Ο έρωτας ερχεται και για το ίδιο φύλο!

καλυτερα!

Οι μερες περναγαν χωρις να γινεται τιποτα το σπουδαιο. Εβγαινα αραια και που με τον Αρη και με την Ιωαννα δεν γινοταν κατι. Η καθε μια στην σχολη της χωρις να μιλαμε και οποτε το καναμε ηταν τοσο αμηχανα που τελειωναμε γρηγορα την κουβεντα και φευγαμε.

Ηταν Παρασκευη και οτι εφευγα απο την σχολη. Το χερι μου ειχε γινει καλα και τα τραυματα μου ειχαν επουλωθει, οπως και της Ιωαννας. Πριν ανεβω στην μηχανη με πηρε τηλεφωνο η Κατερινα

"Ειι να σου πω μπορεις να περασεις να με παρεις;"

"ναι ερχομαι απο εκει"

Το κλεισαμε και περασα απο την σχολη. Οταν την πηγα σπιτι, μου ειπε πριν φυγω:

" Ζωη δεν εισαι καλα"

"γιατι τι εχω;" ρωτησα μπερδεμενη

"δεν εισαι καλα... Το νιωθω. Δεν εχεις ξεπερασει ακομα την Ιωαννα. Ειμαι σιγουρη"

Χαμηλωσα το κεφαλι μου χωρις να πως κατι. Ναι ειχε δικιο. Οσο και να προσπαθουσα να το κρυψω φαινοταν γιατι ηταν η αληθεια.

"ελα απο το σπιτι μου το απογευμα να δουμε ταινια και να χαλαρωσουμε" ειπε μετα απο λιγο και με φιλησε στο μαγουλο.

Εγνευσα χαμογελωντας αμυδρα και εφυγα. Πηγα σπιτι διαβασα για να μην τα εχω για μετα και επεσα για υπνο. Αν και δεν ειχα κανει τιποτα τρομερο ολη μερα ενιωθα κουρασμενη. Κατα της 8 πηγα στην Κατερινα. Αλλα αντι να μου ανοιξει αυτη μου ανοιξε η Ιωαννα.

"γεια" ειπα αμηχανα χαμογελωντας αχνα.

"γεια" απαντησε και αυτη

Οταν μπηκα μεσα ειδα την Κατερινα στον καναπε να με κοιταει και της εριξα ενα δολοφονικο βλεμμα ενω αυτη προσπαθησε να απολογηθει. Οταν ηρθε η Ιωαννα και καθησε ρωτησα.

"τι θα δουμε"

"εσεις θα δειτε εμενα με καλεσε ο Αγγελος να παω σπιτι του. Συγνωμη παιδια" ειπε η Κατερινα.

Η χαζη... Επιτηδες το εκανε. Θα την σκοτωνα μετα. Επρεπε ομως πρωτα να βρω πως. Ασφυξια ή μαχαιρομα; ισως αποφασιζα μετα.. Τωρα ειχω πιο σημαντικο προβλημα.

Οταν η Κατερινα εφυγε καμια δεν μιλαγε αλλα μετα απο κανα λεπτο αποφασισε πρωτη να σπασει την σιωπη.

"λοιπον τι θα δουμε;"

"δεν ξερω. Εμμ θες μια κωμωδια;" ρωτησα αφου ηξερα οτι δεν της αρεσαν τα θριλερ.

"Ναι δεν εχω προβλημα"

Εβαλα μια ταινια προχειρη αλλα καμια δεν γελαγε... ειχαμε χαθει στις σκεψεις μας.