Hayat bize hep güzel gelirdi büyüyeceğimiz hiç aklımıza gelmezdi okul Kıyafetleri ile top oynarken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştık büyümüş ve hayata İlk adımımızı attığımızın farkına bile varmamıştık zaman ilerledikçe biz büyüdük ve dünya küçülmeye başladı, bizim ölenlerden tek bi farkımız vardı onlardan sadece bir nefes fazlaydık zaman geçiyor sevdiklerimizi her geçen zaman tek tek kaybediyorduk bigün sıra bizede gelecekti biliyorduk ama daha çocuktuk işte dünya güzelliklerinden onu düşünmeyi unutuyorduk biz büyüyorduk dünya daralıp daha tuhaf bi hal alıyor ve insan tanıdıkça daha fazla küfür etmeye başlıyordum gün geliyor gülüyor gün geliyor ağlıyordum psikoloji alt üst oluyor tuhaflaşmaya başlıyordum insanlar yerine oyunlar ve filmlere ilgi duymaya ve onlarla mutlu olmaya başlamıştım somut şeylerden vazgeçip soyut şeylerle uğraşmaya başladım sosyal hayattan vazgeçip kendi dünyamda yaşamaya başladım orda hersey çok güzel ve eğlenceliydi aşkı mutluluğu heyecanı aksiyonu macerayı ve gerçeğe yakın olayları orda öğrenmeye başladım benimde insanlardan tek bi farkım vardı onlar çalışma hayatlarından dünyanın ve kendi çevresindeki güzellikleri göremeyecek kadar körlerdi bense çevremdeki güzelliklerle ilgileniyor onlar ise aşk ve paradan başla bişeyi gözleri görmüyordu herkes gibi bende aşık olmak el ele tutuşmak ve sevdiğimin yanında olmak istiyordum yanlız tekbir sorun vardı bense herkesi kendim gibi görüyordum belkide bu yüzden kaybediyordum insanları seviyor ama onlara güvenmiyordum takin seni Görene kadar Dünyam terse dönmüş herşey sen olmuş herşey seni yazmış ve herşey senin üstüne kurulmuştu hayalimdeki seni canlandırmış seni yaşamıştım seni özlemiş sana Üşüyordum hayatın tek amacı sendin çevremin tek güzelliğiydin senin için dışarı çıkıyor senin için en iyi kelimeleri bulup sana söylüyordum elimden gelse sana uyuyup sana uyanacaktım ama beni senden alıkoyan tek şey sen güneş bense aydım sen doğduğunda ben batıyor ben battığımda sen doğuyordun seni yakalayamıyordum sürekli sen kaçıyor ben kovalıyordum zaman geçtikçe ben çöktüm sense hiç bişey olmamış gibi yoluna devam ettin senin sevginle yanıp tutuşmuş ve küllerimden yeniden doğmak için arayışı başlamıştım ama hertarafta seni görüyor ve her görüşte içimdeki kor yeniden yanıyor bundan Canım acıyordu aslında canımı acıtan bu değildi sanki canımı acıtan okadar yakınımdayken seni tutamamak ölene kadar ellerini gözlerine bakamamaktı her sen bana gelmedikce sana koşuyor ama her adımda yoruluyordum takatim kalmıyor tükeniyordum her yeri sen gördüğüm yerde bir sürü senin için tek başıma sensiz kalmıştım hayata tutunmak için bi çiçeğin nasıl suya ihtiyacı varsa benim de biraz sana vardı kendime ızdırap oluyorum senin bana gelemicen gibi öleceğimi bile bile yaşamak gibi bişeydi seni her geçen saniye gibi kaybetmekten korkuyordum yara her geçen gün kabuk bağlıyor az az alışıyordum seni düşünürken günler yılları kovaladı seni unutmamış ama alışmıştım artık eski Umursamaz hayatıma geri dönmüştüm içimdeki ateşi biri körükleyene kadar bi süre aşk ve sevgi içeren şeylerden uzaklaşıp en büyük korkum yalnızlığın esiri olmuştum nadir de olsa dışarı çıkıp etrafı seyrediyorum çoğu kişinin sevgilisi veya bi kız arkadaşı varken benimse sadece bilgisayar oyunu ve filmlerim onlarla mutlu değilmiydim tartışılır herneyse çift olan kişiler birbiri ile gülüp eğlenirken haliyle bunlara seyirci kalıp imreniyordum biraz üzüntü biraz özlemle her gün okul dönüşü dalgın mı dalgın bi Halle evin yolunu renkli hayallerle onun adı ile süslerken eve nasıl vardığımı anlamıyordum tüm günüm bişeyleri araştırarak geçiyor geceleri ise yarın okulda napıcam hakkında aklımı başka yönlere çekerek mutlu olmanın yollarını arıyordum ve işin enteresan yanı mutlu olmayı başarıyormuydum evet bu işten haliyle mutluydum tabi artık etrafındakiler beni rahatsız etmiyor aksine boş gelmeye başlamış her gün birbirini tekrar etmiş bununda üstesinden gelmiştim ama bi isteğim bi kız arkadaştı sosyal paylaşım sitesinden gözüme kestirdiğim her hangibi kıza yazmıştım ne yazıkki bana geri mesaj atmadı buda sinirlerimi bozmuştu inat edip başka kızlara yazmaya başladım biri geri mesaj atanakadar sadece tek bi kıza odaklanıp onun hoşlandığı sevdiği sevmediği yönlerini öğrenmeye çalışıp araştırıyordum maksatdım onunla sevgili olmak veya başka bişey değildi her erkekte olduğu gibi bende bi arkadaşım olmasını istiyordum aklımda sen varken başkasına bakmak anlamsız geliyor ve üstü süslenerek kullanılan kelimeler senden başka kimseye Yakışmıyordu karşıdakine değil de hepsi sana hitap ediyorken senin açtığın bi yaraya başkasının merhem olması dahada canımı yakıyordu tüm cesareti mi toplayıp sana açılmak istiyordum ama püff havası kaçmış balon gibi sönüyordum seni tanımıyordum bile ama sanki gözlerimi açtığım andan itibaren sen varmışsın gibi hissediyordum sanki arayıpta bulamadığım bi kişiymişsin gibi geliyordu zaman ilerledi tanışmamız biraz tuhaftı en azından bana göre ben daha havalı bişey beklerdim ama olsun sonunda seni tanımıştım daha önce kimsede yaşamadıklarımı sende yaşamıştım ilk senin elini tutmuş ilk sana sarılmış ilk seni öpmüş ve ilk defa bi kız koluma sigara basmıştı işin tuhaf yanı o benim yanımda güvende mutlu huzur hissedecekken ben onun yanında öyle hissediyordum gün geçti biz sevgili olmuştuk 1. Ayımıza girmiştik iyi kötü idare ediyorduk 2. Ay ise yavaş yavaş kopuyorduk 3. Ayda ise güne bir parçam eksik başlamıştım gün geçtikçe 2 yabancı insan olmuştuk sen gittiğinden beri sigarayı daha az içiyor ve alkole daha az ilgi duymaya başlamıştım bazılarına göre iyileşiyordum kendime göreyse yavaş yavaş tükeniyordum gerçekten olmasa bile mantık duygu ölümüm gerçekleşmişti bitmiştim
