ElisD

4.bölüm

Hemen lavaboya gittim elimi yüzümü yıkadım biraz kendime gelmiştim çok mutluydum bu kadar sıradan bir günde bu kadar mutluluk fazlaydı bile.yurda gittim ve arkadaslarıma anlatmaya basladım benim hayatım boyunca ailem onlardı hiç kimse onlardan daha degerli olamazdı.o akşam keyifim yerindeydi ayaklarım yere dahi basmıyordu acaba gerçekten memnunmuydu beni tanıdığına ben gerçekten ona güvenmek istiyordum. Tüm işlerimi hallettikten sonra kendimi yatağa attım çok yorulduğumu fark ettim zaten hemen uyumuş kalmışım. Sabah olduğunda okula uçarak gittim resmen bu bunaltıcı sıcak dahi etkilemiyordu beni. Heycandan elim ayağıma dolaşıyordu kahretsin ben neden bu kadar sakarlaşa biliyorum sonunda görsüm onu orta boylu kumral saclı ve gözleri ela ona ne giyse yakışıyordu beni gôrmezden geldi ve merdivenlereden çıkmaya başladı bu fena koymuştu açıkcası reflekslerim beni onun peşinden götürdü kolunu kavradım ve '' oo doruk tanışıyomuyduk biz seninle'' bir anlık bana bakış attı ve gülmeye başladı sanırım heycandan geberceğimi anladı'' tanışırız o zaman tatlı eliscik '' inanamıyorum adımı unutmamış genelde okulda adımı fazla hatırlayan olmaz hemen unuturlar umyada elif falan diye çağırırlar ben alışmıştım artık. ben dondum kaldım o an ve bir ses duydum ''elis beni duyuyormusun ? Kendindemisin '' bi an irkildm ve ona yöneldim '' arada olur boyle fazla şey yaşadım bu yaşa kadar '' o da atıldı bir an '' seninle dertleşmek isterim benimde anlatacak çok şeyim var sanırım iyi anlaşıcaz seninle tatlı kız'' bir an ses geldi bir birimize o kadar odaklanmışız ki ders zilinin çaldığını duymamışız bile. '' görüşürüz beni bir daha görmezden gelmezsen sevinirim '' '' yok olmaz birdaha söz" dedi ve sınıflara dogru yol aldık.