Losing Her

Chapter 3

June 24, 2013 

8am

JAMES' POV

Magdamag lang akong nakatitig kay Fruschia. She's been sleeping ever since we arrived here, mga 2am. My eyes wanted to close so bad, pero hindi ko magawa. Natatakot ako na kung saan na naman siya magbibigti or tatalon or iinom ng rat killer. This time, I might not be able to save her.

Naalimpungatan ito sa tabi ko. Bumiling siya tsaka tinitigan ang mata ko.

"Sabi ko na nga ba tinititigan mo ako eh. Ang ganda ko 'no?"

Tinitigan ko lang siya. "Who told you that?"

"Na maganda ako? Ako, si Mama, si Papa, Ikaw, si ----"

"Not that. 'Yung tungkol sa contract. Bakit naniwala ka na 'yun ang dahilan kung ba't ako magpapakasal sa'yo?" I needed to know. 'Yung mga ganoong tao ang masarap ihulog sa bangin.

Sumimangot lang ito. "Wala. Naisip ko lang."

Kumunot ang noo ko. "You won't think that about me kung walang nagsabi sa'yo."

"Chill okay? At matulog ka po. Ang pungay ng mata mo, para kang hari ng mga zombie na gwapo."

I hugged her, tight. "Tell me."

"May nagsend sa'kin ng voicemail. Kaboses mo 'yung nagsasalita eh, may kausap ka pa na isang lalaki. Basta, gano'n."

I can't remember saying anything like that. Ever. "Sino nga?"

"Wala, number lang." Sagot nito.

"Can I see your phone?"

"Matulog ka nalang po muna pwede?"

"Fruschia."

"Wala ka namang mapapala do'n. I tried to contact him dati, out of coverage area. Wala sigurong magawa. Besides, I deleted the message since masakit talaga. Ayoko ng marinig 'yon." Nagsumiksik lang siya sa katawan ko.

"Fine. Pero kelan pa sinend sa'yo 'yun?"

"No'ng... last Friday."

"So 'yun din ang dahilan kung ba't ka nag..."

"Ang dami pong tanong? I don't want to talk about it, ayoko ng maisip." Humigpit ang yakap niya sa'kin.

Hinalikan ko 'yung buhok niya. "Fine."

"Good mornight?"

"Yah. 'Wag aalis sa tabi ko ha? Susundan kita."

"Yes boss."

12pm

Nagising ako na hinahalik-halikan ni Fruschia ang mukha ko. She was planting small kisses with those soft lips of hers.

"Inaantok pa po ako." Sabi ko at pinilit ipikit ang mata ko.

"Eh madaya! Gutom na po ako."

Idinilat ko ang isa kong mata, tapos nakita ko siyang nakapout.

"Hindi ako makakain. Ayaw matanggal ng akap mo po sa'kin."

Napangiti ako sa expression niya. She's back to normal, I guess.

"Pwede na sanang ulam 'yang ngiti mo eh, pengeng kanin?" Sabi nito uli at bumitaw na ako sa yakap ko sa kaniya.

"Kukuhanin ko lang food mo ha?" Tumayo na ako, nang maalala ko 'yung nangyari kagabi.

That feeling when she's hanging by a thread..

"H'wag nalang pala. Tatawagin ko nalang si Manang." Umupo ako sa kama at tinawagan si Manang. Naramdaman kong umupo rin siya at yumakap sa bewang ko.