SAKIN ARKANA BAKMA!!

O EV NEYİN NESİ?

                  

 Uyandığımda yanımda bir kadın vardı, genç, güzel, bembeyaz pürüzsüz teni, gözleri fazla kararmıştı benim hayatım gibi. Dudakları solgun beyaz rengine yakındı. Üzerinde simsiyah bir elbise .Bana bakıyor ve saçlarımı okşuyordu, bana anlamadığım bir dilde ninni söylüyordu ondan korkmamıştım, tam tersi sesi bana huzur veriyordu.

"Sakın arkana bakma..." Dedi. Neden bu cümleyi bana söylemişti? Belki' de beni uyarıyordur. Hiçbir şey anlamamıştım. Tekrar o cümleyi söylemeye başladı " Sakın arkana bakma..." Ne demek istediğini hala anlamamıştım. Odamın Kapısı çalıyordu. ' Tak tak tak...'

Birden kendime gelip oturma pozisyonuna geçtim. Etrafıma baktım David den başka kimse yoktu. Büyük bir ihtimal ya kafayı yedim ya da gördüğüm sadece bir rüya olmalıydı. David yanıma gelip yatağımın kenarına oturdu, ciddi bir şekilde bana bakıyordu moralinin bozuk olduğu belliydi. Peki, neden odamda?

" Geçmiş olsun, okulda kaza geçirmişsin." Dedi. Daha birkaç saat önce beni bu halde görseler geçmiş olsun demezler diyordum. Ne oldu birden bire David beni düşünür oldu anlamamıştım. Ciddi bir yüz ifadesiyle takındım. " Kafanı sende mi çarptın yoksa?" Diye sordum. Evet, David i tanıyorsam beni merak etmezdi bile. Ne oldu birden bire şimdi?

'' Saçmalama nasıl olduğunu merak ettim sadece, insanlık ölmedi değil mi?" Ciddiyetini biraz daha arttırmıştı, benimle dalga geçmiyordu bu duruma sevinsem mi yoksa üzülsem mi bilemedim. Umursamaz tavırlar yaparak

" Oh önemli bir şey değil, sadece iki üç dikiş attılar hepsi bu yine de teşekkür ederim." Dedim. Bana gülümsedi, şaka mı bu? Gerçekten şaka ise hiç komik değil.

" Biraz kendine dikkat etsen ne güzel olacak." Hadi ama bugün şaka günü filan mı?

Ben kendimce böyle düşür iken gözü kolumdaki yaraya odaklanmış bakıyordu. Devam etti;

"Koluna ne oldu? Kendine neden dikkat etmiyorsun Angelina?" Tamam, artık bu kadarı yeter, bu cidden komik değil.

" Ne zamandan beri benim için endişelenir oldun sen? Eğer şaka ise bu hiç komik değil David, ben gülmüyorum." Sesim titremişti şuan sinirden kendimi kasıyordum.

" Hayır, ben gayet ciddiyim Angelina seni merak ettim." Daha sabah beni köpürten kişi bana bu laflarımı söylüyor.

" Sen bana bir bardak su getirmezsin, hadi ama ne zamandan beri benimle ilgilenir oldun?" Diye sordum.

" Büyüyorsun kocaman genç kız oldun, dünya gittikçe kötüleşiyor tabiki seni merak edeceğim." Bu kadarı yeter! Kaşlarımı çattım kolumdaki yaraya bakmak için bileğimden tuttu ve ben hızlı bir şekilde kendime çektim.

" Kes şunu! Bu ani değişimde nerden çıktı? Beni hiçbir zaman korumazsın sen! Hatta senin için bir toz tanesi kadar değersizken nasıl şimdi bu kadar benim için endişelene biliyorsun? Geçen sene iki piçin teki beni sıkıştırırken ileride sevgilinle meşguldün, o zaman neden endişelenmedin? Şimdi de gelmiş bana dünya kötü diyorsun! Dünyanın kötü olduğu şimdi mi aklına geldi? Onca yıldır beni görmemezlikten gelen, bana nasılsın demeyen, hep alay edip beni küçük duruma düşüren David! Şimdi gelmiş bana abilik yapmaya kalkıyor! Senin yüzünden! Hepsi, senin suçun! Yalnızlık, çaresizlik, mutsuzluk nasıl bir duygu sen bilir misin? Her gece kafamı yastığa koyduğumda ne düşünüyorum biliyor musun? Neden yalnızım neden beni koruyup kollayacak kimsem yok? Annem neden yanımda değil! Babam neden yanımda değil? Bu sorularımı cevapla bana. Hadi cevaplasana! Ne oldu? Belki' de şuan bu odada olmazdım. Ya yoğum bakımda ya da mezarda olurdum. Neden mi? Az kalsın bana araba çarpıyordu ve sen benim kıymetimi şimdi anladın hiçbir şey olmamış gibi yanıma geldin. Ben ölseydim her şey çok geç olacaktı. "