Yeni başlanğıc..

Bölüm 2:Tesadüfi tanışlığ. "Gülü"

Səhər anamın səsinə oyandım yuxudan.Telefona baxdım 06:50 .10 deqiqə vardı hələ zəngli saatın çalmasına.

Bu gün anamın rayona gedəcəyini xatırladım.Durub tez hazırlaşsam yaxşı olacağ.Aynadan özümə diqqətlə baxdım.Gözlərim şişgindi,üzümdə çox solğun.Her gün olduğu kimi rahat şalvar ve köynəy geyinib anamın yanına geldim.Qapıda dayanıb məni gözləyirdilər.
Aidə həmşəki kimi çox gözəl görünürdü."bu qız heç yorulmur ?"deyə öz -özümə deyindim.Səhər tez oyansa belə menden fergli olaraq üzü gülürdü.

Qapını bağlayıb yola düşdüg.
Avtovağzala çatanda saat artıq 8:00 idi .yarım saata dersdə olmalıyam.Anamı qucaglayıb "yaxşı yol" dedim.Anam Aidəylə də görüşüb avtobusa mindi.Bizdə iri addımlarla dayanacağa doğru getdik.

Dərsə 15 deqiqe gecikmişəm.Universitetin həyətinə qaça-qaça girdim.Heyecandan üreyim esirdi,nədə olmasa ikinci gün dersə gecikmişdim ve her kesden sonra sinif otağına girmeyi sevmirdim.Sanki her kesin gözü üstümdeymiş kimi hiss eleyirdim.

İkinci mərtəbəyə çatanda ayağım ilişdi.Özümü pilləkəndə oturmuş vəziyyətdə tapdım.Başımı qaldıranda pilləkənin başında uzun boy,qaraşın və bir o qədər də yaraşığlı oglanın mənə baxıb güldüyünü gördüm.Qalxıb ətrafa baxmadan özümü düzəltdim və tez - tez pilləkanı qalxmağa başladım.Oğlanın yanınnan keçəndə hələdə mənə baxıb gülümsədiyni hiss elədim.Əsəbi halda dərsə girib yerimə oturdum.

Arxamdan qapı açıldı dönüb pillekenda gördüyüm oglanla göz-göze geldim.Bu defe gülmürdü ,eksine çox ciddiydi.Eyninde qırmızı rəng v yaxalı köynöy,qara cins şalvar vardı.Saçlarıda sanki yuxudan indi oyanmış kimi dağınıq idi.Bu halınan çox yaraşığlı və çəkici görünürdü.Üzüme baxıb qapını tez örtdü.Sanki nəsə deməy istəyirdi, bəlkədə kimisə axtarırdı.

Zəngdə ayağlarım məni 2ci mərtəbəyə gətirdi.Bura niyə gəldiyimi bilmirdim.

"Niye gelecem ,universiteti gezirem,tanımağa çalışıram"
Bu dediyime özümde inanmadım eslinde.O oğlanı axtarırdım
"Yaraşığlı oglan idi . Görəsən adı nə idi ?"deyə düşündüm.

Hər zəng gözüm onu axtarmağa başladı.
2gün keçmişdi və mənim gözlərim hələdə o gizli oglanı axtarırdı.

"Yəqin bizim universitetdə oxumur,sevgilisini görməyə gəlib ya da dostunu ".
Beynimdə bu güşüncələrlə həyətə çıxdım.Yerimdəcə donub qaldım ,elə bil ayağlarım yerdən kəsildi, ürəyimin döyüntüləri artdı. Yenə o yaraşığlı oglanı gördüm.Yanında 3 oglanla söhbət edirdi.Birdən yanımdan keçən oglan "Rolan " deyə çağırdı. Onun dönüb baxdığını gördüm.
Adı Rolandı..Rolan...Mənə doğru gəlməyə başladı.Həyəcanım iki qat artmağa başladı.Yaxınlaşdıqca gözlərimi ondan çəkə bilmirdim.Elə o da mənim gözlərimin içinə baxırdı.

Mənə baxıb gülümsəyərəg "Necəsən balaca ?"

dedi.

Üzümün utancdan yandığını hiss elədim.

Gülümsəyərəg "yaxşıyam" dedim.

Amma gec idi.O çoxdan getmişdi.Mən yerimdəcə donub qalmışdım .