Ο έρωτας ερχεται και για το ίδιο φύλο!

Θύμηζε ταινία!

Αφου καθησα αλλο λιγο εφυγα με μεγαλη δυσκολια. Ηθελα πολυ να κατσω μαζι της, να κοιμηθουμε αγκαλια αλλα ακομα δεν ηξερα τι ειμαστε ακριβως. Παντως δεν με ενοιαζε και πολυ... το γεγονος οτι της ειπα πως μου αρεσει και μου το ειπε και αυτη με εκανε πολυ χαρουμενη για να σκεφτω αυτο τωρα.

Πριν φυγω της ειπα πως θα περασω την αλλη μερα να την παρω το πρωι να παμε μια βολτα. Σκεφτομουν να την παω στην παραλια που ειχαμε πρωτοφιληθει. Ελπιζω να της αρεσει.

Εστειλα ενα μηνυμα στην Κατερινα οταν εφτασα σπιτι λεγοντας της με λιγα λογια τι εγινε γιατι με ειχε πριξει.

Επειτα επεσα για υπνο. Τι υπνο δηλαδη; δεν μπορουσα να κοιμηθω αφου στα χειλη μου υπηρχε, απο την ωρα που εφυγα απο το σπιτι της, ενα χαζο χαμογελο και μπορουσα να νιωσω ακομα τα χειλη της.

Με τα πολλα ζορια κοιμηθηκα σκεπτομενη αυτην.

~~~

Χωρις να το καταλαβω ηρθε το πρωι και με βρηκε πανω στην μηχανη ενω κατευθηνομουν σπιτι της. Οταν εφτασα της εστειλα μηνυμα:

"Ειμαι απ'εξω. Σε περιμενω"

Μετα απο ενα λεπτο την ειδα να βγαινει. Χαμογελασα και ηρθε πιο κοντα χαμογελωντας και αυτη.

"Καλημερα" ειπε πρωτη

"Καλημερα. Παμε;"

"Ναι" απαντησε και ανεβηκε.

"Φορα και αυτο" ειπα και της εδωσα ενα κρανος. Ειχα φερει δυο.

Αφου το φορεσε εβαλα μπροστα και τυλιξε τα χερια της στην μεση μου γερνοντας πανω μου.

Αυτη η αισθηση με εκανε πολυ χαρουμενη και θα μπορουσα να οδηγαω ετσι για ωρες.

Ισως την παρω αν θελει καποια στιγμη και παμε καμπιγκ με την μηχανη.

Οταν φτασαμε βγαλαμε τα κρανη και ρωτησα

"Μηπως σε πειραζει που ηρθαμε εδω;"

Ελπιζοντας να πει "οχι"

"Οχι οχι ειναι πολυ ωραια. Με πολλες ωραιες αναμνησεις" απαντησε και με καρφωσε στα ματια εχοντας ενα στραβο και διαβολικο χαμογελο. Χωρις να μπορεσω να το ελεγξω εγινα κοκκινη σαν πατζαρι. Εγω;! Που ποτε δεν εχω γινει.

Αρχισαμε να παρπαταμε στην ακρη της παραλιας χωρις να λεμε κατι. Βασικα τι να πουμε; μας ετρωγε η αμηχανια.

Τελικα μιλησε πρωτη

"Πως τα πας στην σχολη;" ρωτησε

"Μια χαρα. Ειναι δυσκολα αλλα τα καταφερνω. Εσυ;"