2012'nin temmuz ayında ilk kez DMT deneyimi yaşama şansı buldum. Unutmuyorum çünkü benim için çok özeldi. Burgazada'da martha koyunda 4 kişi kamp yapıyorduk. 3 4 gün olmuştu kamp attığımızdan beri, genelde adanın bize verdiği meyvelerle ve sebzelerle besleniyoduk. Özellikle anlatıyorum çünkü beslenme bu deneyimler için çok önemli.
bu tür maddeleri yüzyıllardır kullanan kabileler, deneyimi yaşayacak kişiyi deneyimden bir süre önce hazırlamaya başlıyorlar. Her kabilenin veya topluluğun her madde için eminim farklı beslenme diyetleri vardır. Ben diyet yapmadım ama geçirdiğim bir kaç gün boyunca neredeyse sadece meyvelerle beslenmiştim. Yaşadığım deneyimin bu kadar güçlü olmasının sebeplerinden birininde bu olduğunu düşünüyorum.
O gün yaşayacaklarımdan habersizdim. Kendimi toz toprak yüzünden kirli hissediyordum, sanırım sıkılmaya başlamıştım, yarın sabahta evime gitmeyi düşünüyordum. Ateşin başında oturuyoduk bi arkadaşımla, vurmalı çalgımız vardı "bendir" onunla oynuyordum. Diğer 2 arkadaşımız çadırlarından çıktılar, yanımıza geldiler.
Basit bir soruydu "kısa bir yolculuğa çıkmak isteyen?"
Yanlarında DMT getirmişlerdi, geldiğimiz günden beri duruyormuş ama söylememişler, doğanın içinde bir süre yaşayıp orayı evimiz gibi hissetmeye başlamamızı ve biraz daha doğal hale gelmemiz için beklemişler. Aslında kamp fikrinin ortaya atılışının altında yatan en büyük nedende buymuş.
Güzel bir sürprizdi. DMT hakkında çok fazla şey okumuştum ama deneyimleme şansı bulamamıştım. Heyecanlandım. Muhafaza edilmesi zor bir şey olduğunu duymuştum, sordum nasıl 4 gün burda tuttunuz diye. Zeki arkadaşlarım toprağın içine gömmüşler, hiç zarar görmemişti.
Ortaya çıktığı an içimde bir gerginlik bir tedirginlik.. Güçlü bir şey olduğunu biliyordum sanırım biraz korkmuştum.
Bunları planlayan iki arkadaşım bu konuda çok tecrübelilerdi, daha önce defalarca kez böyle seremonilerde bulunmuşlardı. Seremoni dememin sebebi gerçekten de bir seremoni hazırlamış olmamız. Dmt'nin yorucu bir yolculuk olabiliceğini, sert duygular hissedebiliceğimi biliyordum. Bildiğim kadarıyla bu gibi deneyimlerin yaşanacaği yerlerde bu seremoniyi yaratıcak, enerjiyi duruma göre yönlendirebilicek ve yardıma ihtiyacı olan birisine yardım edebilicek bir şamanın olması gerekıyordu. Ama arkadaşlarıma güveniyordum, onların hikayelerini daha önce çok defa dinlemiştim.
20 Dakika kadar ateşin başında gözlerimizi kapattık. Zihnimden akıp geçen düşünceleri tek tek izledim, sonrada sessizliği..
Ardından bendiri aldı eline arkadaşım, hafif bir ritim tutturdu, yaklaşık 10 dakika kadar bu ritmi takip ettim, bedenimin içten titremesi geçmişti, ama duygularımın yoğunluğunu hissedebiliyordum. Arkadaşlarıma en son ben yapmak istediğimi biraz tedirgin olduğumu söylemiştim. Deneyimli olan iki arkadaşım aynı anda yapmak istediler, ikiside aynı anda dumanı içlerine çekip ardından sırtlarını yere verdiler. Yaklaşık 10 dakika boyunca yüzlerinde ki duygu değişimlerini izledikçe içimdeki titreme tekrar geldi. Uyandıklarında birbirlerine güçlü bir şekilde sarıldılar, titrediklerini hissedebiliyordum. Hiç konuşmadık. Bizimde aynı anda yapmak isteyip istemediğimizi sordular, öyle yapmaya karar verdik.
Hazırlamaya başladılar, heyecanım git gide artıyordu. İki pipe'ıda özenle hazırladılar. En altına kül, ortaya DMT ve en üste yine bolca kül. Maddenin ateşe değmemesi gerekiyormuş, kül bu yüzden. Kendimi topladım derin bir nefes aldım ve hazır olduğumuzu söyledik. Erkek arkadaşımın elini sıkı sıkı tutuyordum, diğer arkadaşlarımda öyle yapmışlardı, ama bu kadar sıktıklarını sanmıyorum. Arkadaşım dumanı çektikten sonra bir süre beklememiz gerektiğini söyledi üflemeden. Ne kadar diye sordum, o zaten kendi kendine çıkıcak diyip gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trip
روحانياتBu kitap psychedelic drug'ların (psikedelik maddelerin) insanlara yaşattıkları deneyimlerin yaşayan kişilerin ağızlarından dinlenerek ve kaydedilerek oluştu. "Uyuşturucular kötüdür" yaftasına inanmış ve bunu daha önce hiç sorgulamamışsanız bu kitabı...