Vampierenbloed (on hold)

Eerste dag school

Ik liep door de weide met mijn donkerbruine haren wapperend in de wind.
Genietend van mijn laatste dag vakantie ging ik slenterend naar huis.
Toen ik eenmaal thuis was, zat mijn broer voor de tv zijn chips te verorberen.
"Waar heb jij in hemelsnaam gezeten?" vroeg hij met een grijns op zijn gezicht.
"Een wandeling gemaakt" antwoorde ik terwijl ik me afvroeg of ik er echt zo verwaaid uitzag.
"Ik ga nog douchen en dan slapen hé broertje van me"
Xander keek me met een vluchtige blik aan en gaf een kort knikje, waarna hij weer met zijn volle aandacht zijn chips verder opat.
Toen ik eenmaal in bed lag zat ik te denken over hoe het met mijn vrienden zou gaan, met het vooruitzicht dat het morgen school was.
Wanneer ik wakker werd was Xander zoals altijd al vertrokken. (waarschijnlijk om te vermijden dat hij de afwas moest doen of om mijn ochtendhumeur te vermijden)
Met mijn zware tas, strompelde ik naar school.
Zoals ik had verwacht was er nog niemand die ik echt kende, dus ging ik alvast wat mappen in mijn kluisje leggen.
Maar wat ik daar zag ging mijn verstand te boven.
Er stond een spetter van een jongen (WAW!)
Hij keek naar me met zijn donkere ogen zijn bruin haar dat lichtgolvend op zijn smetteloze huid lag.
(nog eens WAW)
Toen ik eindelijk besefte dat ik met mijn mond open an het staren was liep ik vlug door naar mijn kluisje.
Ik beet op mijn onderlip damn wat was die jongen knap!
In de les kon ik maar niet stoppen met aan hem te denken, ik had iedereen wat vermeden omdat ik begon te twijfelen of ik wel goed bij mijn hoofd was, ik bedoel er komen toch geen zo'n knappe jongens naar zo'n klein stadje... toch?
Maar tijdens te pauze zag ik hem weer, ik ging vlug naar een paar mensen die ik kende voor wat afleiding (die ik op het moment wel goed kon gebruiken)
"Hoi Jessica, we hebben je vanochtend gezocht maar we vonden je nergens"zei mijn beste vriendin.
"Miraaaaa!"gilde ik en ik liep in haar armen.
Ze knuffelde me stevig terug, toen we elkaar eindelijk weer loslieten keek ze me met een vragende blik aan. "Waar was je vanochtend?" vroeg ze.
"Ik kwam te laat" loog ik "maar waar is de rest?"
"Ze zijn een jongen aan het stalken"
"Wie?" ik probeerde verbaast te klinken.
"Een nieuwe jongen, hij komt blijkbaar uit New York"
"Een nieuwe jongen hier?"
"Jup"ze keek rond zich, "zo te zien hebben jullie straks dezelfde les, maar ik moet nu door, doeeg"
En ze liet mij alleen achter.
Toen ik mij haastte naar mijn les zag ik hem meteen zitten.....naast de enige lege stoel.
Shit, dit kan niet waar zijn, ik knipperde een paar keer met mijn ogen alsof het een droom was die elk moment kon vervagen .
Maar nee hoor, hij glimlachte vriendelijk naar me.
Ik ging twijfelend naast hem zitten.
"Hoi"
Ik hopte zowat van mijn stoel, ik had niet verwacht dat hij iets ging zeggen.
"Hallo" mompelde ik stilletjes terug.
De rest van de les zeiden we niets.
Als de bel eenmaal ging snelde ik de klas uit, mijn knieën stonden te rillen.
Wat was er toch met me?!
Ik sloeg nooit zo door als het om een leuke jongen ging.
Maar zelf wist ik ook wel dat dit meer was dan een jongen met een schattig lachje.
Eenmaal tijdens de middag waren mijn vriendinnen aan het bijkletsen, maar ik zag alles als een waas voor me, ik zag alleen hem.
Zo te horen hadden ze het over kleren, ik glimlachte bij mezelf.
Toen zag ik hem, hij zat een paar tafels verderop.
Mira zag me en volgde mijn blik toen ze hem zag giechelde ze "Verliefd?"
De rest keek nu ook naar mij.
Ik voelde mijn wangen rood worden.
"Misschien?" antwoorde ik stilletjes.
"Wat is zijn naam?" vroeg iemand.
"Jack of Jake ofzo" giste Mira.
"Hij noemt Jake" fluisterde iemand anders.
Lisa keek me duivels aan, duidelijk trots dat zij dat wist.
Op de een of andere manier gingen ze weer verder over een ander onderwerp.
Ik zuchtte opgelucht.
Als ik nog een keer keek in zijn richting besefte ik dat hij ook naar hier keek.
Ik draaide me vlug om en at verder.
De rest van de dag verliep rustig.
Vanaf dat ik thuiskwam zette ik me wifi aan en zocht hem op facebook.
Niets gevonden, Damn.
Ik ging vlug afwezig wat schetsen.
Toch raar geen fb account...
Xander onderbrack mijn gedachten abrubt toen hij op de deur klopte.
"Het eten is bijna klaar"
En met die woorden ging hij binnen.
Toen hij keek naar mijn tekening en zag wat ik getekend had riep hij uit " O neeee niet jij ook al..?"
"Wat?" vroeg ik afwezig.
"Wat?!?" herhaalde hij, zijn stem schoot een paar octaven de lucht in.
Ik keek naar mijn tekening , ik had Jake getekend.
Plots was ik heel verlegen.
O ik ben niet op hem hoor, als je dat soms denkt...
"Ah is dat zo? Waarom teken je hem dan?" hij glimlachte breed naar me.
Betrapt.
"Ehhh... hij heeft geen facebook, dus er waren geen foto's.." probeerde ik nog.
Hij rolde zijn ogen en ging nog een opmerking maken toen mijn ma mijn redder in nood was.
"Komen jullie nog je eten word nog koud!" klonk uit de eetkamer.
Ik stopte de tekening vlug weg in mijn map en liep hongerig naar beneden toen Xander me nog speels een duw gaf.
SORRY DA IK NI MOOI SCHRIJF
EN IK SCHRIJF OOK TRAAG
XXX NINA