Geçiyor bak günler yine sensiz yine bizsiz ve hissiz. Bu hissizlik canımı çok yakıyorda durduran yok. Canımın yanmasını engelleyen yok. Kalbimin sokaklarında senin hasretin var. Gel doldur kokunla sesinle seninle kalbimin sokaklarını. Yaramaz çocuklar gibi çalıp gittin kalbimin zilini arkandan bakan birini bırakarak. Ve ne anlamı vardı sen yoksan yaşamamın gülmemin yoktu işte onra yavaş yavaş yaşamayı unuttum . Ve artık yaşamıyordum. Gülmüyordüm. Sonra geldin ve dedinki sana gülmek yakışır bak deyip gittin kaldım yine arkandan bakan seni özleyen bir ben ve sensiz bir ben olarak kaldım yine.....
