You Know.

Part 3.

*Pov's Γιαννούλας*

Είδα την Καρίνα να κατεβαίνει μαζί με τον Νταν.Οπα,οπα.Τι;;Ο Νταν κοιμήθηκε εδώ χθές;Μάλλον με όλα αυτά που γινόντουσαν στο δωμάτιο μου με τον Φινν δεν νομίζω οτι μπορούσα να καταλάβω και πολλά.Θεέ μου,είναι τόσο υπέροχος.Σε όλα.Βασικά νομίζω πως εχθές δεν μπορούσα να ελένξω τον εαυτό μου,με κάνει να νοιώθω διαφορετικά,μπορεί τα άλλα 2 αγόρια που έχω κάνει κάτι να ήταν πραγματικά ουάου αλλά ο Φινν ήταν διαφορετικός.Καθόλη την πράξη ήταν γλυκός και τόσο βίαιος μαζί.Γαμώ.Η Καρίνα με χτύπισε ελαφρά στο κεφάλι και τινάχτηκα απο την καρέκλα.Όλα τα μάτια έπεσαν πάνω μου και ξανά έκατσα στην καρέκλα.

Κ."Ειι που ταξιδέυεις;;"με ρώτησε η Καρίνα και της χαμογέλασα,ο Φινν μου χαμογέλασε πλατιά και εγώ ανταπέδωσα.
Γ."Τίποτα απλά απορούσα πως ο Ντανι είναι εδώ και μετά απλά χάζεψα"χαχανίζει και ο Ντάνι μου χαμογελα.
Ν."Απλά χθές κοιμηθήκαμε μαζί με την Καρίνα και ναι."είπε και κοίταξα την κολλητή μου με νόημα.Μετά απο την μικρή κουβέντα μας και τον Φινν να με πειράζει φύγαμε όλοι μαζί για την σχολή.Στην διαδρομή περάσαμε απο τα Σταρμπακς και πείραμε καφέδες,εκεί βρήκαμε το καινούριο παιδί.Να δεις πως τον λένε...Καμ..Κάμερον.Ναι Κάμερον.Καλό παιδί φαίνετε αλλά ρε παιδάκι μου πολύ μαμάκιας.Γιατί όμως να κοιτάει την Καρίνα με τόση απέχθια;;Ένας θεός ξέρει.Με τα πολλά πολλά φτάσαμε σχολείο και αρχίσαμε να χαιρετάμε παιδιά που μας χαιρετούσαν.Δεν μπορώ να πω πως όλους τους συμπαθώ αλλά είναι 2-3 εδώ μέσα που μπέσα θέλουν ξύλο.Ο Ντάνι πήγε στην παρέα του και πλέον εγώ,ο Φινν και η Καρίνα καθόμαστε και παρατηρούμε έναν γαλανομάτι δίπλα απο τον καινουριο.Μπορώ να πω πως κανένας απο τους 2 δεν με χαλάει.

Κ."Μαλάκα Γιαννούλα τον είδες τον γαλανομάτι;;"με ρωτάει η κολλητή μου καθώς τα σάλια της τρέχουν και γελάω

Φ."Ναι τον είδε.Σιγά τον ωραίο"απαντάει με μια δόση εκνευρισμού ο Φινν και με τραβάει κοντά του.
Γ."Πρέπει να είναι κολλητός του Κάμερον ή κάτι τέτοιο.Μωρό μου έχεις το σακουλάκι ή το κάπνισες όλο μόνος σου;"Κοιτάω τον Φινν και με κοιτάει με απορεία και μετά χαμογελάει

Φ."Πως με είπες;"με κοιτάει με ενα στραβό χαμόγελο.

Γ."μωρό μου;"τον ρωτάω με απορεία και εκείνος μου χαμογελάει και μου χαρίζει ένα φιλί.Μου δίνει ένα τσιγάρο λογικά με το περιεχόμενο απο το σακολάκι και το ανάβω τραβόντας μια τζουρα

Κ."δηλλαδή εσείς τώρα τι είστε;"η Καρίνα γεμάτη απορεία ρωτάει και εγώ ανασηκώνω τους ώμους μου μιας και εγω η ίδια δεν ξέρω.

Φ."Είσαι δικιά μου.Δεν σε ακουμπάει κανένας άλλος,"Λέει κτητικά και χαμογελάω.

----

*Pov's Cameron*

Χθές ήταν η πρώτη μου φορά στο καινούριο μου σχολείο.Η μαμά μου πιστέυει πως δεν πρέπει να μπλέξω με κακιές παρέες.Μου είπε να εξακολουθώ να κάνω παρέα με τον παιδικό μου φίλο Νας.Μπορώ να πω πως είναι τόσο διαφορετικοί απο εμένα αυτή η κοπέλα και η παρέα της.Είναι όμορφη,βασικά είναι ιδιαίτερη.

Μ."Κάμερον αγόρι μου το πρωινό είναι έτοιμο."φώναξε άλλη μια φορά και φόρεσα τα γυαλιά μου

Κ."Ναι μαμά.Έρχομαι."πήρα την τσάντα μου και κατέβηκα την μαρμάρινη σκάλα και πήγα στην κουζίνα.Εκείνη με περίμενε για να φάω πρωινό,κάθησα στο ψηλό σκαμπό και έφερα το μπόλ με τον ηλίθιο πολτό δημητριακών που εδώ και 19 χρόνια και τον φυσικό χυμό πορτοκάλι.Ξεκίνησα να τρώω χωρίς να παραπονεθώ και ο πατέρας μου μπήκε στο δωμάτιο κοίταξε το πιάτο μου και μου έκανε νόημα για να κάνω λίγο υπομονή ακόμη,του χάρισα μια ελπιδοφόρα ματιά και με καλημέρισε.Με την μαμά μου ούτε λέξη,τι να έγινε άραγε;;Το κουδούνι του σπιτιού χτύπισε και έτρεξα να ανοίξω μήπως και αποφύγω το ηλίθιο πρωινό μου,για καλή μου τύχη ήταν ο Νας έτσι πείρα την τσάντα μου και έφυγα απλά ενημερώνοντας πως φέυγω για σχολείο και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.Ξεκίνησα να περπατάω με τον Νας και μετά απο λίγο ήμασταν στα σταρμπακς για να πάρουμε απο έναν καφέ.

Ν."ρε φίλε έχω άνχος για σήμερα.."παραδέχθηκε και τον χτύπισα ελαφρά στον ώμο.

Κ."Όλα καλά θα καλά θα είναι.Μαζί θα είμαστε σε αυτό ρε."του χαμογέλασα και συνεχίσαμε τον δρόμο μας για το σχολείο.Όταν μπήκαμε μέσα είδα τους 3 τους να μας κοιτούν εξεταστηκά και κάτι να λένε,λογικά μιλάνε για τον Νας.
Με τον Νας πήγαμε στα ντουλαπάκια μας πέρνοντας τα βιβλία μας και πήγαμε στην τάξη που είχαμε μάθημα.Μετά απο λίγη ώρα μέσα μπήκε η Καρίνα...νομίζω έτσι την λένε και η κολλητή της έκατσαν 3 θρανιά μπροστά μας και ο καθηγητής εισέβαλε μέσα, αφού μας είπε το όνομα του και πιο είναι το θέμα του πρώτου 6 μήνου άρχισε να μας χωρίζει σε ζευγάρια.Μακάρι να είμαι με τον κολλητό μου,τα όνειρα μου γκρεμίστηκαν όταν άκουσα το πιο απέσιο πράγμα στην ζωή μου...