Chapter 17

21 1 0
                                    

Chapter 17

"Because, if you could love someone, and keep loving them, without being loved back . . . then that love had to be real. It hurt too much to be anything else."

Paris Point of View

Pasukan na. My last year sa skul na to.

Busy as a bee ang peg ng lola nyo. Ampayat ko na. kaw ba naman ang masyadong kumarir sa thesis, ojt , strama at kung anik anik pa.

Kakamiss naman si T. haist. If only.

Naalala ko noon magisa kong nagsusurf ng net near sa registrar at compshop sa skul. Bandang hapon yun ng may biglang kumalabit sa akin.

Flashback

"Uy, seryoso ka diyan ah." Kuya T ask me after akong sundutin/kilitiin sa bewang

"Ay oo kuya T. gumagawa kasi ko ng assignment eh. Saka reports." Sabi ko naman

"Hmmm, baka gusto mo lumipat ng pwesto . Nakatayo ka kasi diyan habang naglalaptop. Kawawa ka naman. Lika dun tayo sa may upuan". Sabi ni Theon

Grabe sobrang bait talaga nito. Haist. I sighed.

Im starting to fight this feeling. He's coping and it's not right. Maybe nababaitan lang talaga ko sa kanya. Since konti lang ung friends ko at na amaze lang cguro talaga ko sa pagaasikaso nya. Meron naman talagang ganung lalaki diba? Yung masyadong matulungin, masyadong caring sa ibang tao. Lalo na sa girls.

Or baka naman naawa lang ito sa aken kc that time eh lagi akong magisa. Loner lang ang peg ko. Actually until now naman. Hindi kasi ako masaya pag masyadong marami. Feeling ko ang plastic ng iba.

I remember nung una medyo aloof ako sa grupo nila kasi nga ung iba niyang friends eh masyadong chickboy. As in lalo na si Kuya Brent. Papalit palit ng girlfriends. Tapos pag nakita mo sa tambayan nila iba na naman ang kasama. Kung makapagyosi at uminom ng alak eh akala mo wala ng bukas.

"Naku kuya T dito na lang. kasi saglit lang breaktime ko eh. Saka mahina signal ng wifi sa canteen." I firmly said

"Ah ganun ba. Sayang naman. Oh kelangan mo ba kasama?" Kuya T ask me

"Naku hindi na Kuya T. kawawa k naman kung sasamahan mo ko. Walang upuan dito." L I said sadly

Puro kc tables na nakaincorporate sa puno ung nandun. Walang chairs.

"Cge ok na ko dito. " sabi ko sa kanya

Tinignan nya lang ako. Naawa nmn ako kc talagang parang gusto nya magstay at samahan ako. Medyo wala pang gana ung pagtataboy ko sa kanya. Kasi nga iniiwasan ko nga siya. Then after that nagpaalam na sya . Then umalis na rin later on.

Sa totoo lang naghihinayang ako sa mga times na binalewala ko ung pakikipaglapit niya. Yung pag nagaaya siyang ihatid aq sa bahay nung one time na nag-aya sya ng date. O sumabay sa aken pag labas ng skul pra ihatid sa sakayan.

Napakadami nyang moves na lagi kong sinasangga. I feel sorry. Really. Looking back to those memories. I just felt that I should have given him a chance.

I am afraid to love.

To have that kind of relationship.

My focus is on my studies. NO other else. 


Summer LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon