Siyah Ve Kırmızı(düzenleniyor)

18

Kagami

Koltukta oturmuş kuroko yu bekliyordum bunu bana nasıl söylemezdi yada ben evimde onunla birlikte yaşadığımı fark etmezdim o ınsurgents grubunun en mükemmel üyesi sadece on kişiye imza veren kişi o frey...

Kapının açılma sesi geldi hızla ayağa kalktım ve onu elinden tutarK salona götürdüm karşımdaki koltuğa oturdum ve

Ben-Bekliyorum kuroko bana anlatmanı
Kuro-N-neyi kagami-kun?
Brn-Neyi olduğunu biliyorsun koneko-chan!?
Kuro-Ah özür dilerim cidden anlatacaktım ama bu uzun süredir sakladığım bir şeydi
Ben-Kuroko ~
Kuro-Cidden özür dilerim
Ben-Özür kabul edildi :3
Kuro-Hai

Aman tanrım o çok tatlı, o kadar tatlı ki onu yiyesim geliyor ... Kuroko elini kalbine götürüp derin nefesler aldı

Ben-Kuroko Ne oldu?
Kuro-Son bir kaç gündür genellikle seninle iken kalbim bir tuhaf oluyor sanırım hasta falan oldum yatın hastaneye gideyim

Öyle diyince gülmeye başladım yanaklarım kızarmıştı bana aşık olmuştu ve farkında değildi nasıl bir saf tatlılıktır bu

Kuto-Kagami-kun niye gülüyorsun ciddi bir durum olabilir!!!

Onu yavaşça belinden ve tek kolundan tutup koltuğa yatırdım ve üzerine çıkıp kulağına fısıldadım

Ben-Evet ciddi bir şey ve malesef ilacı sadece bende bulunuyor bayım adı da AŞK

...

ERTESİ GÜN

Sabah kalktım ve aşağıya inip krep yaptım sonra yukarıya çıkıp yatakta uyuyan güzelimi uyandırmak için dudaklarını öptüm gözlerini yavaşça açtı ve bana baktı gülümsedi hafif ama az da olsa belli olan bir gülümsemeydi

Kuroko

Ah anlamıştım ben kırmızıya tutulan bir siyahtım onun gülüşüne aşık olmuştum ve bir aptal gibi kalp atışlarımın düzrnsizliğini hastalık sanmıştım oysaki panzehrim yanımda...

Kagami

Ben-Günaydın sevgilim
Kuro-Günaydın
Ben-Kahvaltı hazır hazırlan gel
Kuro-Ah Tamam koneko-chan

Dedi bende aşağıya inip sofrayı hazırladım her şey mükemmeldi kuroko aşağıya geldi ve masaya oturdu ilk önce sofraya baktı

Kuro-Yine mi krep başka bir şey biliyormusun?
Ben - Krep çok güzeldir bi kerem ama sen daha güzelsin bir gün seni krem şanti ile yiyeceğim

Kuroko bir dilim yedi ve yine aynı şey eliyle ağzını kapattı ve ayağa kalktı tam gidecekken elinden tutum ve onu bana döndürdüm AĞLIYORDU!!! Benim küçük sevgilim ağlıyordu

Ben-Ne oldu Kuro!?

Dedim nâzik bir ses ile ona sarılırken

Kuro-Kreplerin anneminki gibi aynı tatda ölmüş anneminki gibi...