Chapter 3 : Taking The Risk

16.9K 404 4
                                    

MATI


Alam niyang pambobola lang naman ang sinasabi ng lalaki sa kanya, but still his words pleased her.

"Salamat sa papuri mo." aniya at bahagya siyang yumuko.

"Totoo naman eh." he said, saka humakbang ito papalapit sa kanya. "Bibili at bibili talaga ang mga tao pag ganyan ka ganda ang mga produkto mo."

She tilted her chin slightly as she met his eyes. "I sold my first piece last month." pagmamalaki niya. "At syempre hindi mga kakilala ko ang bumili."

"May sense of humor ka rin pala." anito.

"Sense of horror siguro." she said grinning. "Siyangapala, taga saan ka?"

"Gibitngil Island sa Cebu." sagot nito.

"Ows, talaga?"

"Something wrong with Gibitngil Island?"

"May nakatira pala doon? Sa pagkakaalam ko, maliit lang kasi yon na isla, pero sobrang ganda raw." sabi pa niya.

"Parang ikaw."

Parang namumula na naman siya sa sinabi nito.

"Make something for me," sabi pa nito. "Gusto ko kasing makita kung paano mo iyan ginawa."

"Ayoko nga." She pushed her hair off her face. "Wala pa akong pinapayagan na tao na manood."

"Pwes, make me an exception."

"Ayoko pa rin."

He reached for one of the uncut blue zircons she had lined up along the edge of the long table. Her breath caught in her throat as he rolled the stone around in the palm of his hand. She wished she were the zircon.

Mas lumapit pa sa kanya ang lalaki, and his smell made her dizzy with longing. Sa halip na matakot siya sa estrangherong lalaki, parang palagay naman ang loob niya na makasama ito.

-----

TRUST

Sa una palang alam na niya na bawal lapitan ang mga dalaga ni Luis Aragon, but he couldn't tear his gaze from her mouth. Her lips were full, rosy, pink, and inviting. At nakalaan talaga ang mga labi nito para halikan.

But, damn it, he wanted to kiss her even if she was his boss's daughter and about as off-limits as you could get.

Tas bigla namang namayani ang katahimikan sa pagitan nila. At ang tanging naririnig lamang nila ay ang tunog ng sasakyan na dumadating at umaalis, pati na rin ang mga halakhak.

Napasulyap siya sa dalaga, at alam niyang napasulyap rin ito sa kanya.

"Ma-til-da!" tawag ni Luis Aragon sa anak. "Bumaba ka na rito ngayon!"

Ang kani-kanina lang na magical moment ay bigla nalang naglaho sa isang idlap lang.

"Parang galit yata si dad." sabi ni Mati, at lumingon ito sa bintana.

He just looked at her, and then they started to laugh. Parang nagi-guilty naman siya sa naiisip niya, dahil alam niyang bawal..at alam niyang mali..pero exciting.

"Hindi tayo pwedeng sabay bumaba." ani Mati.

"Bakit hindi?" sansala pa niya. "Eh wala naman tayong ginagawang masama."

Namula na naman ito. "Hindi pwede. Hindi pwedeng makita ka ni dad dito."

"Hayaan mo nga siyang magalit." aniya pa. Wala na siyang pakialam kung anuman ang iisipin ni Luis Aragon. Right now, the only thing he cared about was standing there next to her, breathing the air she breathed. "May sarili ka bang kotse?"

Nanlaki naman ang mga mata nito. "M-meron."

"We could go for a drive." mungkahi pa niya.

"Hindi mo ba inaalala ang trabaho mo?..na baka pag malaman ito ni dad pwede kang matanggal."

Napangisi lamang siya. "Kung hindi naman niya tayo mahuli, hindi naman ako matatanggal."


MATI

She could barely contain her joy. This total stranger, this absolutely gorgeous total stranger, was willing to risk his job to be with her. Everyone in town alam na isang mabuting employer ang kanyang dad, at masama rin kung magalit. Kaya kung ang pagbabasehan ay ang suot ng lalaki ngayon, masasabi niyang kailangan talaga nito ang may pagkakitaan.

Para namang umepekto na sa kanya ang tama ng alak na ininom niya kanina. Hindi talaga siya yong tipong umiinom, natukso lang talaga siyang tikman ang alak. She'd always been a good daughter, at naiiba sa dalawang magkapatid na outrageous ang mga personalities.

But this moment, this incredible magical moment, belonged only to her. Of course, he belonged to her also.

"May hagdan ba sa likuran ng bahay nyo?"

"Meron. Papunta sa garahe."

"Kung dadaan tayo doon, hindi kaya tayo makikita?"

"Siguro hindi."

Nilahad ng lalaki ang kamay nito, hudyat na sumama siya sa kanya. Nag-aalinlangan naman siya knowing that once she touched him, there could be no turning back, that from that moment on, every minute, every second of her life would belong to him.

Alanganing tinanggap niya ang kamay ng lalaki saka sabay silang bumaba gamit ang hagdan sa likuran ng bahay nila.

*****






One Special Night (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon