You Know.

Part 4.

*Cameron Pov's*

Αφού είχα μπεί ήδη στην αίθουσα μαζί με τον Νας και είχαμε πάρει θέση πίσω απο το θρανίο μασ και αφού ο καθηγητής είχε αρχίσει να χωρίζει τους μαθητές σε ζευγάρια άκουσα το όνομα μου και στην πορεία ένα κατσούφιασμα πείρε θέση στα χείλη μου.

Καθ."Γιαννούλα Τζόνσον και Κάμερον Ντάλλας ελπίζω να τα πάτε καλά οι δυό σας." Μας χαμογέλασε και η Γιαννούλα κοιτούσε ήδη προς εμένα με το ίδιο βλέμμα με το δικό μου.

Καθ."Καρίνα Κίμπερλη και Νας Γκριερ ελπίζω και εσείς να είστε εντάξει." όταν άκουσα την αντίστοιχη ομάδα έβγαζα πλέον φωτιές.Η Κίμπερλη είχε αρχίσει ήδη να διαμαρτύρεται και να ζητάει να γίνει κάποια αλλαγή στις 2 αυτές ομάδες αλλά τώρα τα έκανε χειρότερα.Δεν θέλω να είμαι στην ίδια ομάδα με την Κίμπερλη γαμώ.Την κοίταξα δολοφονικά και εκείνη κρατιόταν για να μην αρχίσει να φωνάζει.Η Κολλητή της χαμογέλασε στον Νας όπως και εκείνος της χαμογέλασε πίσω.Ακούω εκνευρισμένος τον καθηγητή μου να μας μιλάει για την εργασία αυτού του 6μήνου.Θεεέ μου δώσε μου δύναμη να τα βγάλω πέρα μαζί της.Το κουδούνι επιτέλους χτυπάει και αφού μαζέυω τα πράγματά μου την σκουντάω στον ώμο αφού είμαι ήδη στο θρανίο της.

Καμ."Σήμερα σης 7:30 σπίτι μου,πρέπει να ξεκινήσουμε την εργασία μας.Δεν μου αρέσει να καθυστερώ." χωρίς να περιμένω απάντηση φέυγω μαζί με τον κολλητό μου ο οποίος και εκείνος μαζί με την Γιαννούλα έχουν κανονίσει ήδη για το απόγευμα.Περπατάω εκνευρισμένος και ο Νας με κοιτάει.

Νας."Γιατί τόσα νέυρα;Ίσως είναι η ευκαιρία μας."με κοιτάει και αμέσως καταλαβένω τι εννοεί.Ξεφυσ΄΄αω και περπατάω γρήγορα.

Καμ."και διάολε πρέπει με αυτές;Χίλιες τέτοιες υπάρχουν.Γιατί να πρέπει να το κάνω με αυτή;"ρωτάω εξοργισμένος και επιταχύνω το βήμα μου.

Νας."Το ίδιο θα λες και για τις επόμενες Κάμερον.Ας δοκιμάσουμε."Έχει δίκιο γαμώ,κάθε φορά τα ίδια θα λέω,μήπως δεν πρέπει να το κάνω;Μήπως είναι πολύ έξω απο εμένα...;

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*Karina's Pov*

Σκατά τα έκανα.Δεν έπρεπε καν να παραπονεθώ,ο Νας θα ήταν πιο εντάξει απο οτι ο Κάμερον.Πως θα τα βγάλω πέρα με αυτό το παιδί;Δεν είναι του στύλ μου.Δεν θα τα καταφέρουμε.Όλο θα τσακωνόμαστε.Μα πόσο μαλάκας μπορεί να είναι;Με ρώτησε εμένα αν θέλω να ξεκινήσω απο τώρα την εργασία;Αν μπορώ να πάω;Και βασικά που είναι  το σπίτι του;Με όλες αυτές τις σκέψεις έφτασα και όλας στο στέκι μας και δεν ξέρω που είναι η Γιαννούλα.Πάω κοντά στον Φινν...ο ίδιος με κοιτάζει περίεργα και τότε αρχίζω να μιλάω ασταμάτητα,να φωνάζω και να κουνιέμαι πάνω κάτω όταν κάτι με σταματάει απο αυτο.....

Κορίτσια μου.Σας ευχαριστώ που το διαβάζετε και λυπάμε που δεν ανεβάζω συχνά νέο παρτ ή είναι μικρά.Αφήστε τις ιδέες σας στα σχόλεια και πως νομίζετε οτι θα συμβεί στο επόμενο κεφάλεο.Αφήστε την γνώμη σας με ένα κομμ και ψηφίστε αν σας είναι ευκολο.Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ. <3