Kızıl saçlı ,bal rengi gözleri, cansız bedeni yerdeydi..Kalbinin olmadığını görüyordum..Kırmızı kolyesini takacağım bir daha asla çıkarmayacağım o kolyeyi görüyordum..Annemi görüyordum hayatımdaki tek iyi şeyi benim için hayatını feda eden kadını...Eva isimli kolye benim en güçlü yanımdı..Artık hatırlıyordum..Bulutlardaki o şeytan yüzü yağmurun benim için kırmızı aktığını, benim için intikamın doğduğu o günü görüyordum.Annemi Evayı öldüren kalbini söküp atan o kodumun iblisinin ismini Mundusu daha güçlü olmak isteme sebebimi görüyordum..Babamın, benim kahramanım olan adamın o gün annem ve beni bırakan ,Vergilı alıp giden babamı benim için en güçlü iblisin aslında en korkak iblis olduğu günü hatırlıyordum..Cennetten düşen meleklerin o gözlerindeki çaresizliği benim için ağladıklarını annemi benden nasıl alıp götürdüklerini hatırlıyordum..kardeşim Vergil ile küçüklüğümüzdeki o kılıç müsabakalarını annemin bize sarıldığı babamın bizi eğittiği o büyük evimizi görüyordum..
Rüyalar kimisi için gelecekti ,kimisi için anılar..Peki benim için hangisiydi
Mundus gelene kadar sanki dünya bizim etrafımızda dönüyormuş gibiydi..Annem Eva Babam Sparda Kardeşim Vergil kocaman bakarak gözlerimizi kısarak gülüyorduk..Bunu yapan ailemi benden alan iblisi biliyordum onu hatırlıyordum..Kendi kavgamın sebebini artık biliyordum..
İnsanları bu yüzden sevmiyordum elindekilerin kıymetini sadece kaybettiklerinde anlayan varlıklardı onlar...
Kimse bilemezdiki dünyanın en mutlu ailesi bana aitti bir iblisle bir meleğin oğlunun ailesine..onları kaybetmenin bu kadar acı olduğunu yaşarken nefes alamamak kadar kötü olduğumu sadece kahrolası bir rüyada hatırlayabilmistim..Beni hayatı pahasına koruyan kadını,insan melek şeytan ne fark eder bir annemin olduğunu bana bal gözlerini devirerek baktığını lavanta kokan o saçlarını benim tek meleğimi...O kadar güzeldi ki bu rüyanın o canavar iblis gelene kadar bitmesini istemiyordum evimizdeki o kırık cama bakınca, kendimi bu kadar güçsüz,küçük görmeye katlanamıyordum....çaresizlik içinde o unutamayacağım rüyanın elimden kayıp giden ailemin birlikte çekilen son fotografımızı elimde tutarken....
-Bir kova su ile birlikte Yemek saati diye bağıran soktumun iblisi beni uyandırmıştı..
Rüyalar sadece insanlar için güzeldi asla gerçek olmayan peki ya gerçek olduğunu bilen bir iblis için?
