Hoofdstuk 17

1.3K 47 2
                                    

Iedereen verlaat Niall's appartement. Het is een gezellige avond geweest. Maar toch merkte ik iets. Iets wat ik niet kan plaatsen. Harry en Charlotte waren best afstandelijk van elkaar. 'Ni, heb jij je tas al ingepakt?' Morgen moeten de boys weer op tour, ik heb Niall nog geen een keer zijn koffer zien vasthouden. 'Dat ben ik helemaal vergeten, dat ga ik nu meteen doen!' Niall rent als een gek naar de slaapkamer. Het is hier een grote puinhoop dus ik begin maar met opruimen. Ik pak een grote vuilniszak en begin de lege chipszakken erin te doen. Ik pak meteen de lege glazen en zet ze in de vaatwasser. Ik ga ook meteen met een nat doekje over de tafel. Het is al best laat dus misschien wordt het tijd om te gaan slapen. Morgen moeten we er alweer vroeg uit, de bus arriveert hier om 9 uur. Ik word misselijk bij de gedachte dat Niall voor een week weg is. 'Mijn tas is ingepakt!' Roept Niall als een gek door de kamer. Ik voel hoe hij zijn handen op mijn heupen legt. 'Ik ga je missen babe'. Fluister hij zachtjes in mijn oor. 'Ik jou ook'. Ik voel hoe onze lippen elkaar weer aanraken. Ik wou dat dit dagen duurde, maanden, jaren, dat onze lippen aan elkaar snoepen. Ik voel hoe zijn tong om toegang vraagt. Langzaam wankelen we naar de bank. Ik voel hoe we langzaam op de bank vallen. Zachtjes kruipt Niall op me. Ik voel hoe zijn handen door mijn haren glijden. Ik voel hoe hij glimlacht door onze zoen heen. Langzaam gaan zijn handen naar mijn buik en dan begint hij me te kietelen. Ik begin te spartelen. 'Niall daar kan ik niet tegen'. Zeg ik spartellend. 'Hoe kan ik ooit afscheid nemen van zo'n mooi meisje als jij?' Ik zie een twinkeling in zijn ogen. 'Je hoeft nooit afscheid te nemen, ik ben altijd bij je, in je hart!' Ik zie hem lachen. 'Dat is dus waarom ik zoveel van je houd!' Ik voel weer zijn lippen tegen de mijne. Hoe vaak ik hier van gedroomd heb, hoe vaak ik dit gewenst heb. En nu, nu zitten zijn lippen elke dag tegen de mijne. Zijn handen gaan van mijn haar steeds lager naar beneden. Ik pak mijn handen bij zijn nek en trek hem dichter tegen me aan. Ik zie hoe Niall opstaat en me optilt. Ik sla mijn benen om zijn middel. Zoenend lopen we richting de slaapkamer. Zachtjes legt hij me op bed. Ik zie hem glimlachen. 'Misschien moeten we maar gaan slapen?' Zeg ik om het moment te verpesten. Ik houd wel van plagen, en dan vooral bij Niall. 'Maar babe...'. Hij kan zijn zin niet afmaken of ik heb mijn lippen alweer op de zijne. 'Alles op zijn tijd'. Zeg ik glimlachend maar zachtjes. Ik zie hem knikken. Ik loop terug naar de kant waar ik lig. Ik doe al mijn kleren uit en ga in bed liggen. 'Hoelaat zal ik de wekker zetten?' Zegt Niall terwijl hij naar zijn telefoon kijkt. 'Misschien om 7 uur? Dan kunnen we rustig aandoen'. Niall zet zijn wekker en komt langs me liggen. Ik streel met mijn hand door zijn blond geverfde haar. 'Ik red me wel als je op tour bent'. Zeg ik fluisterend in zijn oor. Ik zie hem glimlachen. Ik voel hoe hij een hand in mijn zij legt. Hij trekt me dichter tegen zich aan. 'Dat geloof ik ook wel'. Ik voel hoe zijn adem mijn gezicht verwarmt. Ik voel heel zijn lijf tegen de mijne aan. Zijn lippen raken zachtjes mijn nek. Hij bijt er een beetje in. De kippenvel verspreid over mijn hele lichaam. Ik geef hem nog een lange kus. 'Welterusten babe'. 'Welterusten Ni'. Ik kruip dicht tegen hem aan.

Ik schrik wakker van de wekker. 'Nee niet nu al'. Mompel ik in mezelf. 'Goedemorgen babe!' Niall ligt langs me. 'Hey babe, lekker geslapen?' Zeg ik terug. 'Ik heb heerlijk geslapen met jou aan mijn zij, en heb jij ook lekker geslapen?' Ik zie hem glimlachen als een boer met kiespijn. 'Ik heb ook heerlijk geslapen, maar zet alsjeblieft geen fake glimlach op'. 'Waarom zie jij nu toch ook alles!' Ik glimlach. 'Ja Niall, ik kan er ook niks aan doen'. Ik geef hem een kus en spring uit bed. 'Ik doe niks speciaals aan maar gewoon een joggingbroek met een shirt, zal Paul daar raar van opkijken?' Ik zie Niall lachen. 'Nee hoor, hij vind het juist fijn als je jezelf bent!' Ik doe mijn joggingbroek aan met het shirt. 

