Bi an şok geçirdim.o kız yıllar sonra bu Adamı neden arar ki? Bi kaç dakika sonra kız evin kapısını açmaya çalışıyordu ama kilitliydi.uğraşıyordu.Artık kendime bir özgüven verip kızın yanına gitmeye karar verdim,çünkü iyi birine benziyordu bana zarar vermezdi.Ah! MICHAEL bu kız kimdi!!! Artık yeter diyip, kızın yanına usulca gittim ve merhaba dedim.kız ağlıyarak dönüp bana baktı ve benim kim olduğumu anladı yani ona yolunu tarif eden bendim.kız bana merhaba dedi utanarak.çünkü ben ona yolu tarif ettiğimde o erkek kostümlüydü utandı bana merhaba demeye.Ama ben yüz ifademi değiştirmeden ona ne yapmaya çalıştığını sordum.Ve konuşmaya geçtik.
Kız:aaa..şey..ya buradaki Adama ne oldu? Adı MICHAEL mış.dedi
Ben:neden onu arıyorsun? O Adam çoktan öldü dedim
Kız:ne diyorsun!! Olamazzzz. diyip adımı sordu ilk önce.
Ben:şey..benim adım elizabeth 16 yaşındayım.neden adımı sordum?
Kız:Elizabet seninle konuşmam lazım! O Adam benim BABAMDI!!! dedi
Ben o kadar şaşırdım ki...bu perili evde bu kızın babası olması? Ve en şaşırtıcı olanı ise o evden kimse olmamasına rağmen garip sesler geliyordu yani ürkütücüydü.kızın yüzüne öylece baktım.. Sonra cevap verdim.onunla tanışmak zorundaydım çünkü o adamın bir kızı olduğuna hala inanamıyordum.
Ben:senin adın ne? Kaç yaşındasın? Güvenilirmisin?
Kız:benim adım jennifer 17 yaşındayım ve o Adam Hakkında bilgi bulmam lazım! Onu yıllarca görmedim! O benim babamdı.ve bana güven nolur?
Ben: