ÖZGÜRLÜK GÖKYÜZÜNDE

BENİ HATIRLA

Evet karşımdaydı, bu gerçekti oydu, rüya değildi. Yavaş yavaş ismimin yazılı olduğu rafı bulmaya çalıştım. O arada da kutay'a bakmayı unutmuyordum.Biraz değişmişti,saçlarını biraz kestirmişti , ve yukarı doğru hafif dikikti, ama bu modelde ona çok yakışmıştı. Ben ona bakmaya devam ederken o etrafına bile bakmıyordu .kendimi toparlayıp ekipmanları takmaya başladım. çantayı sırtıma taktım, kaskımı elime aldım ve antrenman yapılacak olan piste doğru yürümeye başladım. Kutay benden önce gitmişti bile. bu yıl bana yardımcı olacak Altay hocayı gözlerimle bbir aradım, gördüğümde t-41'in yanında beni bekliyordu. Yanına gittiğimde ''hazırmısın asuman''dedi, ''sonsuza kadar''dedim.Uçağa bineceğim sırada kutay'ında bindiğini gördüm. Hemen uçağın arka kokpitine bindim, Altay hocada ön kokpite bindi. Haritaları bacağimıza taktık, ve üst cam kapandı. İşte o an özgürlüğe kavuşma anı. Bayağı bir havalanmistik "hocam kaskimin gözlüğünü acabilirmiyim" dedim "çok az süreliğine aç, kapat"dedi. Cevap vermeden direk gözlüğü açtım. Ve işte o muhteşem manzara karşımda duruyordu, mavilik ve pamuk tarlaları. Hocamı dinleyerek gözlüğümü kapattim. Kuleden izin alıp inişe geçtik. Bu gün bu kadarlik özgürlük yeterdi. Yavaşça uçaktan indiğimizde altay hoca bana elini uzattı. Bende uzattığı eli sıkarken "iyiydin afferin" dedi. Başimla teşekkür edip uçağın bakımını yapan abiyede teşekkür edip elini sıktım. Yavaş yavaş ekipmanların bulunduğu odaya doğru yürümeye başladım. Göksu oradaydı, hemen yanına gittim "odaya gittiğimizde sana anlatmam gereken birşey var "dedim."noldu kötü birsey mi oldu" diye sordu" yok önemli birşey degil eski mevzular". "Tamam canım odada görüşürüz o zaman" dedi. Basimla onayladim. Kaskimi falan yerine koyarken kutayinda geldiğini gördüm o da benim gibi eşyalarını koyuyordu. "Merhaba"dedim. Allahım noluyor bana bu cesaret nerden geldi. "Merhaba" diye cevap verdi. Yıllar sonra ilk defa sesini duymuştum, sesi bile değişmişti.

"Ben asuman tanıştığıma memnun oldum" dedim ve elimi uzattım.

" bende kutay tanıştığıma memnun oldum "dedi. Ve işte ben yanılmamıştım bu oydu.

"Bir kız ve pilotluk zor olmuyormu senin için yani cok spor falan gerekiyor yorulmuyormusun? " diye bir soru sordu.

" buraya gelenler bu aşka katlanabilecekse gelirler".
"Ben uçaklara sevdalıyım yıllardır kendime güvenmeseydim gelmezdim ama ben bu aşkı ayakta tutacagim"dedim. Biraz cevabım saçma olmuştu ama ne yapayım benim aşkım anlatılamayacak dereceden.

"Anlaşılan dişli bir rakipsin". Elini uzatti ve " benimde senden kalan bir yanım yok iyi anlaşacağız" dedi.

Yıllar sonra en uzun muhabbetti bu.  "inşallah" dedim." bir kahve içermiyiz?" diye bir soru sordu. Olamaz beni kahve içmeye davet ediyor. "Bugün işim var yarın olurmu?" diye ani bir cevap verdim. Ben ne diyorum ya onunla konuşmak arkadaş olmak isteyen ben kahve içmeyi red ediyorum.

"Peki tamam yarına kimseye söz verme  bana kahve sözün var" dedi."peki tamam yarın görüşürüz" .  "görüşürüz" dedi. Yavaş yavaş odaya dogru yürümeye başladım bunları hemen göksu ya anlatmam gerekiyordu.

VE ONUNLA YILLAR SONRA KONUŞTUM.

Yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın.