Fantasy Into Reality

Chapter 6

Biglang... Wala nang ulan?! I looked up and... Saw... An umbrella? The rain didn't stop yet, pinayungan lang ako ni... Ja...Jacob! OMG!? Nakatingin lang ako sakanya nun, hindi ko alam anong sasabihin ko...

Me: Ah... Hi...

Him: Nakita kita kaninang palingon lingon... Wala ka bang payong? Plano mo atang magkasakit...

Me: Well ahm.. Hindi ah, I love myself para hayaan kong magkasakit ako... Wala lang kasi talaga akong payong... I need to go home na,marami pa akong gagawin... kaya hindi ko na mahihintay huminto yung ulan...

Him: Nagulat nga ako eh, hindi naman tag-ulan...

Me: Oo nga eh...

Him: Hatid na kita

Me: (OMG?! DID HE JUST!?)
Ay! Wag na, nakakahiya naman sayo. Saan ka ba nakatira?

Him: Sa bahay...

Me: Ay oh? Jumojoke na siya ah!

Him: Haha sa Danroville

Me: Oh? Eh out of the way naman bahay mo sa bahay ko at magjeejeep ka pa...

Him: Hindi, ok lang... Wala naman akong gagawin eh... Eto na lang yung pa-thank you ko sayo dahil napangiti mo ako kahapon...

Me: (OMG?! Nalala niya pa!!! At napangiti ko siya?!)
Ay! Wala yun... Hindi mo na ako kailangan hatirin...

Him: I insist... Mukhang matagal pa titigil ang ulan and sabi mo marami ka pang gagawin...

Me: Hala! Kasi... *Haha* Ehh...

Him: Sige kahit sa may sakayan lang...

Me: Yun nga eh... Hindi ako sumasakay... Nilalakad ko lang pauwi... 20mins yung lakad... Mapapagod ka lang...

Him: Oh kita mo na... Maglalakad ka lang pala... Edi 20 mins ka ring basa... Magkakasakit ka niyan eh

Me: (Wow concern si kuya ah)
Ehh...

Him: Pumayag ka na...

Me: Sige sige...

* Don't forget to vote, comment and share... Thank you! Lovelots! God bless... :)