Alicia

0.3

Ik heb alle attributen die ik nodig denk te hebben in een zwart, stoffig rugzakje gestopt. Alleen het zakmes heb ik in mijn wijde broekzak gestopt, want stel je voor. Straks heb je hem nodig, en heb je het niet bij je. Ik hoor geluiden van beneden en ik hoor dat Simone zich klaar maakt om naar bed te gaan. Nog heel even wachten, denk ik bij mijzelf.

Ik sluip door mijn flink grote kamer en probeer het raam met beleid te openen. Klik. Shit. En nu snel wegwezen, realiseer ik mij. Want Simone is gemakkelijk uit haar slaap te krijgen. Ik hoor zwijgzaam van de onderste verdieping voetstappen. Dan peins ik niet lang en sla het raam open, grijp ik mijn rugzak en ren over het dak naar de gootpijp toe. Ik wil de gootpijp vastpakken, maar ik glijd uit en val pijnlijk op mijn rug. Ik wil even bijkomen van de pijn, maar heb het gevoel dat als ik blijf zitten Simone erachter komt dat ik wat in mijn hoofd heb. Ren. Ik stuif naar de hoek van de straat en pas als ik vier straten verderop ben, durf ik even een pauze te nemen. Ik besluit nog één keer mijn plan door te nemen.

Terwijl ik na zit te denken, komt er ongemerkt een persoon naar mij toegelopen.

'Wat doe jij hier?' gromt de stem.

In een reflex grijp ik naar mijn zakmes.