She's my childish girlfriend

(Chapter18)

MICA POV

Biglang kirot sa sentido ang aking naramdaman ng mag mulat ako ng dis oras ng gabe,animo'y binibiyak sa tindi ng sakit ang ulo ko.Ngayon lang nangyari ito, sa mga nagdaang araw ay paunti -unti kong nababatid sa sarili ko ang mga bagay na nangyayari sa akin.

Ayokong isipin na may sakit ako dahil sa isipin pa lang na may malubhang karamdaman ako ay di ko kayang tanggapin,nais kong sabihin at itanong sa mga magulang ko ang kalagayang nararamdaman ko pero may kong ano sa sarili ko na pumipigil na buksan ang paksa about sa akin, dahil na rin ayokong pati sila mag alala sa kalagayan ko.

Kaya nilihim ko na lang muna sa kanila ang karamdaman ko pati na rin sa mga kaibigan ko, wala naman kasiguraduhan kong may sakit ba talaga ako o wala siguro naman epekto lang ito sa ilang araw na pag pupuyat para sa nalalapit naming exam sa school at ilang event na gaganapin dun na naka atay sa akin.

Simula kasi noong nakaraang linggo na umamin sa akin si Harry ay hindi pa kami nagkikita dahil nasa Macau sya para mag shoot sa isang commercial na sila ni Abegail ang model may kunting iritasyon at inggit ako para sa maldita na iyon pero may tiwala naman ako kay Harry na magiging loyal sya sa akin kahit di ko pa sya sinasagot, binigyan ko na sya ng chance kasi naman ngayon ko pa ba sya babasterin na alam ko naman sa sarili ko na may gusto ako sa kanya.

Excited na ako sa pag uwi nya kasi doon daw sya mag start mag court sa akin.Ngunit may malaking PERO ako sa sarili ko na ayaw kong aminin sa sarili ko. May mga pagbabago akong nararamdaman sa sarili ko,blurry images,memory lapses na minsan di ko namamalayang may mga bagay akong nakakalimutang gawin ,vomiting and ilang beses na rin ako nahihimatay ng biglaan.

What was that? Ayoko! Natatakot akong alamin ang kalagayan ko! But theirs a doubt that i have a sick!

"Mommy..."

Napapasubsub na ako sa unan ko dahil sa sobrang sakit ng ulo ko na tila ba ito'y pinupukpok o binabarina ng kong una sa loob ng scalp ko.

"MOM...DAD...
HELP ME..."

"BABY..."

Parehong humahangos na pumasok sa kwarto ko ang mga magulang ko at mabilis na sinaluhan nila ako.Kita sa kanilang mata ang takot at pag aalala para sa akin,hindi na nila hinintay na magsalita pa ako dahil mabilis na akong binuhat ng daddy ko para madala sa malapit na Ospital.

Please God.. Help me..

Wala na akong ibang na alala dahil bigla na lang nanilim ang paligid ko at tuluyan na akong kinain ng kadilaman,the only think that i hear is my mom saying..

"No it can't be.."

NANG magmulat ang aking mga mata ay nasilaw ako sa puting ilaw na unang masilayan ng mga mata ko.

It so blurred nung una ngunit kala una'y lumiwanag na ang paligid puro puti ang nasa paligid ko at may dextrose na nakakabit sa kanang kamay ko.
Kaya nakasiguro ako na nasa ospital ako.

Saktong pagkalingon ko sa pinto ay pag pasok ng momSy ko,kita ko sa mga mata nya ang sobrang pag aalala at maluha luha pa nyang mga mata na kagagaling palang sa pag iyak.

"BABY THANKS GOD YOUR AWAKE..HOW WAS YOUR FEEL?"

Mahigpit na niyakap ako ni mommy ng makalapit siya sa akin at mabilis dun nan syang lumayo at hinimas himas ang buhok ko.