She's my childish girlfriend

(Chapter01)

Michie POV

Anyeong haseyo!!!good morning people!!!

Punong-puno ng energykong sigaw sa t'wing gigising ako sa umaga sa hinihigaan ko.Sa sobrang lakas ng Boses ko pati ata kapitbahay at buong barangay ay mapa babangon sa lakas nito.hehee syimpre joke ung pati barangay ,ang OA ko naman ata diba?

Oo nga pala ako nga pala si Michie(mitchie)Gabriel Alonzo diba pang artista ang surnym ko?pang lalake pa last nym ko' iwan ko ba dyan Kay modra at podra alam na mang babae ang anak tapos dudugtungan ng pang boy nym pangalan ko para unique daw.!

Echoes nila daming arte.

Only child Lang din ako kaya abot hanggang langit nalang ang pag mamahal ng parents ko sakin ,spoiled kasi ako nila eh kahit nga dalaga na ako baby parin ang tawag nila sakin.

Ano ba yan! Minsan nga nahihiya na ko sa mga ka skulm8 ko, syimpre naririnig nila eh,tapos bantay sarado rin ako sa mga bodyguard ko.

YAn kasi hirap saming may kaya' eh anak mayaman nga kami kaso wala naman ako freedom na gawin ang nais ko.

Tulad ng ibang kabataan na masayang nagagawa ang nais nila even though mahihirap Lang ang mga ito,kaya akong dakilang pasaway ay pasimple Lang Kong takasan mga engot Kong tatlong bodyguard,ang lalaki nga ng mga katawan walang silbi naman sisiw ang mga yun sa talino ko.

Kagaya ngayon,nag iisa akong nagliliwaliw dito sa park matapos kong magpaalam kaninang umaga sa mababait at over protected kong parent's, medyo dumidilim na ang langit, Kung saan saan narin ako napadpad kahit medyo pagud na ako sa kalalakad kanina ay tuloy parin ako sa pamamasyal .

Halahh!help!dko nga pala alam Kong nasan na ko, Sorry naman sa tanang buhay ko ngayon Lang ako napadpad sa park na Ito,socialin kasi ang mga lugar na dinadaluhan ng pamilya ko.

Basta bahala na Lang Si God Kong anong mangyari sakin rito sa dumidilim na park.Uulan yata?nagsisimula na ang lahat magsitakbuhan dahil sa unti unting pag lakas ng buhos ng ulan,wala pa namn akong payong wala rin mgabodyguard ko,remember?tinakasan ko sila!

Napahawak ako sa sentido ng ulo ko ng nakaramdam Ako ng kunting hilo muntik pa akong maout of balance sa kinatatayuan ko,kaya naupo ako saglit sa upuang kahoy dito sa park imbis kasi na sumilong nalang sa malapit na pagkukublihan ng ulan ay dinama no na lang amg lamig at bawat patak ng ulan sa basa Kong katawan panigurado sakit ang abot ko nito, mahina pa naman resistensya ng payat ko pang pangangatawan.

Alam ko ng ilang sandali nalang ay papanawan na ako ng ulirat dahil sa hilong nararamdaman ko at sabay sa panlalabo ng aking mga mata ang unti unti ko ng pay pikit.Ngunit bago yun isang malaking bulto ng Tao ang alam kong sumalo sa nanghihina Kong katawan...