Geçmişe Dönüş

YENİ ÖĞRENCİLER

Bana ne olmuştu böyle ve o an hafızamda canlandı o bütün anılar.
2 YIL ÖNCE.....

Okulun ilk günü için hazırlanmam gerekirken ben hala uyuyordum. Ve birden annemin başımda dikilip konuşmaya başladığını duydum. Bana
-Hala kalkmıyorsun insan okulun ilk günüdemi böyle uyur. Ben senin zararına konuşmuyorum ki kızım biraz daha uyursan okulu kaçıracağını söylüyorum.
İstemsizce ve daha sonradan pişman olarak
-Okulun ayakları mı varda kaçacak anne. Dedim.
Bana hemen
-Zaten sana laf yetiştirende senin iyliğini istiyende kabahat. Kalk ya hadi kalk.
Pes edip kafamı salladım ve çıkması için rica ettim. Annem çıkınca hızlıca hazırlandım ve aşağıya indim. Babam çoktan çıkmıştı. Bende annemin yanağına hızlı bir öpücük kondurup çıktım. Annem arkadan
- Kahvaltı yapmıycanmı demesiyle ben
- Hayır. Zaten çok geç kaldım.
Deyip hızlıca çıktım.
💛💙💜💚❤💛💙💜💚❤
Biraz sonra okula varmıştım. Karşımda Sera'yı görünce ona doğru koşmaya başladım. Tabi o da bana doğru. Bildiğimiz filmler gibi ortada buluşup sarıldık. Sera benim küçüklüğümden beri birlikte olduğum bir insandı. Ama bu kadar birbirimizi çok özlediğimizin nedeni ise aslında bütün yaz birlikte olma planlarımızdan sonra ailesinin onu alıp yazlıklarına götürmesi idi. Aslında banada teklif etmişlerdi ama henüz 17 yaşımda olup reşit olmadığım için annemin izni olmadan gidemezdim. Anneminde izin vermeyeceğine emin olduğum için hiç bu işlere bulaşmadım. Herneyse aaa ben nerdeyse unutuyodum. Ben Hira 17 yaşına yeni girmiş bir lise 4 öğrencisiyim. Tamam şimdi 17 yaşında lise 3 'e gidilir diyosunuz ama annemler beni erken yazdırmış napcaksın. Ben okula 1-0 yenik başlamışım. Burda herkes bana "ufaklık" gibi tabirlerde bulunuyo. Bu yüzden tek arkadaşım Sera. Bu okulda bir çok kişi eminimki adımı bile bilmiyordur. Çünkü bu okulda havalı olmak için ya ailenin çok önemli olması gerekiyo ya amigo takımının bir üyesi olman gerekiyo daha birsürü ıvır zıvır. Şikayetçi olmak gibi olmasın yada olsun ben niye birazda olsa havalı olamıyorum yaaa. Tamam tamam çok uzattım biliyorum. Sarılma olayına geri dönelim.
Sera bana o kadar sıkı sarılıyodu ki neredeyse boğulacaktım.
- Tamam Sera artık bırakabilirsin.
Dediğimde beni bıraktı ve bana
- Seni çok özlemişim be. Dedi.
Ben
- ya ya bende seni dedim
Ve ayrıldık. Birden önümüzden gayet kendilerinden emin bir grup geçti.
(multide resimleri var)
Tam 6 kişilerdi evet saydım. Nedense birden tüm ilgiyi üstlerine toplamışlardı. Resmen herkesin ağzı açık kalmıştı. Sanki sanki herkes büyülenmiş gibiydi. Aralarından biri bana göz kırptıktan sonra geçip gittiler ve herkes biraz önceki hallerine döndü. Az önce ne olmuştu kesinlikle bir anlam veremiyordum. Ama içimden bir ses yakında öğreniceğimi söylüyordu.

Herkese merhaba ben yazarınız. İnşallah bu hikayeyi beğenirsiniz. Eğer beğenirseniz oylamayı ve görüşlerinizle ilgili yorum yazmayı unutmayınız.
✏Şimdiden teşekkür ederim✏