She's my childish girlfriend

(Chapter13)

It was sunny morning and i was facing at the window in front of one of the highest building in Makati City.

I was thinking about my family and its been a week ng muntik na akong mabuko ni Harry,every days had pass ay unti unti akong nakakaramdam ng guilt dahil sa pag sisinungaling ko sa kanya kahit na minsan ay tinutupak ang pagiging suplado at masungit nya.

Minsan nga ay napapansin kong nasa malalim na pag iisip siya kung hindi ko pa ginugulat saka pa nya ako mapapansin,alam kong may tinatago siyang lihim sa akin and i feel sometimes na may gusto siyang i-open up sa akin ngunit di nya kayang sabihin kaya ilang araw at gabe na rin akong naguguluhan at nag tataka sa mga kinikilos nya at di tulad ng dati ay kahit na sinusungitan nya ako ay nagagawa ko pa yung tiisin pero ang paminsan minsang pagiging malamig ng pakikitungo nya sa akin ay di ko kayang kayanin kaya malakas ang kutob kong may bagay siyang nalalaman o nalaman tungkol sa akin.

I wish its not about on my true identity..Im so dead kong ito man iyon.

I was just thinking when  someone buzzer at the door, biglang kaba ang sumikdo sa aking dibdib sa kong sino man ang nasa labas ng unit ,i know na hindi si Harry yon at di ko alam kong tama ba ang tumatakbo sa isip ko.

Wag naman sana!

Malalim na buntong hininga ang ginawa ko habang papalapit sa siradora ng pinto,dahan dahan ko itong binuksan hangang sa bumungad sa akin ang nakangiti ngunit may pag aalalang mukha ng dalawang beatfriend kong sina Michelle at Alice.

I was about to hug them when some one's caught my attention and my heartbeat rapidly beat so fast.

"Mom!Pa!how do you find me?

Gulat kong tanong agad sa kanila ng nasa harap ko na sila,di ko namalayan ang pag ragasa ng nag uunahan kong mga luha sa aking mga mata.

I've missed them so much!

They never answer my question rapidly but they hug me with so much  love.

____________________________________________________________________________________________________________

"Hey,best!tulala ka na naman dyan!iniisip mo pa rin ba siya?

Tapik sa kanya ng kaibigang si Michelle,sila lang ngayon ng kaibigan nya dahil hindi nakapasok sa school ang isang kaibigan dahil sa importanteng lakad nito kasama ang magulang.

And its been week mula ng sunduin siya ng mga magulang sa condo ng binata they ask her of why's and her loving parents already understand her immediately.

Nais nya sanang hintayin pa ang binata bago sumama sa magulang pero nagulat siya ng malamang ito pala ang nagturo kong nasan siya.Ganun na lang ba talaga ito kaatat na paalisin siya sa unit nito at sa tahimik na buhay nito?

Kaya ba kasing lamig na lamang ng yelo kong minsa'y tratuhin siya nito?ayaw na ba talaga ng binata sa kanya?galit ba ito sa pag sisinungaling nya?

Di ko maiwasang magtampo sa kanya pero wala akong makapang galit sa dibdib ko sa kanya sa tuwina'y laman siya ng aking isipan lalo na kapag namumutawi sa aking ala-ala ang mga araw na makulit ako sa kanya..

Ang araw na niyaya
nya akong mag shopping..

Ang pang aasar ko sa kanya,ang pamimilit kong kantahan at sabayan na lamang siya umawit gamit ang gitarang paborito nya, at ang pagiging childish ko sa harap nya.

How i miss that time..kamusta na kaya siya?galit nga ba siya?masaya na ba siya na wala ng kukulit at mag iingay sa condo nya?

It was the very first time that i felt this unknown feeling over him.I missed him and my day not completed with out his presence.

Binalingann nya ang kaibigan at nakangiting sinagot Ito.

"Yeah,so badly!!!

***

KAHUNGKAGAN ang
namumutawi sa paligid ko at nakakabinging katahimikan ang bumabalot sa buong sulok ng condo ko.Di naman ito gaya ng dati na kahit walang siya ay diko  naman nararamdaman ang ganitong sitwasyon e,ngayon lang!

Nang malaman ko ang resulta ng imbestigasyon na pinagawa ko sa hinire kong tauhan na alamin ang pag katao nya weeks ago, na may katagalan na pala siyang hinahanap ng mga magulang nya na isa sa pinaka successful business man ng bansa ay napag alaman kong nag iisang tagapag mana siya ng mga ito.

Nag aaral sa isang private girls school,at laging may nakabuntot na mga body guard sa paligid nito.And one of the genius and famous girl at school.
At sabi sa mga nakalap nyang impormasyon ay sobrang bait at masunuring anak daw ito kaya laking gulat ng lahat na malamang na naglayas ito.

Kaya pala mukha itong ignorante at sabik na maranasan ang bagay-bagay sa paligid nito.Ang mismong araw na nakita nya ito sa kasagsagan ng ulan ay ang mismong araw na nag layas ito,kaya pala di kapani-paniwala na mahirap ito dahil maraming bagay ang di nito alam na kayang gawin ng isang mahirap at lalo pa na laking probinsya ito.

Alam nya nung isang beses na tumawag siya at ang kaibigang lumipat ng manila daw! nya ang nakasagot ay dun palang ay may namumuo nang pag dududa sa kanyang isipan ,kaya ng kumprontahin nya ito ng makauwi ito galing sa labas ay mababakas sa maamong mukha nito ang kaba kaya nung mga oras na tinanong na nya ito ay iniba na lamang nya ang tanong at nag kunwaring walang nalalaman para di na ito kabahan at mahirapang umamin sa harap nya.

Alam nya sa mga oras na iyon ay di pa ito handang umamin sa  kanya na kong bakit nagawa siya nitong lukuhin.Gusto nyang magalit at manumbat dito na kong bakit nagawa nitong paikutin siya ng ganun na lamang.

And why he felt so alone this time,halos kahit sa panaginip nya ay laging laman ito pati ang matinis na boses nito ay lagi nyang naririnig sa bawat sulok ng unit.Kahit sa shoot nya ay nakikita nya ito sa ibang babae. He always hallucinate her every time and any where.

Makikita ko pa kaya ang isip batang babaeng iyon?
Why I felt that I really missed her,all about her,her smile and laugh,her unbreakable voice and her sweet pretence.

Sana tumigil na siya kaiikot!
.
.
.
.
.
Kaiikot sa isip ko.

.
.
.
.
Kasi napapagud na ang utak ko kakaisip sayo!

Big sigh out of my self when I suddenly remember her  childish move again.

"Oh!Michie Gabrielle Alonzo!what the hell did you do to me!

#missed you
Like childish.

Slow ud.