Κάτι καινούριο...

Η επομενη μερα...

-Καλε, λιγο ακομα και ημουν ετοιμη να σε παρω, γιατι νομιζα πως δεν θα 'ρχοσουν!!

-Καλημερα , της λεω φανερα ενοχλημενη, ομως ξερει πως δεν παρεξηγω...

-Παμε πανω να τα πουμε με την ησυχια μας... Εχω φτιαξει καφε! Θες??

-Αμε... Οι γονεις σου που ειναι??

-Ειχαν μια δουλεια και θα γυρισουν μετα το μεσημερι, οποτε δεν θα μας ενοχλησει κανεις και θα μου τα πεις ολα!!!

Πçραμε απο μια κουπα καφε και ανεβηκαμε στο δωματιο. Δεν ξερω αν πρεπει να της πω την αληθεια ή απλως να κανω πως οντως δεν εγινε τιποτα χθες βραδυ. Οποτε, τελικα, τηλεφωνησα στον Αρη να ερθει απο δω, αφου πρωτα του εστειλα μηνυμα και συμφωνησε οτι πρεπει να εξηγησει στην Ναταλια, τι εγινε..

Η αντιδραση της Ναταλιας ηταν πανω- κατω σαν την δικη μου, ενω ο Αρη αφηγιοταν το γεγονος πιο ανετα απ'οτι χθες βραδυ.

Μερια συγγραφεα:

Οι μερες περνουσαν και αρχισαν τα σχολεια. Η Αντριανα θα πηγαινε στο Κολλεγιο Αθηνων καθως αυτο "ηταν καλυτερο" οπως ελεγαν οι γονεις της, ενω ο Διονυσης, ο Αρης, η Ναταλια, η Ελενα και η Μαρκελλα θα πηγαιναν στο 1ο ΓΕ.Λ. Αμαρουσιου... Ο Αλκης, το φυτο του σχολειου, θα πηγαινε και αυτος στο Κολλεγιο, μα με την Αντριανα δεν μιλουσαν καθολου...  Ζητημα το να ειχαν ανταλαξει 2 κουβεντες αυτα τα 3 χρονια και αυτες μονο για κατι ομαδικες εργασιες που τους ειχαν ανατεθει.

Μερια Αντριανας:

Οσο πλησιαζα στο σχολειο, η καρδια μου χτυπουσε ολοενα και πιο δυνατα, οσο σκεφτομαι οτι τα παιδια δεν θα ειναι εκει, αγχονομαι ακομα περισσοτερο... Φοβαμαι και για πρωτη φορα νιωθω την αυτοπεποιθηση μου να πεφτει στο 0... Ο Διονυσης?? Τον Διονυση εχω να τον δω 2 μερες και μπορω να πω μου εχει ληψει αρκετα... Του στελνω μηνυμα να δω πως παει εκει και τι κανουν τα παιδια...

Μπηκα στο προαυλιο, ουτε καταλαβα ποτε εφτασα, και ενιωσα 15.000 βλεμματα καρφωμενα πανω μου, να μην ξεκολλανε και τις κουτσομπολες να σχολιαζουν:

-Ααα, ωστε αυτη ειναι καινουρια!!

-Θα μας φαει τους γκομενους !!

-Κοιτα εκει ντυσéμο...

Και ειλικρινα τα σχολια δεν σταματουσαν και απ'οτι καταλαβα αυτες καποιο ζορι θα τραβουσαν... Πρεπει να 'ταν οι ψωναρες του σχολειου . Καλα απ'αυτες εχω δει τοσες και τοσες...Να δω ομως. Θα βρω κανενα κοριτσι φυσιολογικο να κανουμε παρεα, τουλαχιστον στα διαλειμματα?? Απο την δυσκολη θεση με εβγαλε το τηλεφωνημα του Διονυση!!

-Καλημερα μωρο μου, λεω

-Καλημερα!! Τι κανεις ?? Πως ειναι το καινουριο σχολειο??

-Τι να σου πω?? Ακομα δεν μπηκα και αρχισαν τα σχολια..

-Ποιος σε πειραξε ?? λεει τωρα με πιο νευριασμενο υφος.

-Οχι, καλε, τιποτα απλως κατι ηλιθιες...

-Καλα, αν χρειαστείς êáôé ειμαι ενα τηλεφωνημα μακρια

-Νταξει! θα το εχω στα υπ'οψην μου, λεω χασκογελοντας σαν χαζο και το εκλεισα στα γρηγορα γιατι εχοταν προς το μερος  μου ενας καθηγητης..

Το ντυσιμο μου πιστευω ηταν αρκετα καλο: Ειχα βαλει ενα κοντο πετρολ φορεμα, χωρις τιραντες και με λουλουδια πανω....  Φορουσα τις μαυρες μπαλαρινες μου και το βαψιμο ισα που φαινοταν... Ειχα παρει μαζι την καφε τσαντα μου, επειδη σημερα θα καναμε Αγιασμο και μετα θα καθομασταν αλλες 2 ωρες με τον υπευθυνο καθηγητη στην αιθουσα, συζητοντας κτλ.

Και τοτε μπηκε στο προαυλιο και κατευθυνοταν προς το μερος μου...

Ή και οχι??

XAXAXA!!! ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΕΚΟΨΑ !!

ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ ΠΟΙΟΣ/Α  ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ?? (τις απαντησεις κατω στα σχολια)

ΤΝξ για οσους διαβαζουν το βιβλιο μου και πλζ ψηφιστε το !!

Το επομενο θα βγει μεχρι την Κυριακη!