AŞK SEÇİMLERDEN İBARET

2.bölüm

KUMSAL

Göz kapaklarım öyle ağırdı ki .Bir an hiç açamıyacakmışım gibi geldi.Bu koku da ne böyle? bi dakika ama... burası... hastahane ne ne işim vardı benim burada araba evet araba kullanıyordum.İnsanlar neden koşuşturuyor böyle? kulaklarıma doktorla hemşirenin konuşmaları doldu . 'nasıl söyleriz ki 'diyorlardı.Neyi söyleyeceklerdi ki?'yazık annesi de trafik kazısında ölmüş , koskoca Mert seçkin kızının bir anlık hatasıyla hayatını kaybetti. BABAMMM o neden yok yanımda ?ağzımdan kopan çığlıkla kendimi yerde buldum.'Ve bilincimi kaybetmeden o eli hissettim omzumda o kokuyu çektim içime ve o sesi duydum yıllardır özlemini çektiğim"buradayım abimm,yanındayım "demişti.yine aynı tanıdık gelen hastane kokusu yakmıştı burnumu sonra bilincim idrak etmeye başladığında az önce duyduklarımı hatırlamaya başladığımda hiç uyanmamak hatta yok olmak istedim babamı ben öldürmüştüm."kafamı yavaşça Erkanla yelize yani bu hayatta yanımda kalan insanlara döğru çevirdim ve dudaklarımda döküldü kelimeler "abii ben bununla nasıl başa çıkarım."hıçkırıklarıma engel olamamıştım."ben kendimi nasıl affederim abi "dediğimde bana sımsıkı sarılmıştı Erkan sözleriyle acımı azaltmaya çalışıyordu."şişşşş senin suçun değildi kumsal mobese kayıtlarına baktık senin yapabileceğin hiçbir şey yokmuş tır şöförü tırı sürerken kalp krizi geçiriyormuş ve durduramayıp size çarpmış,"dediğinde gözyaşlarım hiç durmadan akıyordu .Erkan kafamı yukarı kaldırıp "bak bana ben de yapamazdım kimse yapamazdı yani senin suçun değil prenses babamızı sen öldürmedin"diyerek sözleriyle acımı azaltacağını düşünüyordu ama kalbimi sanki söküp almışlar gibi hissediyordum.Yeliz erkanı benim duymadığımı zannederek kenara çekti.yeliz "bende kalsın erkan şu haline bir bak sen de yıkılmış durumdasın bu kızla nasıl ilgileneceksin sanki ,ben ona iyi gelebilecek bir şey biliyorum.o yuzden izin ver bana bende kalsın.İnan bana o eve şimdi girerse daha kötü olacak."dediğinde abimm yüzünü buruşturmuş ne yapacağını bilemez haldeydi."bilmiyorum yeliz gerçekten şuan ne yapacağımı bilmiyorum.Beş senedir görmediğim babamın öldüğünü daha bu sabah öğrendim.fotoğraflardan gördüğüm kardeşimi ise nasıl hayata döndürebileceğimi mi düşüneyim yoksa seninle yıllar sonra bu koşullar altın karşılaştığımıza mı üzüleyim bilmiyorum yeliz bilmiyorum babam babam yok mu şimdi babaammm " erkanın sesleri beni kahrediyordu. Yataktan kalkmaya çalışıp yanına gittiğimde onu sakinleştirmeye çalışan yelizi ve iğne yapmaya çalışan doktorları uzaklaştırıp abimin ellerinden tutup ayağa kaldırdım "onu da benim gibi uyuşturmanıza izin vermiyeceğim."diyerek abime sarıldım hem de sımsıkı o da bana kollarını sımsıkı sarmıştı."ne yapacağımı bilmiyorum Kumsal sanki kalbimi biri yerinden söküyor "biliyordum çünkü ateş tam da ikimizin üstüne düşmüştü.

....

Hastaneden çıktıktan sonra ben eve gitmeyip bir süre Yelizlerde kalmıştım bir süre dediğim yaklaşık bir sene kadardı.ilk haftalar ruh gibiydim en yakın arkadaşım bile beni tanıyamamıştı herkese kötü davranıyordum.Ve sürekli içip içip geç saatlerde eve dönüyordum ve yeliz kesinlikle beni her gece bir bardan toplamaktan yılmıştı.Ama bir gün  öyle bir şey oldu ki tüm hayatım değişti.