Samen zitten ik en Niall te ontbijten. 'Sorry hoor Niall maar ik krijg echt geen hap door mijn keel'. Hij knikt en ik gooi de restjes van mijn eten weg. Niall staat ook op en we ruimen samen de tafel af. Als we klaar zijn kijkt Niall naar de klok. Het is precies half 9. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Ik pak hem stevig vast. 'Ni, ik houd ontzettend veel van je! Dat mag je nooit vergeten!' Ik voel een warme traan over mijn wang glijden. 'Gelukkig is het maar voor een week'. Ik kijk hem met betraande ogen aan. 'Ik ga goed oefenen met Charlotte, ik vlieg een keer terug naar Nederland met Charlotte, en dan is de week zo voorbij'. Zeg ik met een glimlach. Ik zie dat er ook tranen opkomen bij Niall. Ik geef hem een kusje op de op van zijn neus.

Ik hoor de bel mijn oren binnenkomen. Niall doet de deur open. Het duurt even voor er iemand is. Niall pakt mijn hand en slaat een arm om me heen. Ineens zie ik een grote man voor ons staan. 'Hey Paul, ik wil je graag voorstellen aan Kimberly!' Ik zie hem even raar kijken. Ik steek mijn hand naar hem uit. 'Hey Paul ik ben Kimberly!' Ik zie hem nog steeds raar kijken. 'Kimberly is mijn vriendin'. Paul pakt Niall's arm en trekt hem mee naar buiten. Dit heb ik dan weer. Ik laat me vallen op de bank. 'Ik houd van haar Paul!' Hoor ik Niall hard roepen. 'Je mag zeggen wat je wilt maar ik blijf bij Kimberly, ze is het eerste meisje waar ik iets voor voel! Het maakt me niet uit hoelang ik weg ben! Ik houd van haar!' Mijn sippe gezicht veranderd in een mini glimlachje. 'Paul kun je niet een beetje blij voor me zijn! Kimberly is een schat van een meisje! Je kent haar nog niet eens dus je kunt niet oordelen! Ik voel eindelijk is een keer wat voor iemand en dat reageer jij zo!' Het is niet meer roepen maar schreeuwen. Ik sta op van de bank en loop richting Niall en Paul. 'Paul, als je liever wilt dat ik mijn koffers pak dan doe ik dat wel hoor'. Ik kijk hem teleurstellend aan. Ik ren naar de slaapkamer en pak mijn koffers. Ik voel hoe ik bij mijn arm wordt gepakt. 'Sorry'. Hoor ik een stem zeggen. 'Het was niet zo bedoeld, ik wil je juist graag beter leren kennen'. Ik veeg vlug mijn tranen weg. 'Als ik zie hoe Niall voor je vecht, dan houd hij echt veel van je!' Mijn mond veranderd in een glimlach. 'Bedankt Paul'. Ik geef hem een knuffel. 'Het spijt me echt hoe ik net deed'. 'Het geeft niet, ik ben het wel gewend'. Ik zie Paul hetzelfde gezicht trekken als toennet. 'Hoezo gewend?' 'Langs verhaal, kom je allemaal wel te horen van Niall'. Ik zie hoe Niall in de deuropening staat. 'Snap je nou waarom ik van haar houd?' Niall loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen en begint me te zoenen. 'Niet te klef he luitjes!' Zegt Paul terwijl hij wegloopt met Niall's koffers. Ik pak Niall's hand. 'Kom je moet nu echt gaan Niall'. Samen lopen we de slaapkamer uit. Hij pakt zijn jas en nog wat spulletjes en samen lopen we naar beneden. Ik zie een grote zwarte auto staan met geblindeerde ramen. 'Hey Kimberly!' Wordt er vanuit de auto geschreeuwt. Ik loop met mijn armen over elkaar richting de auto. Ik zie Harry, Louis, Zayn en Liam zetten. 'Hey guys, hebben jullie er zin in om verder te touren?' Louis springt uit de auto en geeft me een knuffel. 'Ik heb je gemist!' Zegt Louis. Ik kijk hem raar aan. 'Je hebt me gisteren nog gezien?' 'Ja maar je stelt mensen altijd gerust en dat is het fijne aan jou!' Ik krijg een glimlach op mijn gezicht . 'Dat vinden wij ook!' Roepen de jongens uit de auto. Harry kijkt helemaal niet blij. 'Wat is er Harry?' Ik pak Harry's hand. 'Ik ga Charlotte missen'. Zegt hij zacht. 'Vergeet niet dat ze heel veel van je houd en altijd bij je is in je hart!' Ik zie hoe Harry een glimlach krijgt. Ik geef hem een knuffel en een kus op zijn wang. Ik geef de rest van de jongens ook nog een knuffel. Ik loop weer terug naar Niall. Ik geef hem nog een knuffel en een laatste kus. Hij gaat in de auto zitten. 'Succes met jullie tour!' Zeg ik tegen de jongens. Ik geef Niall nog een allerlaatste kus. 'Dankje Kimberly en als er iets is je weet ons te vinden!' Ik heb inmiddels hun nummers al. 'Dat weet ik!' Paul start de auto. 'I love you babe!' Roept Niall vanuit de auto. 'I love you to!' De auto toetert nog even en dan zie ik hem niet meer. Ik loop terug het appartementen gebouw in. Ik houd Niall's huissleutel sterk in mijn hand. 'Wat zal ik hem gaan missen'. En ik sluit de deur achter me.

Zo hoofdstuk 17 alweer. Het was vandaag echt lekker warm, ik heb lekker genoten van de zon! Ik hoop jullie ook? Ik wil graag iets vertellen. Als jullie ergens mee zitten, jezelf snijd of niet lekker in je vel zit, roep me dan via een berichtje! Ik vind het fijn om andere mensen te helpen en dat ze hier dan ook gebruik van maken :) Als jullie een nieuw boek bij willen laat het dan even weten, ik wilde er graag ook een over Harry maken, maar dat mogen jullie zelf beslissen! 

Love and Kisses!

Xxx

Don't see it (FanFiction) (Dutch) (Niall Horan)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu