PART 17

0 0 0
                                    

9:00AM- AIRPORT

[Louie Gonzaga]

Hinatid kami nila Jaja dito sa airport. Ngayon na kasi ang alis namin papuntang Paris.

“Louie, mag-iingat ka sa mga lalaki dun ha!” Yuri said. She’s with Alex

“Bes! Kung may lalaki ka mang mami-meet pakilala mo sa akin.” Jalen said

“Malande! Pagaling ka ha!” I hugged her

“I will. Don’t forget my chocolates.” Bulong nya sa akin

“O-oy! Ako din Louie ha! Chocolates ko.” Yuri said

“Gusto mo bang lumubo ka ha?!” Alex said

“Ahhh-Ehh—Magda-diet ako Bah! Basta Louie uwian mo din ako ng chocolates ha!”

“Magpakasasa ka nalang sa mangga sa pupuntahan mo Yuri.” Jalen said

“Good idea Jaja.” Sabi naman ni Alex

“Bat ako kakain ng mangga e may asim pa naman ako.” Yuri said

“YURI!” Alex exclaimed

“Gross.” Jalen said

“Hahaha! May asim ka nga Yuri—sa kili-kili.” I teased her

“Wala kaya! Bah sabihin mo nga! Favorite part nga daw ni Bah tong kili-kili ko kasi mabango e!” She hold Alex’ hand

“Yuri—shut up.” Alex said

“Hahaha. Kadiri kayo.” Jalen said

“Kadiri daw. Hindi nga e. Subukan mo kaya ipaamoy kay Cato yang kili-kili mo Jaja for sure---”

“Yuri—Enough.” Lahat kami nagpipigil ng tawa

“Hoy Alex! Yung pinsan mo bat wala pa?!” Jalen asked Alex

“Oo nga Bah. Kahit kailan talaga kayo—Nakuhh!” Yuri said

Bat wala pa si Dane. Nakakapagtampo naman.

“Ewan. Baka na excite sa text ni lolo kagabi.” Alex said

“Ano bang text ng lolo nyo? Wow! Bagets ang lolo mo Bah. Pa text-text pa. May FB Account din ba sya? Pa add naman ako. Twitter? Pa fol--”

“Yuri--- tinext kami na sa Baguio daw kami magcecelebrate ng holidays.” Alex said

“Baguio lang talaga kayo pupunta?” I asked

Actually I was hoping na pupunta sila sa US. Tsk.

“Maka sabi ka na Baguio lang, si Yuri nga sa Cebu. Tss. Bisaya na yan pag-uwi.” Alex said

“Eh ikaw? Ilocano! Tse!” Yuri said

“Oh kayo! Mag-aaway na naman kayo! Magbreak na nga lang kayo!” I said

“Makareklamo kayo kung san kayo magbabakasyon---ako nga.. sa- sa ano---sa—b-bahay lang.” Jalen said

We all laughed pati si mommy. Hindi kasi sya makaka out of the country kasi uuwi ang dad at mga kuya niya. Haha! Poor Jalen.

“Louie let’s go.” My mom said

“Pano ba yan?” I stretched my hands sabay group hug sa kanila.

“Bye, take care bes.” Jalen said

“Haha.. Yeah I will.”

Umalis na kami ni mommy at naghintay sa eroplanong sasakyan namin.

Halos tick-tock ng orasan umaasa parin akong pupunta si Dane.

Hahabol sya para mag goodbye sa akin. Pero wala. Ni anino wala. Kahit text wala. Wala e. O edi wala! E sa wala nga! Bat ba kasi wala! Nakakawalang gana naman.

Kahit itext mo nalang ako.

1 text message receive

Halos mapatalon naman ako sa kinauupuan ko. Nagtecs si Dane e.

Goodbye.

Gusto kong mapamura sa nabasa ko. Iniscroll ko pa ulit baka may pahabol o baka some text missing. Pero wala e. Wala ng kasunod. As in wala na talaga! E sa wala nga ulit e!

Nakaupo na kami ni mama dito sa loob ng eroplano. Umaasa padin naman ako na itetext o pupuntahan ako ni Dane. Ganun naman sa mga pelikula e. Gaya ng mga pulis sa pinoy movies—pahuli sa scene. Pero wala ulit. Wala na naman. O edi wala ulit! E bakit ba kasi wala?! Ang sarap magwala!

Maya-maya dumadada na ang mga flight attendant na i-off chuchu ang mga phones or any gadgets. Ayun, zero possibility na itext ako ni Dane. Psh! Nakalipad na din ang eroplano kaya wala ng pahabol goodbye.

“Anak, are you okay?” My mom said. Nasa may window ako tapos nasa gitna naman sya.

“Yes ma. I’m fine.” I smiled back to her

“Goodmorning passengers, this is the captain speaking.”

Infairness ang sexy ng voice ng captain.

“My dear pamangkin didn’t say a formal goodbye to her girlfriend.” Napapa wow naman ang mga tao, pati Amerikano. Ang sweet e. papakabitter muna ako. Si Dane kasi.. Hayy!

“To a very special girl named Rui.. ” sabi pa nung captain.

Ang swerte ni Rui, siguradong kita na ang gilagid nya ngayon sa sobrang kakiligan. Mapunit sana ang pisngi mo. Bitter ako.

“Haha! Tito it’s not Rui.. Its Louie!” singit nung lalaking pamilyar ang boses.

“Ohh.. Ganun ba, Im sorry.. Your turn to speak.” Sabi nung captain

“Louie.. Louie Gonzaga. Im sorry. Hindi pa naman ako huli diba?” Louie Gonzaga. Ako yaaaan! Hindi Rui—Louie! Ako nga!

“Louie listen.. You’re going to be away from me kaya take care of yourself. Don’t let other boys stare at you in Paris okay?!” natawa naman ang ibang pasahero.

“Jealous boyfriend on the line.” My mom said to me.

I just laugh.

“Louie, maybe you’re wondering kung bakit wala ako sa airport kanina.. I just can’t see you go so its better to be like this. I already missed you. Bye.”

Namiss nya na ako. Shet! Ang saya diba?!

“Thank you Dane for that sweet effort.” Sabi nung captain.

I opened my phone kahit bawal saka ko sya tinext.

I miss you so much more. :*

Status: Pseudo RelationshipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon