İki Seçenek

4.Bölüm-Neden acıdı kalbim?

Biraz geç olsa da yeni bölümü yayınladım keyifli okumalar :)

Multide Berfu :)

Uyandığım da hala Umut'un kollarındaydım.Umut hala uyuyordu. Yavaşça yerimden doğruldum. Boğucu sesler geldiğine göre okul açılmış, o zaman depoda açılmıştır. Hızla ayağa kalkıp deponun kapısına koştum. Deponun kapısı sonuna kadar açıktı.

"Yaşasınn! özgürüz" diye bağırdığım da Umut'un uyuduğunu tamamen unutmuştum.

Parmak uçlarımla basarak onun olduğu yere geldim.Umut olduğu yerde yoktu. Bir anlık geçirdiğim şokun etkisinden çıkarak kendime geldim. Umut'u aramak için arkamı döndüğüm de tam da karşımda duruyordu. Dudaklarımızın arasında sadece 1,2 santim vardı. Nefesini hissedebiliyor, kalp atışlarımı duyabiliyordum. Anlım anlına değiyor, burnum burnuna değiyordu.Geriye doğru gelsem de üzerime üzerime gelmeye devam ediyordu, ta ki sırtım duvara çarpana kadar. Kalbim adeta yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu.

"Günaydın güzelim" dedi en güzel gülüşüyle

İki elimi göğüsüne koyarak ittim.

"Uyandırdıysam özür dilerim" dedim sinirli bir şekilde 

"Uyumuyordum ki numara yapıyordum" dedi alaycı bir tavırla

"Öküz. Özürümü geri alıyorum" diyerek hızla sınıftan çıktım.

İçimden ona saydırırken hızlı adımlarla koridorda nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum. Sınıfa gitmekti asıl planım ama o an onu düşündüğüm için sınıfın yolunu bile şaşırmıştım.Önüme gelen ilk merdivenden çıkarak 3. kata geldim sınıfın yolunu cidden unutmuştum. Kantini görünce oraya ilerledim ve bir su aldım. Suyu içtikten sonra kendime geldim.Sınıfın 2. katta olduğu aklıma o an gelmişti. Cidden bana ne oluyordu? Hızla aşağı inip sınıfa girdim.Yerde cam kırıntıları veya bir kola lekesi yoktu. Sanırım dün temizlikçi temizlemiş. Çantamı sıranın üzerinden alarak sınıftan çıktım. Telefonumu açtığımda 57 cevapsız arama 102 mesaj vardı. Hepsi de babamdı. Babamı arayıp olayı bir bir anlattım. Polislere bile haber vermiş. Çünkü ilk defa böyle bir şey yapıyordum. Bugün ders dinleyecek halim olmadığım için müdür yardımcısına rahatsız olduğumu söyleyip izin aldım. Başım çok ağrıyordu. Uzun zamandır alışverişe de çıkmadım.Ama cidden çok üşeniyordum.Bu yüzden çıkmayacağım.Çantamı elime aldım. Asansörün önüne gelerek açılmasını bekledim. VE ŞOK. Keşke beklemeseydim. Gördüklerim karşısında gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Karşımda bir adet Umut ve yanında tanımadığım bir kız. Ya iğrençsiniz! Asansörde yapılacak bir şey değil bu. Bir üst katta bekleseydim kim bilir hangi pozisyon da yakalayacaktım. Bildiğin öpüşüyorlardı. Pardon düzeltiyorum birbirlerinin dudaklarını yiyorlardı. Bedenleri birbirine yapışıktı, kız bacaklarını Umut'un beline bağlamıştı. Ne oldu Umut Bey beni göründe bir telaş yaptın? Senden nefret ediyorum. Onların yanına gireceğime merdivenlerden inerim daha iyi. İç sesim Umut'a etmediğim küfürleri ediyordu. Kalbim acımıştı. Kalbim çok acımıştı. Ama acımaması gerekiyordu. Umut benim neyim ki sevgilim mi? Hayır. O zaman neden acıdı kalbim? Neden?! Merdivenlerden topuklarımı sert bir şekilde yere vura vura indim.Bunları unutmam lazımdı. Şuan dış görünüşüm ne halde hiç bir fikrim yoktu. Yolda hızla yürümeye devam ediyordum. Yürümeye ihtiyacım vardı. Bu yüzden eve yürüyerek gitmeye devam ettim.Midem adeta çıldırmış yemek yemek diye bağırıyordu. Dünden beri hiç bir şey yememiştim. Bu yüzden yolda ilk gördüğüm kafeye girip bir menü hamburger siparişi verdim. Afiyetle hamburgeri yedim. Az önceki halimden eser yoktu. Kimse keyfimi kaçıramaz. Karnımı doyurduğuma göre artık eve gidebilirim. Parayı ödedikten sonra kafeden çıktım. Yarım saat sonra eve varmıştım. Çantamın içinde anahtarı bulmaya çalışıyordum