My passion is...you!

Part 4

ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΑΡΤ ΟΠΟΤΕ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ :)
Rose's POV

Μολις τελείωσα με τα σχέδια τα έδειξα στον Αλεξαντερ
Ρ:Λοιπον..πως σας φαίνονται κύριε Modern?
Αυτος με κοίταξε με ενα πονηρό χαμόγελο..ωχ οχι αυτο δεν μπορει να ναι για καλό!

Αlex's POV

Και τώρα θα πάρω εκδίκηση για την άσχημη συμπεριφορά της ολες τις φορές που την συναντηςα σκέφτηκα και μου ξέφυγε ενα γελακι..
Α:Ροζαλιντα δεν μου αρεσε κανένα απο τα εφτά φορεματα που σχεδιαςες...ξαναφτιαξτα!
Αυτη με κοίταξε και έσφιξε το σαγόνι της
Ρ:Όπως θελετε κύριε Modern ειπε ειρωνικά και ξανάρχισε να τα φτιάχνει.
Θα σε φτιάξω εγώ..οι ειρωνίες δεν περνάν σε μενα δεσποινις Brown!
Την παρατηρώ..ειναι ομορφη..πολυ ομορφη.Μ' αρέσουν τοσο οι καστανες..και αυτα τα καφεπρασινα ματια της έχουν μια λάμψη που η ίδια προσπαθεί να κρύψει.Ειναι ολο αδιάφορη,άξεστη και αγενης..και όπως με πληροφόρησε ο Τζεσε εκείνο το βραδυ καταπληκτική στο κρεβάτι...βασικα τι σκατα εκανε εκει εκείνο το βραδυ που την συνάντησα..
Ω αυτο ειναι!Πρεπει να ειναι  χρήστης!Γαμωτο τώρα ειμαι σίγουρος οτι κατι της έχει συμβεί..Για αυτο πρεπει να ναι τοσο απομακρη και ανέκφραστη όλη την ωρα,προσπαθεί να κρύψει τα συναισθήματα της δείχνοντας σε ολους πως ειναι σκυλα και σκληρή.Και εγώ ειμαι άνθρωπος που λεει οτι σκέφτεται,ετσι στο άσχετο την ρώτησα
Α:Παίρνεις η μαλλον επαιρνες ναρκωτικά;Τι κρύβεις για το παρελθόν σου;
Αυτη εκείνη την στιγμη έπινε νερό και μολις άκουσε την ερώτηση μου πνηγηκε και αρχησε να βηχει.Πηρε παλι την παγερή της έκφραση και μου ειπε
Ρ:Μην ακούω αηδίες..ιδίως στο περιβάλλον που εργάζομαι!
Α:Δεν με πειθεις Brown
Ρ:Και με συγχωρείτε κύριε Modern μα τοσο εξωνυχιαστικη παρατηρηση δεν μου έχουν κανει ποτε..μήπως προσπαθούσατε να καταλάβετε αν εχω ναρκωτικά στις τσέπες μου η δεν χορτεναται την ομορφιά μου; ειπε μεσα στην ειρωνία
Α:Ροζαλιντα δεν εισαι των γουστων μου στο λεω ξεκάθαρα και...με διέκοψε το τηλέφωνο της που αρχισε να χτυπάει!

ROSE'S POV

Ειδα οτι ηταν η Λου
Ρ:Ελα
Λ:Τελειωσα και σε περιμενω κατω
Ρ:Αμ..ναι βασικα..
Λ:Ροουζ δουλεύεις εδώ και πεντε ώρες!
Ρ:Ναι και αυτο γιατι ο πολυαγαπημενος μου κύριος Αλεξαντερ Μοντερν και πέρα απο συνεργάτης ειναι και κατι σαν αφεντικό μου απορρίψε και τα εφτά σχέδια μου και ευτυχώς πρόλαβα να κανω κάποια καινουρια ειπα και του έριξα ενα δολοφονικο βλεμα
Λ:Ουφ..τέλος πάντων κατέβα σε περιμενω!
Ρ:Καλα τώρα...ειπα και το έκλεισα.Ξεκινησα να μαζεύω τα πραγματα μου και φόρεσα το τζάκετ μου
Α:Φεύγεις;
Ρ:Οχι ντύνομαι και μαζεύω τα πραγματα μου για την πλάκα
Α:Οχι ειρωνίες σε μενα ειπα...τέλος πάντων παμε μαζί θα φύγω και γω τώρα
Δεν του απάντησα αλλα με ακολούθησε.Μπηκαμε και οι δυο στο ασανσέρ και οι πόρτες έκλεισαν.Πατησα το μηδέν και περίμεναμε.Σε κάποια φάση κόλλησε στο τρία και σταματησε.Εγω αρχισα να παίρνω κόφτες  ανάσες και να ζαλιζομαι
Α:Ροουζ;Εισαι καλα;
Ρ:Εγω..ναι απλά..κλειστό και..σταματησε.. δεν μπορουσα να μιλήσω κανονικά..φοβόμουν τα τοσο ασφυχτικά και κλειστά μέρη..όταν με απήγαγαν το δωματιο στο οποιο με έκλεισαν ηταν τοσο μικρό που απο τοτε εχω μια μικρη κλειστοφοβια
Α:Ηρεμισε απλά κολλάει λιγο καμια φορά ειπε και κατευθείαν συνέχισε την πορεία του κανονικά
Α:Εισαι καλα τώρα;
Ρ:Ναι απάντησα κοφτά και βγήκα έξω μολις σταματησε χωρις να του πω τίποτα αλλο.
Στην είσοδο με περίμενε η Lucy με κάποιον αλλο που δεν ξερω.
L:Rose επιτέλους!
R:Ειχε κολλήσει το ασανσέρ της ειπα απολογητικα και αυτη αμέσως σοβαρεψε
L:Τι;Ησουν μονη;Εγινε κατι;Εισαι καλα;
R:Χαλάρωσε στην αρχή,ναι,τρόμαξα αλλα ηταν εκει ο Αλεξαντερ
L:Παλι καλα..τέλος πάντων αφου εισαι εντάξει ολα καλα!Α να σας συστήσω!Rose απο εδώ ο δικός μου συνεργάτης Luke,Luke απο εδώ η κολλητή μου η Rose!
L:Χάρηκα
R:Παρομοίως ειπα αδιάφορα
L:Δεν σε πειραζει να έρθει μαζί μας για φαγητό ετσι,αυτος και ο κολλητός του;
R:Ναι δεν με νοιάζει..
L:Α να τος!
Γυρίσαμε και είδαμε τον Αλεξαντερ να προχωράει προς το μέρος μας
A:Μεγαλε!Τι λεει;
L:Ολα καλα ρε εσυ;
Α:Καλα..γεια σου και παλι Ροουζ
R:Ροζαλιντα..
Α:Οχι γιατι εφόσον εσυ θα με φωνάζεις Αλεξ και εγώ θα σε φωνάζω Ροουζ
R:Ποιος σου ειπε οτι θα σε φωνάζω Αλεξ;
Α:Εγω.Εσυ πρεπει να εισαι η Lucy..Αλεξ χάρηκα!
L:Παρομοίως..παμε;
Luke:Ναι
Μπήκαμε εμεις στο αυτοκίνητο μας και Αλεξ και ο Luke στα δικά τους.Με το που μπήκαμε αρχισε η ανάκριση
L:Πολυ οικειοτητα υπήρχε μεταξύ σας..πες μου τώρα!
R:Πφφ ήμουν σιγουρη οτι θα ρωτουσες ..λοιπον..το βραδυ που πηγα "στο στενό" ηταν εκει και κάποιος που πήρε παράνομα όπλα και ειχαμε μια μικρη λογομαχία..τον ειδα παλι στο κλαμπ που πήγαμε τις προάλλες και..
L:Ασε με να μαντεψω..ειναι ο συνεργάτης και δεύτερο αφεντικό σου στην δουλεια!
R:Ναι και τώρα σειρά σου!Τι παίζει με τον Λουκ;
L:Τιποτα μωρε απλά τον συμπάθησα αυτο ειναι ολο!
R:Καλαα!
Μετα απο λιγο είχαμε φτάσει σε ενα εστιατόριο και κατεβήκαμε απο τα αυτοκίνητα κατευθυνόμενοι προς αυτο.
Μπήκαμε και κατσαμε σε ενα τραπέζι.
Σχεδόν αμέσως ήρθε ένας σερβιτόρος να μας πάρει παραγγελία.Οταν έφτασε η σειρά μου και του ειπα τι ήθελα εγώ αυτος μου χαμογέλασε μου έκλεισε το μάτι και έφυγε.Κοιταξα την Λου και γέλασα πνιχτα-και ειρωνικά φυσικά.
Λ:Μην κανεις καμια μαλακια..δεν σου φταίει σε τίποτα ο σερβιτόρος!μου ειπε σιγα αλλα μαλλον μας άκουσαν και ο Luke με τον Αλεξ..αλλα χεστηκα!
Ρ:Καλαα ειπα και ξεφησηξα.Παντα μου αρσεσε να πειράζω και να κανω να νιώθουν αβολα τα αγοράκια που έκαναν αποτυχημένες προσπάθειες να με φλερτάρουν..θυμήθηκα μια φορα,που ειχα παει με εναν σερβιτόρο στις τουαλέτες και ενω αυτος περίμενε να γίνει το αναμενόμενο εγώ τον έβαλα να κρατάει το τσαντάκι μου όσο εγώ θα έφτιαχνα το βάψιμο μου,ετσι μου ξέφυγε ενα γελακι.
Ο Αλεξ μου έριξε ενα περίεργο βλεμα αλλα δεν έδωσα σημασια.

Αφου τελειώσαμε το φαγητό ήρθε ο ίδιος σερβιτόρος για τον λογαριασμό.
Εγώ του χαμογέλασα πονηρά και αφου πήρα ενα στύλο απο την τσάντα μου,έγραψα το τηλέφωνο μου σε μια χαρτοπετσέτα και του την έδωσα κλείνοντας του το μάτι.Ο Αλεξ με κοιτούσε με αηδία ενω ο Λουκ είχε πάρει μια έκφραση έκπληξης.
Βγήκαμε έξω και εγώ με την Λουσυ γέλασαμε ενω ειχαμε ενα συνωμοτικο βλεμα..το ξερα οτι στο τέλος θα την επειθα να συμμετέχει στο "παιχνιδάκι" μου!
Λουκ:Τι στο καλό;!
Ρ:Χαχα να απλά εγώ και η Λου-κυρίως εγω- κανουμε καμια φορα πλακιτσες με τέτοιου είδους ξελιγωμενους που προσπαθούν απεγνωσμένα να τραβήξουν την προσοχή μιας κοπέλας εξήγησα και γέλασα ειρωνικά.
Λουκ:Εμ..τέλος πάντων..παμε!
Έξω ειδα μια ζητιανα να κρατάει ενα μωρο στην αγγαλια της και να εκλιπαρεί τους περαστικούς για κάποια βοηθεια.Μπορει να ήμουν σκληρή,ειρωνική,σκυλα και αν θελετε πειτε με κακια η οτιδήποτε αλλο αλλα παρόλο που η ζωη δεν ειναι δίκαια εγώ θελω παντα να ειμαι!Θυμαμαι πως η γιαγια μου μου είχε πει κάποτε "αγαπά και βοηθα τον συνάνθρωπο σου που σε χρειάζεται περισσοτερο απο τον εαυτό σου" και το ακολουθώ εώς και σήμερα αυτο.
Την πλησίασα και της άφησα δέκα ευρώ.Χαιδεψα το κεφάλι του μικρού παιδιού και έφυγα..αυτη ηταν έτοιμη μεχρι και να μου φιλήσει το χερι αλλα την διέκοψα ρίχνοντας της ενα πικρό χαμόγελο σαν να της έλεγα ολα θα πανε καλα και πηγα προς τα παιδια.Πριν μπούμε στα αυτοκίνητα ο Αλεξ με πλησίασε και μου ειπε
Α:Στα αληθεια δεν ξερω τι να πιστέψω για σενα!και έφυγε..

Γεια σας!
Ελπίζω να σας αρσεσε :)
Υπόσχομαι πως το επόμενο δεν θα αργήσει τοσο πολυ!!!
Γεια σαας<3

lucydove