Bu olay 2009 Yılında Manisa'da yaşanmıştır. Yazılar Türk Dil Kurumu kuralları gereği düzenlendi. Bu olay sizi etkileyebilir. Büyücünün yanında çalışan gencin ayrıldıktan sonra itirafları |
××××××××××××××××××××××××
Öncelikle selamun aleykum, ismim hikmet, Manisa'nın ufak bir köyünde anamgille yaşar giderdim. Yaşım 39, güzel bir hayatım vardı, ancak parasızlık canıma tak ettiği için bende bizim köyün çıkışında ki büyücü kadına gidip bana bir iş vermesini istedim. Bana yapabilir misin? dedi. Önce ürperdim çünkü gözlerinin altı mosmordu, yere bakarak yaparım dedim. Bana hemen başla ancak üst kata sakın çıkma dedi. Sebebini sormadan Tamam dedim. Bu evde gece nöbet tutmamı istedi. Gece oldu büyücü kadın evden çıktı. Ev çok soğuktu, ve aşırı kötü kokuyordu. Bi sigara tüttürdüm, üst kattan tıngırtı sesleri geldi, irkildim, üst kata çıkacağım esnada büyücü kadının lafı aklıma geldi. Bende başıma bela almak istemedim. Zaten bana 9d eve git demişti bende ayıp olmasın diye bekliyordum. Yarım saat sonra kadın elinde sopayla geliyordu, ancak önünde gölgeleri görünce durdum, halisilasyon görüyorum sandım, iyice baktım ciddi ciddi gölgeler kadının önünde, kadın arkada ilerliyorlardı. Eve yaklaştıkça korku sardı beni, boş bir odaya geçtim. Kadın kapıyı açtı arapça bişiler söylüyordu bağırarak, kapının aralığından kadını görüyordum. Çuvaldan kemik çıkarıp diğer odaya atıyordu, diğer odada zifiri karanlık ve camlar gazeteler kapalı bir şekilde, içeri gün ışığı girmiyordu. Kapıyı açtım, abla hoşgeldin dedim, sen hala burda mısın diyerek boğazıma yapıştı, kapılar hızlı hızlı örtülmeye başladı. O an gözlerimi kapatıp dua etmeye başladım, kadın kulağıma bunları kimseye anlatamayacaksın dedi. Hazırlan gidiyoruz dedi, ıssız bir buğday tarlası önüne getirdi. Buğday tarlasının arkasında dilek ağacı var oraya siyah siyah örtüler asıverdi. Ben uzaktan izliyordum ancak korkmamak elde değil zifiri karanlık sadece elimde bir fener var kadına tutuyordum. Kadın koşa koşa yanıma geldi eve gidiyoruz koş dedi. Ayaklarımda derman kalmadı koşmaya başladım, eve gidince kapıları kitledi, karanlık odaya girdi ancak, sanki biriyle tartışıyor gibiydi, evden çıkmak istedim o an arkamda el hissettim, kadın gözlerini açmış sinirli sinirli nereye gidiyorsun köpek diye bana bağırıyordu. Üst kattan çok yüksek sesler gelmeye başladı. Sanki yukarıda at koşuyordu. Kadın tekrar içeri girdi, bende koşa koşa kaçmaya başladım, eve vardım. Oturdum anne su getir dedim, o an odanın kapısı kapandı. Duvarlarda gölgeler gördüm dönüyorlardı, birden durdular, annemin yanına gittim, annem kanlar içinde yerde yatıyordu. Hastaneye götürsek de kurtaramadık. Meğer Kaçtığım için bana ölüm büyüsü yapmıştı. Şimdi şuan namazımı kılıyorum, o kadını öldürecektim ancak o kadını bulamadım evde bomboştu. Allah sizi büyüden uzak tutsun. Çok zor durum.
Kaynak : Manisa, Psikiyatri uzmanı Halit Rafuk'un arşivinden.
