaag werken?' informeer ik.

Naomi knikt en kijkt op de klok. 'Ja. Hij moet over een kwartier al weg.'

'Wat voor baantje hebben ze voor hem geregeld?'

Ze haalt haar schouders op. 'Geen idee. Ze hebben het vast wel gezegd, maar ik heb het niet onthouden. Bij een boer op het land of zo.'

We lopen naar beneden en treffen Toby bij de ontbijttafel. 'Wat gaan jullie doen vandaag?'

'Wij gaan naar het zwembad,' verkondigt Naomi. 'De knappe hunk van Elena spotten.'

'O? Sinds wanneer heb jij een vriendje?' Toby kijkt me verrast aan. Ik krijg een rode kop.

'Eh, Naomi overdrijft. Je eh... je weet hoe ze is.'

'Hoe laat zijn jullie thuis vanavond?'

Naomi rolt met haar ogen. 'Ik dacht dat papa op vakantie was. Jeez.'

'We zijn op tijd terug voor het eten,' beloof ik. 'En wij zullen wel koken.' Ik kijk broer en zus aan. 'Wat willen jullie eten?'

'Pizza,' stelt Toby voor op het moment dat Naomi 'Patat!' roept.

'Dan mag jij het zeggen,' vindt Toby. 'Waar heb je meer zin in? Patat of pizza?'

Ik haal mijn schouders op. 'Het maakt me niet zoveel uit.'

'Zeg patat, please,' smeekt Naomi.

'Zeg pizza, please,' doet Toby haar na.

Eerlijk gezegd heb ik toch meer zin in pizza. 'Sorry Naoom, ik ga toch voor de pizza.'

Ze steekt haar tong uit, maar lacht alweer. 'Prima. Pizza it is. Zes uur eten?'

Toby knikt. 'Volgens mij ben ik dan wel weer terug van mijn werk. Veel plezier, meiden!'

Dat gaat zeker wel lukken!

Dat was het weer voor deze keer. Hebben jullie ook wel eens dagdromen over de leuke jongen uit je klas of buurt? 

De volgende keer maken we kennis met het druipende lijf van Mees in het zwembad.