ElisD

5.bölüm

Çıkış zili çaldı ben dağınık bir öğrenciydim her zaman sıramın üstüne ne kadar kitabım defterim varsa saçarım nasıl olsa yurda yürüyerek gidiyordum en az 5 dakika kitapları toplamaya çalışırım ben öyle kitaplarla uğraşırken birden kapıdan doruk girdi çok şaşkın ve sevinçliydim beni görmek için sınıfıma gelmişti benim için manevi değeri paha biçilmezdi kapıdan girdi,
'' selam elis kapıda biraz bekledim çıkmayınca bir sorunun olduğunu düşündüm ve sınıfına geldim '' dedi

"yok ne gelebilir ki benim başıma güldürme beni doruk."
"peki o zaman tatlı cadı hadi gidelim artık dedi hem evini de öğrenmiş olurum".
"şeyy doruk sanırım evimi öğrenemeyeceksin".
"Neden öğrenemeyeyim ki ?"

" benim ailem yok beni 3 yaşındayken yurda bırakmışlar onları hatırlamıyorum bile dedim''
gözümden bir damla yaş düştü.''

kusura bakma doruk biraz sulu gözüm neyse istersen yurda kadar beraber yürüye biliriz ''

'' sevinirim ''dedi ve omuzumu sıvazladı bu bana biraz da olsa iyi gelmişti ve yola koyulduk yolda bir birimizi baya tanıdık oda abisiyle yaşıyormuş annesi babası ve ablasını trafik kazasında kayıp etmiş bir çok ortak yönümüz vardı beni anlaya biliyordu en azından daha ne isteye bilrdim ki , ama ailesini kayıp etmesine üzülmüştüm ben en azından hiç tanımamıştım sevgilerine ihtiyaç duymuyordum bile benim için gereksiz ama kalbimde bir boşluktu o gun erkeknden yattım. Sabah uyandım ve saate baktım saat 9 olmuştu bile inanamıyorum okula geç kalmıştım. Doruk diye bağırdım birden hemen hazırlandım ve koşarak kapıdan çıktım bahçe kapısına gittiğimde doruk hâla bekliyordu.
" günaydın elis nerede kaldın?"

" uyuymuş kalmışım ilk defa böyle bir hata yaptım. Sen ne zamandır bekliyorsun burada ? "

"Boşver bir önemi yok konuşmayı bırakıp da okula gitsek iyi olacak
tatlı cadı "

" kusura bakma doruk ama bana tatlı cadı demezsen sevinirim "

"Ben seni samimi bulduğum için diyordum am istemezsen demem "

" yok soyle sen ya şu an hoş geldi kulağıma'' dedim ve gülümsedim okula gelmiştik ikimizde sınıflarımıza dogru yol aldık...