Stop Bullying Her!

13

''We kunnen ook karaoke doen!'' roep ik na een tijdje. We zijn wel klaar met Truth or dare maar nu willen ze een horror gaan kijken waar ik echt niet tegen kan! ''Ja!'' roept Niall ook. ''Ik pak mijn laptop!'' roep ik. ''Wacht, laten we onze pyjama aan doen!'' roept Harry. ''Jij wil Ali gewoon in een kort broekje zien!'' roept Niall sarcastisch maar met een serieuze en bijna boze ondertoon. ''Misschien'' grijnst Harry breed. ''Goed ik ga me omkleden'' Ik sta op en loop naar boven. ''Ik ook'' zegt Harry. Hij staat ook op maar merkt dan wat vreemds. ''Ali, waar is jou mobiel'' ik slik even. ''Die had jij toch?'' vraag ik. ''Ja, maar hij is weg. Waar is die?'' vraagt hij kwaad. ''N-nou ik eh'' zeg ik bibberend door Harry's harde toon. ''Ik ehm... heb hem gepakt toen je me een knuffel gaf'' ''Ali! Hoe kon je!'' zegt hij boos. ''Heb je op twitter gekeken?'' Ik schud mijn hoofd. ''Nee, alleen Wattsap en Instagram'' lieg ik. ''Dat kan me ook eigenlijk niet schelen. Ik had je verteld waarom ik niet wilde dat je je mobiel had waarom was je dat toch zo eigenwijs en pakte je hem als nog! Waarom deed je dat nu?'' Dat is best wel een goede vraag. Waarom pakte ik die mobiel als ik wist dat Harry die met een goeden reden had? ''Weet ik niet. Het spijt me ik had hem niet moeten pakken het was impulsief'' ''Misschien moet je eerst is gaan denken voor je weer zo iets doet!'' Harry staat hard tegen me te schreeuwen en hij heeft gelijk dat ik die mobiel niet had moeten pakken maar daar ging hij te ver. ''Zeg dat niet! Ik kan er helemaal niks aan doen. Stik er maar lekker in!''

Ik ga de trappen op en dan onmiddellijk mijn kamer binnen. Ik voel tranen opkomen. Ik loop naar mijn kast en trek die ruw open. Ik pak een kort broekje en een hemd. Ik pak ook een paar regenboog sokken. Woedend kleed ik me om en ga dan op de bank zitten. Ik zou met iets willen gooien en het liefst naar Harry's hoofd. 
Er word zacht geklopt. ''Ga weg!'' schreeuw ik hard door de tranen heen. Ik haat dit soort woeden aanvallen. Het enige wat helpt is dingen kapot maken, zo'n persoon wil ik alleen helemaal niet zijn. ''Ik ben het'' hoor ik Niall zacht zeggen. 

De deur gaat open en Niall steekt zijn hoofd mijn kamer binnen, hij heeft een hand voor zijn ogen. ''Ik heb kleren aan'' zeg ik tussen neus en lippen door. Hij haalt zijn hand weg en komt de kamer binnen. ''Hey'' zegt hij.  Als hij mijn tranen ziet houd hij zijn armen open. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. We laten los na een tijdje staan waarin ik kalmeer.Hij komt naast me zitten en hij slaat zijn arm om mijn schouder. ''Waarom huil je?'' vraagt hij ook al weet hij dat ook wel. ''Ik ben gewoon geschrokken'' ''Het komt wel goed. Hij geeft gewoon om je!'' ''Hij had me niet impulsief moeten noemen'' ''Weet hij dat je ADD hebt dan?'' Niall kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. ''Nee'' ''Nou dan. Als hij het wist en wist wat het in houd, ja dan was hij te ver gegaan. Maar in zijn ogen ben je een meisje met een brein dat net zo werkt als het zijne. Nu is het jou keus wil je het zo houden of wil je dat hij er rekening mee kan houden?''
''Ik wil nog even een normaal persoon zijn. Dank je Niall, je bent de beste broer die er maar is'' ''Alles voor mijn kleine zusje'' Ik sla mijn armen om zijn torso.
''Pak je mobiel niet meer oké. Waarom heb je me het niet verteld?'' ''Je had het druk'' ''Je verteld me al jaren niks meer'' ''Jij weet wat er precies met mama gebeurd is. Ik was bang dat je boos was op me'' ''Wat gebeurde was niet jou schuld. Ik zal altijd van je houden oké. Onthoud dat.'' Hij laat me los en staat op van de bank en loopt naar mijn bureau waar twee microfoons een speaker en laptop liggen. ''Neem jij de laptop en mices?'' Ik knik en pak de spullen op en samen lopen we naar beneden. 

Meteen komt Harry naar me toe gelopen als ik beneden ben. ''Sorry Ali. Ik was boos dat je hem had gepakt en bezorgd of je weer zo'n bericht had gelezen. Het spijt me, ik flipte echt totaal en ik bedo-'' ''Rustig maar het is wel goed'' glimlach ik. ''Je had gelijk ik was impulsief en ik had hem niet moeten pakken'' Harry neemt me in een knuffel. Ik sla mijn armen om zijn nek en Harry gaat recht staan. Daardoor word ik meteen opgetild zo klein ben ik. Hij laat me los en ik val op de vloer. ''Oeps'' zegt Harry lachend. ''Je ben zo klein!'' lacht hij terwijl hij me opraapt. ''Dat valt wel mee!'' zeg ik. ''Nee dat doet het niet! Ik bedoel hoe klein ben je? 1,60?'' vraagt hij. ''Nee 1,57'' zucht ik. Hij grinnikt. ''Kom op'' zeg ik terwijl ik naar de huiskamer loop.

We lopen terug naar de huiskamer en ploffen op de matrassen. ''Wie wil eerst?'' vraag ik terwijl ik alles met behulp van Niall in plug. ''Wij!'' Harry pakt mijn hand en trekt me mee naar voren. ''Welke wil je?'' vraag ik. ''Secret love song'' zegt hij. Ik knik pak de laptop en zoek het op. Ik zet het aan en ga dan staan met een microfoon. Ik kan niet geweldig zingen maar nu maakt dat me niet heel veel uit. Ik heb gewoon zin om even te zingen met een vriend. 

When you hold me in the street
And you kiss me on the dance floor
I wish that it could be like that
Why can't it be like that? Cause I'm yours

We keep behind closed doors
Every time I see you, I die a little more
Stolen moments that we steal as the curtain falls
It'll never be enough
It's obvious you're meant for me
Every piece of you, it just fits perfectly
Every second, every thought, I'm in so deep
But I'll never show it on my face

Als we klaar zijn begint iedereen te klappen. Ik maak een buiging en loop terug naar het matras waar ik op neer plof, met Harry, even later, naast me.