glee: approved

3: Karaokemiddag

'Wie heeft er zin in een karaokemiddag?' riep Kurt, toen de laatste les afgelopen was en we met zijn allen naar buiten liepen.

Iedereen was vrijwel meteen enthousiast.

'Wat een geweldig idee, Kurt!' zei het meisje Tina, en Mercedes was het daar volledig mee eens.

Rachel draaide zich om naar mij. 'Ga je ook mee?'

Ik twijfelde. Zou ik het nou wel doen? Ik kende ze allemaal pas één dag en het zou waarschijnlijk vet ongemakkelijk worden. Bovendien: hoe moest ik thuis komen?

Alsof Rachel mijn gedachten kon lezen, zei ze: 'Je kan met mij mee terug rijden naar huis, hoor. Dat vinden mijn vaders vast geen probleem.'

'Nou, vooruit dan,' antwoordde ik en een glimlachje brak door op mijn gezicht. Terwijl we richting Kurts nieuwe auto liepen, stuurde ik mijn moeder snel een sms dat we met een hele club naar iemand toe gingen. Ze vond het vast goed, want ze wilde juist dat ik meer vrienden kreeg.

Een beetje opgelaten nam ik plaats naast Kurt op de bijrijdersstoel, omdat iedereen al vlug de achterbank op gedoken was. Achterin was het dan ook een heksenketel.

Hij stak de sleutel in het contact en reed voorzichtig de parkeerplaats af. Na een paar meter rijden draaide hij zijn hoofd naar me toe. 'En, hoe was je eerste dag?'

Schouderophalend plukte ik aan mijn vingers. 'Wel oké.'

'Vind je het een leuke school?'

Ik keek op. 'Ik weet het nog niet. Ik vind het een beetje raar allemaal?'

'Wat dan?' Hij schakelde en richtte zijn blik op de weg.

'Gewoon,' antwoordde ik, 'dat ze jou in de prullenbak gooiden, dat er zulke groepjesvorming is en al dat soort dingen.'

Hij schoot in de lach. 'Als je dát al raar vindt... er gebeuren nog veel raardere dingen, hoor!'

'Zoals?' Ik fronste.

'O.' Kurt haalde zijn schouders op. 'Van alles. Ik kan zo snel even niks bedenken, maar je zult vast wel gaan begrijpen wat ik bedoel.'

Het was een hele tijd stil – voorin dan, achterin was het een luidruchtig zootje – en pas toen we bij Kurts huis aankwamen, zei hij weer iets. 'We zijn er, jongens!'

Arties rolstoel werd uit de achterbak gehaald, en Mercedes en Kurt tilden hem erin. Ik vroeg me af hoe hij verlamd was geworden aan zijn benen, of misschien was hij wel zo geboren?

'Kom je?' Rachel haakte haar arm door de mijne en huppelde de oprit van Kurts huis op.

Het huis was best een stukje rijden vanaf mijn huis, dus het was maar goed dat Rachel had aangeboden om mee terug te rijden.

Kurt maakte de voordeur open en vertelde ondertussen dat zijn vader aan het werk was, dus dat we het rijk voor onszelf hadden. Tina beantwoordde dat juichend.

'Sabrina en ik halen wel wat te drinken.' Rachel sleurde me mee naar de keuken zodra we binnen waren. Ze wist precies waar alles stond, want ze pakte meteen een hele stapel plastic bekers uit de kast en een tweeliterfles Cola light.

Toen we alles netjes op tafel hadden gezet en voor iedereen wat hadden ingeschonken, stelde Kurt de tv in en Mercedes en Tina gingen als eerste. Ze zongen een liedje dat ik niet kende, maar het klonk heel goed.

'Nu wil ik!' riep Rachel, zodra het liedje uit was. 'Met Sabrina.'

Ik had me al die tijd een beetje op de achtergrond te houden, want ik had helemaal geen zin om voor deze mensen te zingen. Ik zong alleen thuis, onder de douche. Daarom schudde ik snel mijn hoofd en zei: 'Nee, dank je. Ga maar met Kurt.'

