The Festival. [One Direction Fanfiction]

Hoofdstuk 4 - "Ben jij boos op haar?"

***********IK BEN JARIGG :D SRRY DAT HET ZOLANG DUURDE**********

ZAYN'S P.O.V.

Ik stond buiten en ik voelde een hand op mijn schouder. Ik draaide me om en Louis stond daar.

"Gaat het wel?" Vroeg hij. Lou is grappig en zo, maar hij heeft ook een zachte, begrijpende kant. Dat komt waarschijnlijk door zijn 5 zussen. Ik kan alles aan Lou vertellen.

"Eigenlijk niet, nee." Zei ik. Hij pakte mijn arm vast en trok me mee op het gras. Ik plofte neer op het vochtige gras en ging liggen. Ik begon te vertellen.

"Mara en ik woonden vroeg vlak naast elkaar. We waren beste vrienden, en ik was stieken smoorverliefd op haar. Later ging dat wel over. Tot ik meedeed aan X-Factor. Ik kreeg steeds minder de kans om haar te spreken en toen One Direction ontstond heb ik haar nooit meer gesproken. Ik had haar dus al 2 jaar niet meer gezien.. Tot nu."

Ik was uitgepraat en Louis staarde me met open mond aan. "Hoe kán het uberhaupt, dat jij bevriend was met haar?! Ik bedoel, de wereld is HUGE, en net zij komt aan wandelen?" Ik haalde mijn schouders op. "Blijkbaar."

Louis keek weer voor zich uit. "Is ze boos op je?"

"Ja." Zei ik vastberaden. "Ben jij boos op haar?" Vroeg hij. "Nee." Zei ik. "Waarom zou ik boos zijn op haar dan?"

"Geen idee.. het zou kunnen." Mompelde Louis.

MARA'S P.O.V. *****1 DAG LATER*****

We zaten in het vliegtuig naar Londen, en iedereen sliep. Behalve ik.. Meh. Ik was wel heel moe, aangezien we nauwelijks geslapen hebben op Lowlands. Maar het was ge-wel-dig! Niet normaal meer. Nu gingen we een paar weken naar Londen, om de stad te verkennen en al die dingen. Ik had er superveel zin in ^_^

Ik heb alleen Isa verteld over waarom ik weg rende; de rest zou denk ik boos worden omdat ik "de ultieme kans op een kans met One Direction had verneukt. Nou, sorry hoor, als ze in mijn schoenen stonden hadden ze dit ook gedaan. Isa was stomverbaasd, maar had daarna medelijden. Ik denk dat zij mijn beste vriendin is, aangezien we beide niet echt van One Direction houden en ze me dus beter begrijpt.

"Ladies and Gentleman. Lock your belts, we are going to land." Zei de stem door de intercom. Ik had mijn riem nog steeds om, dus besloot de rest maar even wakker te maken.

"Wat..." Mompelde Lotte chagrijnig. "We gaan landen." Zei ik. De rest maakten hun riemen vast en we gingen landen. Ik kneep mijn ogen dicht, ik kan niet tegen het landen. *boemm*. Jep, we waren geland.

"LONDEN! LONDEN! LONDEN!" Gilde Isa, Tess, Lotte en Kim door het vliegveld heen terwijl ik aan het wachten was op mijn koffer. 10 minuten later was hij er nog steeds niet, dus ik ging naar de infobalie.

"Excuse me, but my luggage is missing. It can't find it in there." Zei ik, terwijl ik naar de band wees.

De vrouw belde iemand op en even later kwam er iemand aanlopen. "What colour is your bag, miss?" Vroeg de man. "Uhm... Blue." Mompelde ik. Het was een oude babyblauwe koffer, met op de zijkant een Jip en Janneke tekeningetje. Awkward.

"Right. I will search for you." Zei de man, en hij liep weg. Dat werd wachten.

***********IK BEN JARIGG :D SRRY DAT HET ZOLANG DUURDE**********

Heyy, ik heb het idee dat jullie het verhaal niet zo leuk vinden.. Misschien een beetje verwend, maar mijn vorige verhaal had rond deze tijd al 60 reads en 10 votes ofzo, dit is een stuk minder.. x

~ COMMENT ~ * * *

~ FOLLOW ~ * * *

~ VOTE ~ * * *

~ FAN ~ * * *

xox-