coffee shop » gtae.

6.bölüm.

1 Mart 2014.

Son konuşmamızdan sonra gidememiştim. 

Utanıyor muydum? 

Fazlasıyla.

Peki pişman mıydım?

Kesinlikle hayır.

O gün sana, ''Sen bana daha sonra ısmarlarsan, neden olmasın?'' diye sormuştum.

Ve senin cevabın ise, ''Ah şey, bilmem ki. Bakarız.'' olmuştu.

Utanmıştın, yüzünü yere eğip konuşmuştun. Ve bu seni çok daha fazla sevimli göstermişti gözümde.

Seni hep utandırmalıydım. Evet, kesinlikle bunu yapmalıydım.

Çünkü utanınca fazlasıyla sevimli oluyordun.

Ama sadece benim yanımda.

Başka birinin yanında utanmanı, hatta utanmanı geçtim gülümseni bile istemiyordum.

Sadece benim ol, benimle gül ve benim yanımda utan. 

Çok fazla bir şey istemiyorum ki?

Saate baktığımda çoktan 12'i geçiyordu. Sanırım gitmem gerekiyordu.

Kapıdan çıktım ve cafeye doğru ilerlemeye başladım.

Umarım oradadır. 

Kapıyı tam açacağım zaman, tam önümdeydin. 

''Ah, merhaba?'' dedim.

''Merhaba?'' 

''Bir yere mi gidiyordun?'' Tanrım, gidiyorsa gidiyor... Bu beni ilgilendirmez ki.

''Şey, biraz hava almaya çıkmıştım,'' duraksadın, sanki bir şey söylemek istiyordun ama söyleyemiyordun. ''Sana bir sözüm vardı değil mi? Aslında, bugün o sözümü yerine getirebilirim.'' 

Kalbimin yerinden çıkacağına yemin bile edebilirim, benimle birlikte kahve içecekti..

Tanrım, o gün bugündü!! 

''Benim bildiğim güzel bir yer var, oraya gidelim istersen.'' şimdiden terlemeye başlamıştım bile.

''Tabii, olur.''

Kafeye vardığımızda kapıyı açtım ve geçmeni bekledim.

Gülümseyerek geçtin ve içeride güzel bir yer bulup oraya oturdun. 

İkimizde sade kahve istemiştik. 

''Sanırım sade kahve içmeyi çok seviyorsun.'' ilk konuşan sendin. Sorduğun soruyu düşününce de, kahve içmeyi o kadar sevmezdim aslında. Ama onu görmek için şuana kadar ne birçok kahve içtiğim de doğruydu. 

''Evet, seviyorum. Sen?'' 

''Aslında hayır, ama senin sayende bende içmeye başladım.'' güldün.

''Benim mi? Neden benim sayemde?'' 

''Sen kafeye geldiğinden beri sürekli sade kahve içip duruyorsun, bende bir tadına bakmak istedim ve hoşuma gitti.''

Bende gülümsedim.

''Şey, bugün boş musun?'' diye sordum. 

''Aslında bugün biri ile buluş-'' lafın yarıda bölünmüştü. Bir tane adam sana gelip sarıldı, ve sen fazlasıyla mutluydun. Neler oluyordu?