'Ah, nee,' zei Kurt, 'ik wil dat jij gaat!'

'Ik ook,' stemde Artie in.

Ik zuchtte en pakte de microfoon aan van Tina. 'Oké, dan.'

Juichend nam iedereen weer plaats op de bank en een beetje zenuwachtig ging ik naast Rachel staan voor het grote scherm van de televisie. Ik had nog nooit gezongen voor iemand anders dan mijn moeder. Misschien gingen ze me wel uitlachen...

De eerste noten van Somebody to love van Queen sloegen aan en Rachel begon direct met een hoge noot. Ik zong zachtjes met haar mee, maar toen Rachel naar me knipoogde ontspande ik en zong ik wat harder. Toen ik eenmaal zong, vergat ik dat de rest er ook was en zong luidkeels mee.

Toen het liedje afgelopen was, was het voor een kort moment stil en begon iedereen te klappen.

'Wow!' juichte Mercedes. 'Super gedaan.'

'Sabrina, wauw!' Kurt sprong op. 'Je zou bij Glee club moeten komen!'

'Ja!' zei Artie blij. 'We zijn nog op zoek naar nieuwe leden.'

Verbaasd keek ik hem aan. 'Glee club?'

Tina schoot in de lach. 'Dat is het zanggroepje waar wij allemaal lid van zijn. En inderdaad, Sabrina, je zou er ook bij moeten komen.'

'Oké, dan.'

Kurt slaakte een verlichtte zucht. 'Yes!'

De rest van de middag zongen we liedjes, praatten we over Glee club en dronken we cola. Toen ik om half tien thuis kwam, deed mijn moeder bijna direct de voordeur open. 'Hoe was het?'

'Leuk! En jouw eerste werkdag?' Ik hing mijn linnen tas aan de trapleuning en trapte mijn schoenen uit.

Ze haalde haar schouders op. 'Het was wel oké.'

'Mooi.'

'Maar ik bedoelde eigenlijk je middag. Hoe was die? Heb je al zo snel nieuwe vrienden gemaakt?' We liepen naar de keuken en mijn moeder ging op het aanrecht zitten.

Ik schoot in de lach. 'Daar lijkt het wel op, hè?'

Ze trok me in een omhelzing. 'Dat vind ik fijn om te horen, Sab. Ik hoop dat je school ook leuk is.'

Knikkend wurmde ik me uit haar armen. 'De school is prima, wel wat anders dan in New York maar dat kon ik verwachten.'

'Ik moet echt aan alles wennen hier,' zei mijn moeder. 'Aan het weinige verkeer, de lage gebouwen, stukjes lege grond.'

Ik knikte opnieuw. 'Dat is zo. En de mensen hier zijn zo anders.' Daarmee duidde ik een beetje op Rachel, die openlijk aan iedereen vertelde dat ze twee vaders had en die uit het niets kon gaan zingen.

'Ik ga slapen.' Ik drukte mijn moeder een kus op de wang en liep de trap op naar boven.

'Slaap lekker!' riep mijn moeder me nog achteraan.

Ik glimlachte. 'Jij ook.'

Toen ik mijn slaapkamerdeur open duwde, zag ik een envelop op mijn bedliggen en ik pakte hem snel op. Het was een brief van mijn vriendinnen uit New York.

Voorzichtig scheurde ik hem open en meteen lag mijn hele vloer vol met glitters.

We missen je! stond er in blokletters op een groot vel met daar omheen allemaal kleine foto's van mijn en mijn vriendinnen.

Zuchtend legde ik de kaart op mijn bureau en ging op mijn bed zitten. Ik haalde mijn mobiel tevoorschijn en stuurde een berichtje naar mijn vriendinnen.

Ik mis jullie ook.

---------------

Sorry voor het korte hoofdstukje, maar ik had niet zoveel inspiratie :(