ElisD

7.bölüm

Hangi ara okula gitmek için bu kadr can atmıştım hatırlamıyorum,inanamıyordum hâla çok fazla yakışıklıydı en azından benim gözümde fazlasıyla. Onu gerçekten özlemiştim özlenilecek bir insandı. Çoktan gönlümü kaptırmıştım herşeye iyimser bakıyordum o kadar seviyordum ki siz anlayamazsınız beni hiç kimse anlayamaz benim hayatım ben yaşıyorum kimseyi ilgilendirmez, ya annem babam onlardan haberim bile yok onlarda kim ki sadece adları anne baba tanımıyorum hissi nasıl onu bile bilmiyorum, ama sadece bildiğim ilk defa kendimi bu kadar rahat hissettiğim.
Doruk demek yani o benim herşeyim oldu benim bi ailem yoktu taki doruğu tanıyana kadar o benim ailem oldu o kadar mutlu ediyor ki beni .
Kusursuz bir erkek en azından şimdiye kadar tanıdıklarımdan fazla erkek tanimam ama sadece okuldaki ve yurttaki hocalar ve bir kaç arkadaş, daha fazlasınada gerek yoktu zaten hayatıda birden çok erkek olan kızlar iyyh çok itici değilmi . tüm gece böyle saçmalayıp durdum kendi kendime bir türlü uyuyamıyordum , zaman geçmek biliyordu sabah ne zaman olacaktı off kafayı yiyecektim ...

Haberim olmadan uyumuş kalmışım ama fazla sürmedi sabahın 6 sında tekrar uyandım saat 7:30 a kadar nasıl geçicek zaman ...

Kahvaltımı yaptım hazırlandım pek zaman geçmemişti hava almak için bahçeye çıktığımda doruk kapının önündeydi
"Ne işin var senin bu saatte?"

"Daha fazla dayanamadım çok özledim seni her dakika hatta her saniye seninle olmak istiyorum."

"Yerim seni doruk bu kadar tatlı olma"
Biraz utanmıştım gülümsedi baktı kaldı gözlerimin içine
"O güzel bakışını bozmak istemezdim ama çantamı alıp geliyim istersen "

"Oo çok iyi olur bekliyorum bitanem "
Ahh o bitanem diyen dillerine kurban olurum ya ama içimden geçire bildim sadece ve gidip çantamı aldım geri döndüm .

Okula gitmeyi hic istemiyordum ama okula gitmek zorunda oldugumu da biliyordum cunku, okumadigim zaman arkamda durcak ailem yoktu gelecegim icim calismaliydim.

14 şubat yaklaşıyordu ve ilk defa sevgilim vardı onu mutlu edicek bir hediye bulamam lazımdı..