Kapı çalmıştı.Gelen annemdi.Ondan kollarımı gizlemek için uzun kollu ince bir tişört giyinmiştim.Ama hala gözlerim kızarıktı.Kapıyı açtım,yüzüne bile bakamadım.Beni böyle görmesini istemiyordum.Tam hızlıca gidiyordum ki kolumu tuttu.Jilet attığım yerler hala acıyordu.Birden ''ahh'' diye bağırdım.Şüphelendi kollarımı açıp baktı.Kollarına ne yaptın böyle diye bana bağırdı tek bir cevabım vardı ona;
-Benim yerimde olmuş olsaydın emin ol kendini öldürmüş olurdun şimdiye,dedim.
Tuhaf gözlerle bana bakıyordu.Ona gün içinde olan her şeyi anlattım.Babamın da uyuşturucu satıcısı olduğunu ve bir yandan da kullandığını da söyledim.Annem kafasını eydi bana bakarken.
-Uzun zamandır saklıyordunuz benden bunu,öz kızınızdan saklıyordunuz.Peki zamanla öğrenecektim bu peki planınızda yok muydu? Şimdi de bana cevap veremiyorsun demi? Gelmiş kollarımın hesabını soruyorsun bana.Benim bir ailem yok artık biliyorsun değil mi? Darmadağın bir yaşamım var.Her gece akan göz yaşlarım var.Mutluluğum yok,gülümsemem yok artık,dedim.
Montumu alıp çıktım evden.Gidecek bir yerim yoktu,sanki tüm dünya bana arkasını dönmüştü.Ashley'i aradım bana evde olmadığını söyledi.2 saat boyunca sokak aralarında dolaştım.Okulların açılmasına da 2 gün kalmıştı.Hiç kimsenin yüzüne bakamayacak gibi hissediyordum kendimi.Okula bile gitmek istemiyordum.
Daha fazla yürüyecek halim kalmamıştı.Eve döndüğümde evde kimse yoktu.Bu gecede yalnızdım ama bu sefer uyumayı tercih etmiştim.Uyandığımda saat 12 civarlarıydı.Bu saate kadar nasıl uyumuşum ben de bilemiyordum.Kendime yiyecek bir şeyler hazırlamıştım.Dişarıdan bir sürü insanın sesi geliyordu.Meraktan dişarıya çıkıp baktım.Karşı evden ağlama sesleri geliyordu ve bir sürü insan da toplanmıştı.Karşı evde 50 yaşında bir kadın ve kocası oturuyordu.Daha adlarını bile bilmiyordum.Evin anahtarını alıp karşı eve yaklaştım.Sanırım kadının eşi ölmüştü.Onu öyle görünce içim burkulmuştu.Sanırım 25 yıllık bir evlilikleri varmış.Çok zor olmuştur kadın için de.Kadının her ağladığın da içim burkuluyordu ve sanırım dayanamayıp gözümden 1-2 yaş bile gelmişti.Eve geçip annemi aradım.Olanları anlattım.Baş sağlığı için yarın geleceğini söyledi.Bende diğer herkes gibi okul için bir kaç şey almaya çıkmıştım.
Ashley ve yanında bir kaç erkek çocuk gördüm.
-ASHLEY! ASHLEY! diye bağırdım.
Sanırım duymamıştı beni.Eve geri dönmüştüm biraz gezip zaman o kadar hızlı geçiyordu ki hava kararmaya başlamıştı bile.Uyumaya karar vermiştim.Nede olsa sabah erken kalkacaktım.İyi bir uyku ardından alarm çalmıştı.İşte beklenen gün...
