Vampierenbloed (on hold)

8.

"Ik vroeg of je misschien een lift kon gebruiken." zei hij met een grijns op zijn gezicht terwijl zijn ogen mijn doorweekte lijf scanden.

"Een lift? Waarheen?" vroeg ik achterdochtig.
"Nou ik vermoedd dat je naar huis op weg bent? Ik kan je daar afzetten?"
Ik slaakte een zucht en stapte in.
Hij staarde me aan.
"W-wat is er?" vroeg ik ongemakkelijk.
"Ik zal wel een adres nodig hebben" grinnikte hij.
Ik kon mezelf wel slaan van mijn dommigheid.
Ik zei vlug mijn adres terwijl hij het invoerde in de GPS.
Hij gaf gas.
Een paar minuten bleef het stil.
Awkward stil.
Ik friemelde aan de uiteinden van mijn kleedje, niet goed weetend wat ik moest doen.
Het enige geluid kwam van de auto en onze ademhalingen.
"Hou je van muziek?" doorbrak hij de stilte.
"Ehh, ja natuurlijk" antwoorde ik.
Hij deed zijn radio aan en drukte op play, de CD die er nog inzat begon te spelen.
Ik herkende het liedje.
Stressed out van twenty one pilots, één van mijn lievelingsliedjes.
We gingen allebij op in de muziek en ik liet mijn blik naar buiten dwalen.
Ergens realiseerde ik me dat alles pikdonker had moeten zijn maar alles had zo'n vreemde lichte gloed.
Ik zou niet alle blaadjes van elkaar moeten kunnen onderscheiden en
"PAS OP! REM DAN! OMG!" riep ik uit.
Geschrokken remde Jake en we schoten allebij naar voor.
"Auw, waardefuck was dat goed voor?" kreunde hij pijnlijk.
Ik keek schuldig in zijn bruine ogen.
"Er ehh.. Ehm.. Je ging een kat omver rijden"
"Een kat? Jessica is dit een flauwe grap ofzo? Er is hier in de verste verten geen kat te zien."
Woede welde in me op.
"Ik zweer dat ik een kat zag!" riep ik verontwaardigd.
"Het is pikdonker! Hoe zou je dat zelfs hebben gezien? Leg me dat eens uit?"
"Ik weet het niet... Maar ik ben 100% zeker dat er een kat was" verdedigde ik mezelf.
Hij zuchtte en stapte uit.
"Zie je wel, geen kat te zien!" riep hij.
Ik stapte ook uit en keek rond.
Ik zag nergens de grijze vacht die ik eerder zag.
Net als ik wilde toegeven hoorden we plots een luide miauw.
We stapten rond zijn auto tot we ervoor stonden en zagen een grijs katertje ineengedoken een paar centimeter voor de bumper zitten.
"Jezus Jessica! Hoe?!" riep Jake uit.
Hij keek me onderzoekend aan waardoor er een rimpel tussen zijn fronsende wenkbrauwen ontstond.
Het katertje schoot weg en ik stapte rillend terug in.
Na een paar ogenblikken verward te kijken besloot ook Jake om terug in te stappen.
"Dat was vreemd" besluit hij.
Daarna zeiden we niet meer.
Achter een paar awkward minuten allebij te doen alsof weop ons gemak zijn komt mijn straat in zicht.
Ik zuchte opgelucht.
"Hé, sorry van daarnet, dat ik zo tegen je uitvloog omdat ik je niet geloofde" zei hij.
"Het geeft niet, het was ook wat... Raar" zei ik.
"Dat was het zeker" mompelde hij dan weer.
"We zijn er" zei Jake als we op de oprit stonden.
Ik knikte en stapte uit.
Jake stapte direct na mij ook uit en ik keek hem verward aan als hij dichterbij komt.
"Ehh.. Bedankt voor de rit hé" zei ik twijfelend.
"Mhm" kreeg ik als antwoord.
Hij stond iets van een halve meter voor me...die hij nu net heeft overbrugd met nog een stap.. Slik...
Mijn ademhaling versnelde.
Wat ging hij doen?
Ging hij me kussen?
Ik voelde het bloed naar me wangen stromen als ik daar al aan dacht.
Ik keek vragend naar hem op.
Hij bracht zijn hand op mijn wang.
Oh jezus.. Stel dat hij me echt ging zoenen?
"Pas op jezelf" zei hij, en hij legde een lok haar weer achter mijn oor.
Ik knikte waarna hij terugging naar zijn auto.
Terleurstelling en verwarring golfden door mijn lichaam.
Wou ik echt dat hij me gekust had?
Als zijn auto uit het zicht verdween slenterde ik naar mijn kamer.
Mijn hoofd was één grote warboel.
Zonder de moeite te nemen mijn kleren uit te doen ging ik naar bed.

SORRY VOOR LATE UPDATE MAAR HAD HET DE LAATSTE TIJD ECHT DRUK... VOLGEND HOOFDSTUK MSS EEN JAKE POV? XX NINJA