BÖLÜM 1

59 1 3
                                    

          Her gece uyuyamadığımdan dolayı bir türlü kendime gelemedim. Ve bu nedenle araştırmam yarım yamalak kaldı. Hiç bir şey anlamadım. Okul vardı bugün ama gitmedim. Daha 1 ay dahada gitmeyi planlamıyorum doğrusu. Aklım bu kadar karışık iken bir daha nasıl gidip ders göriyim ki ? Haklıyım bence. En iyisi sabah uyuyup akşam araştırmak. Biraz uyusam fena olmaz sanırım...

2 SAAT SONRA 15:06
Uyuduğuma acayip sevindim. Şimdi ise tuvalet ihtiyacım için kalktım. Ama banyoya hiç girmek istemiyordum. Çünkü acayip bir soğukluğu vardı. Nerden geldiği hakkında bir fikrim yoktu henüz. Camlar ve kapı her zaman kapalı kalırdı. Ama yinede soğuk vardı. Banyoya soba bile aldım. O durumdaydım artık. Ama nafile. Hiç işe yaramadı. Yapıcak bir şey yok girip tuvaletimi yapmam lazım.

2 DAKİKA SONRA 15:08
   soğuğun nerden geldiğini araştırmak istedim. Ama uyumamda lazımdı. Akşam bakamazdım. O yüzden şimdi bakmaya karar verdim. İlk parmağımı yalayarak yukarı kaldırdım. Soğuk esmiyordu. Aşağılara doğru parmağımı götürünce hafif bir rüzgar estiği sonucuna vardım. Ama garip olan şu ki çok hafif esen rüzgar acayip derecede soğuktu. O yüzden parmağımı hemen çekip sıcak suya tuttum. Biraz sıcaklamıştı parmağım.
   Yukarı çıkıp fenerimi aldım ve koşarak banyoya gittim. Biraz eğilerek delikten bakmaya çalıştım. Ama olmuyordu. Daha küçük birisi lazımdı bana. Ve küçük olarak tanıdığım tek kişi alt komşumun, erkek ,8 yaşındaki egoist bir çocuktu. Üstüme bir şeyler geçirip hemen merdivenlere, ordanda alt komşumun evine doğru koştum. Kapıyı tıkladım. Açan ilk başta yoktu. Ama sonra 8 yaşındaki çocuk belirdi. Saçlarını iki yandan kazıtıp çizgi attırmıştı. Bu çocuk kendini ne sanıyordu acaba ? Her neyse. Hemen çocuğa konuyu açmadan sadece " bizim eve gelmelisin. Acil bir durum var. " dedim. Bana " bana mı yavşıyosun sen ? Benim sevgilim var. Yol al canım ! " dedi. Kulaklarıma inanamadım. Gülmemeye çalışıyordum. Ama elimde değildi. Biraz güldükten sonra öksürerek kendime gelip başımı iki yana doğru salladım ve ciddiyetimi geri kazandım.
" bizim eve gel. Şimdi ! " dedikten sonra kolundan tutup sürükleyerek en sonunda evime getirmeyi başardım. Banyoya soktum ve feneri vererek sırtına gurur kaynağımmış gibi 2 kez vurdum. "Ne?" dedi. Bende " delikten içeri bak. Ve ne olduğunu bana söyle." dedim. Homurdanarak baktı delikten. İlk başta hiç bir şey görmemiş gibi davranıyordu. Sonra ayağımla dürtünce cansız bedeni yere doğru yığılmıştı...

Kamu telah mencapai bab terakhir yang dipublikasikan.

⏰ Terakhir diperbarui: Jan 07, 2016 ⏰

Tambahkan cerita ini ke Perpustakaan untuk mendapatkan notifikasi saat ada bab baru!

QUATERSTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang